Ως «γκρίζα ζώνη» (ή «γκρίζα περιοχή») ορίζεται εκείνος ο γεωγραφικός χώρος, ο οποίος, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, ανήκει μεν σε κρατική οντότητα χωρίς όμως να ελέγχεται πλήρως απ’ αυτήν. Η «γκρίζα ζώνη» είναι το αποτέλεσμα των διεκδικήσεων και των παρεμβάσεων άλλων χωρών, αλλά και της συνειδητής υποχώρησης ενός εκ των αντιπάλων, χωρίς να έχει προηγηθεί πολεμική αναμέτρηση.
Με δεδομένη την παραπάνω περιγραφή, το πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και στρατιωτικό αποτέλεσμα της απώλειας του ελέγχου του χώρου ισοδυναμεί με στρατιωτική-εδαφική ήττα, επειδή η αδύναμη χώρα σταδιακά χάνει τον έλεγχο της περιοχής προς όφελος των διεκδικητών της. Αναγκαία συνθήκη προκειμένου μια γεωγραφική περιοχή να μετασχηματιστεί σε «γκρίζα ζώνη» είναι η πληθυσμιακή ανομοιογένεια και η ύπαρξη μειονοτικών πληθυσμών, με διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά από αυτά της πλειοψηφίας, ή ο σκόπιμος ετερογενής εποικισμός από αλλόφυλους και η εθνολογική τροποποίησή της μέσω «ειρηνικών» και «νόμιμων» μεθόδων, έτσι ώστε να μην υπάρξουν δύσμοιρες επιπτώσεις για το εγχώριο πολιτικό σύστημα του υποχωρούντος έθνους.
Στην περίπτωση, λοιπόν, της Ελλάδας οι γεωγραφικές περιοχές που σε βάθος χρόνου έχουν μετατραπεί σταδιακά σε «γκρίζες ζώνες» από το εγχώριο πολιτικό σύστημα είναι τόσο της Δυτικής Θράκης όσο και του Ανατολικού Αιγαίου. Ως γνωστόν, η Συνθήκη της Λωζάννης εξαίρεσε τους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης και τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου από την ανταλλαγή των πληθυσμών με την Τουρκία. Όμως, μέσα σε λίγες μόλις δεκαετίες, οι εναπομείναντες Έλληνες στις τρεις προαναφερθείσες περιοχές σχεδόν εξαφανίστηκαν, με τις γνωστές «φιλικές» μεθόδους της Τουρκίας, ενώ αντιθέτως οι εναπομείναντες μουσουλμανικοί πληθυσμοί όχι μόνο αυξήθηκαν, αλλά δυστυχώς μέσω των σιωπηλών πολιτικών πρακτικών του μεταπολιτευτικού συστήματος απέκτησαν κι άλλα δικαιώματα, όπως π.χ. η παράλληλη εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία της περιοχής, τις δίγλωσσες επιγραφές και άλλες «ρυθμίσεις», οι οποίες δείχνουν να αποτελούν το «βούτυρο» στο «ψωμί» μιας μελλοντικής διοικητικής αυτονομίας.
