Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Αναφερθήκαμε προχθες στον ρόλο του Λένιν και της νεοσύστατης Σοβιετικής Ένωσης, στην μικρασιατική καταστροφή, η οποία επήλθε τέτοιες ημέρες του 1922 – οι Τούρκοι εορτάζουν την «Ημέρα της Νίκης» στις 30 Αυγούστου.
Σήμερα θα αναφερθούμε στην πρώτη προδοσία του ΚΚΕ, η οποία αφορούσε την μικρασιατική καταστροφή. Μια προδοσία αναμφισβήτητη! Κατ’ αρχάς υπάρχει το πιο σοβαρό ντοκουμέντο προδοσίας, που περιέχεται στο διαβόητο άρθρο του Γ.Γ. του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδη, στον «Ριζοσπάστη» της 12ης Ιουλίου 1935, με τίτλο «Μια Επιφύλαξη»:
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και μεις Μεγάλη Ελλάδα. Τη «λευτεριά» μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τούρκικου λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών.
Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τούρκικο λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι’ αυτό, εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε».
Έτσι, από την πρώτη στιγμή το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) τάσσεται κατά της εκστρατείας και υπέρ της Τουρκίας, οργανώνοντας κομμουνιστικούς αντιπολεμικούς πυρήνες στο μέτωπο, με το σύνθημα «Στα σπίτια μας!». Αναφέρει σχετικώς ο Μπεναρόγια: «Μια ευρεία αντιπολεμική προπαγάνδα εις το μέτωπο και τα μετόπισθεν αναπτύσσεται. Οργανώνονται ενιαχού στρατιωτικοί κύκλοι προς…
Διαβάστε την συνέχεια στο Εθνικισμός.net