Σε αντίθεση, για την Σπάρτη η συγκεκριμένη νίκη είχε ύψιστη σημασία, καθώς αποκατέστησε το χαμένο κύρος της. Με αυτό τον τρόπο, δεν απειλήθηκε η επικράτεια της στο εξής. Εν των μεταξύ, στην πόλη των Αθηνών εφαρμόστηκε για τελευταία φορά ο θεσμός του εξοστρακισμού, με αποτέλεσμα ο μεγάλος αντίπαλος του Νικία και του Αλκιβιάδη, ο Υπέρβολος, να εξοστρακιστεί. Έκτοτε, οι δυο αυτοί άνδρες θα πρωτοστατούσαν στις υποθέσεις της Αθήνας, ο ένας με την μετριοπάθεια του και ο άλλος με τον δυναμισμό και την αποφασιστικότητα του.
Στη συνέχεια οι Αθηναίοι, οι οποίοι δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένοι από την ουδετερότητα της Μήλου, κυρίευσαν το νησί περί το 416 π.Χ., ενώ όλοι οι άνδρες που βρίσκονταν σε στρατεύσιμη ηλικία εκτελέστηκαν, μια τακτική που πιθανότατα παγιώθηκε από τους Αθηναίους με όσες πόλεις αποστατούσαν. Την ίδια περίοδο, περίπου, η Εγέστα της Σικελίας έστειλε πρεσβεία στην Αθήνα, ζητώντας να την βοηθήσει στον πόλεμο της με τον γειτονικό Σελινούντα, ενέργεια που η Αθήνα θεώρησε ως μια ιδανική ευκαιρία για επέκταση στην δυτική Μεσόγειο.
Ο Νικίας, ωστόσο, υποστήριξε ότι…
Διαβάστε περισσότερα στην Αντεπίθεση