Ιδού, λοιπόν, ένα ισχυρό παράδειγμα μετατροπής ενός Ελληνικού γεωγραφικού χώρου σε «γκρίζα ζώνη», στον οποίο αποκτά (δυστυχώς) δικαίωμα επέμβασης η Τουρκία μέσω της επιχειρούμενης χειραγώγησης της μειονότητας της περιοχής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας την ενδοτική πολιτική των προηγούμενων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, κάνει ό,τι μπορεί για να διευκολύνει τα σχέδια του τουρκικού επεκτατισμού όχι μόνο στην Θράκη, αλλά και σ’ άλλες περιοχές της Ελληνικής Επικράτειας. Η μονομερής κατάργηση (εκ μέρους της Τουρκίας) των συνόρων στο Ανατολικό Αιγαίο και ο μαζικός αποικισμός του από αμέτρητους λαθρομετανάστες, παρέχουν στην Άγκυρα το στρατηγικό πλεονέκτημα του ελέγχου των μουσουλμανικών πληθυσμών που εγκαθίστανται μαζικά και με προοπτική μονιμοποίησης-νομιμοποίησης στην Ελλάδα, ώστε μέσω αυτών να επιβάλει την στρατηγική της στην (οποιαδήποτε) φοβισμένη, δουλοπρεπή και ανίκανη «ελληνική» κυβέρνηση, εξυπηρετώντας έτσι τις μακροχρόνιες επιδιώξεις της. Ως ενδεικτικό παράδειγμα, ας αναφερθεί η πολιτική ισχύς των μουσουλμάνων βουλευτών στην Θράκη, καθώς και η αποχή των μουσουλμάνων από το ψήφισμα της Περιφέρειας για την απελευθέρωση των δύο ομήρων στρατιωτικών, με αποτέλεσμα την ακύρωσή του.
Το «γκριζάρισμα», επίσης, της περιοχής του Αιγαίου, αποτελεί μια συνειδητή πολιτική απόφαση σύσσωμου του «Συνταγματικού τόξου», που ξεκινά επίσημα από την κυβέρνηση Σημίτη (ανεπίσημα, όμως, από την Μεταπολίτευση και το «Η Κύπρος κείται μακράν» του ψευτοεθνάρχη Καραμανλή) και φτάνει μέχρι τους σημερινούς ελληνόφωνους δειλούς που χειρίζονται τις τύχες της Πατρίδας και του Λαού.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν η ύπουλη πολιτισμική διείσδυση της Τουρκίας στον Ελληνικό Λαό, μέσω των τουρκικών τηλεοπτικών σειρών και «ριάλιτι», η επικείμενη ανέγερση τεμένους στην Αθήνα, οι ανιστόρητες θεωρίες περί «συνωστισμού», «αρμονικής συμβίωσης στην οθωμανική αυτοκρατορία», «κοινωνικής ανέλιξης των γενίτσαρων μέσω του παιδομαζώματος», η επικείμενη μαζική χορήγηση Ελληνικής ιθαγένειας σε εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους, στην συντριπτική τους πλειοψηφία μουσουλμάνους.
Το «χτίσιμο» όλων των προαναφερθέντων συμβάλλει τα μέγιστα στην διαδικασία «γκριζαρίσματος» του συνόλου σχεδόν του γεωγραφικού χώρου της Ελλάδας. Μια πρακτική, η οποία θα επιφέρει συγκλονιστικές γεωπολιτικές αλλαγές στην περιοχή και θα θυμίσει θλιβερές στιγμές του οθωμανικού παρελθόντος.
Εάν το εύλογο ερώτημα που αυτομάτως προκύπτει απ’ όλα αυτά είναι το αν ο Ελληνικός Λαός θα αντιδράσει ενεργητικά και ευεργετικά στην καταστροφική πορεία δορυφοριοποίησης της Χώρας προτού να είναι μη αναστρέψιμη η όλη κατάσταση ή θα συνεχίσει να υπομένει παθητικά και μίζερα τις ενέργειες των συριζαίων και των υπολοίπων εθνικών μειοδοτών του «Συνταγματικού τόξου», η απάντηση που δίδεται είναι σαφής, συγκεκριμένη, σίγουρη και συμπαγής: Εάν υπάρχει μια και μοναδική λύση, αντίδρασης-αντίστασης, αυτή περνάει μόνο από την ύπαρξη μιας Αυθεντικής και Ανθεκτικής Ελληνικής Εθνικής Κυβέρνησης που θα διαλύσει το σκοτάδι της υποταγής και θα φέρει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ του Ελληνισμού! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-gkrizes-zwnes-kai-h-chrush-augh#ixzz5QEav8H9x