Η Ιστορία περιέχει πολλά παραδείγματα αποτυχίας, τα οποία προξενήθηκαν από προσπάθειες ανταγωνισμού ενός εχθρού, με μίμηση και αντιγραφή των δομών και λειτουργιών του, παρά το ότι οι φίλιες δυνάμεις ήταν ακατάλληλες για να αντιμετωπίσουν την συγκεκριμένη πρόκληση.
Είτε η δράση του εχθρού αφορά σε μία τακτική του καινοτομία χαμηλού επιπέδου, είτε σε μιαν απολύτως νέα στρατηγική του προσέγγιση, πρέπει να είμαστε αρκετά οξυδερκείς, ώστε ν’ αναγνωρίζουμε έγκαιρα ότι κάτι έχει αλλάξει, να το κατανοούμε και κατόπιν να είμαστε αρκετά ευέλικτοι, ώστε να υλοποιούμε μιαν άμεση και αποτελεσματική απόκριση. Το δόγμα μας πρέπει να μπορεί να ενισχύει το δυναμικό δίπολο «οξυδερκούς ταυτοποίησης – ευέλικτης αποτελεσματικής αντίδρασης».
Για να παραμείνει ουσιώδες και πρακτικά χρήσιμο το δόγμα μας του πολιτικού πολέμου πρέπει ασταμάτητα να αναγνωρίζει και να εμπεριέχει τα στοιχεία της αβεβαιότητας και του απροσδόκητου στον πολιτικό πόλεμο. Φυσικά και δεν μπορεί να προβλέψει το απροσδόκητο, όμως πρέπει να υπερβαίνει τις επαναλαμβανόμενες μηχανιστικές κοινοτυπίες.
Το ευρύτερο πολιτικό δόγμα μας, στερεωμένο στην Εθνικιστική Κοσμοθεώρηση, προσφέρει εκείνα τά εκπαιδευτικά θεμέλια και το σύνολο των θεωρητικών και υλικών εργαλείων που απαιτούνται γιά να συλληφθούν, να κατανοηθούν και να διενεργηθούν επιτυχείς πολιτικές εκστρατείες.
Η μετάδοση και η κατανόηση του συνόλου αυτών των εργαλείων είναι μια λειτουργία κατάρτισης, εκπαίδευσης κι αυτομελέτης. Η εφαρμογή των εργαλείων είναι μια αποκλειστική λειτουργία της Ηγεσίας του Κινήματος. Το δόγμα μας του πολιτικού πολέμου πρέπει να αναγνωρίζει την αβεβαιότητα ως την πλέον θεμελιώδη πτυχή της πολιτικής μάχης και του πολιτικού πολέμου γενικότερα. Τότε μόνο μπορεί να οδηγήσει επιτυχημένα στην αντιμετώπιση της όποιας απειλής.
Το μαχητικό μας δόγμα πρέπει να απεικονίζει και να επεξηγεί την προσαρμοστική φύση ενός σκεπτόμενου και δόλιου αντιπάλου, αλλά και να τονίζει την απουσία «συνταγών» στο περιεχόμενό του. Όμως το δόγμα δεν μπορεί να περιοριστεί και να σταματήσει έως εκεί και μόνον.
Ένα επίμονο δίδαγμα το οποίο πρέπει να υπογραμμίζει το δόγμα μας είναι ότι, κατά την αντιμετώπιση του πολυπρόσωπου εχθρού μας, που υπερέχει σε διαθέσιμα μέσα, ο πολιτικός πόλεμος σχετίζεται κυρίαρχα με την επιτυχή και άρτια προσαρμογή μας στις ισχύουσες συνθήκες. Οτιδήποτε άλλο είναι εμμονή και φαντασιοκοπία.
Εξαιρετικά διδακτικά θεωρητικά παραδείγματα τέτοιας προσαρμογής, μπορούν να ανευρεθούν στους πολιτικοστρατιωτικούς πολέμους που εξαπολύθηκαν με επαναστάσεις, ανταρσίες, εξεγέρσεις και στάσεις και στην συνακόλουθη ανάπτυξη των αντίστοιχων «αντι-ανταρτικών», «αντεπαναστατικών» ή «κατασταλτικών» δυνάμεων και τελικά στην ανάπτυξη του δικού τους δόγματος.
Το δόγμα αποτελεσματικού πολιτικού πολέμου σε μιαν εποχή αυξανόμενης υλικοτεχνικής και πληθυσμιακής υπεροχής του εχθρού πρέπει να περιέχει μια διάσταση η οποία περιλαμβάνει ένα φάσμα ευρύτερο από την συμβατική και συνήθη πολιτική δραστηριότητα υψηλής έντασης.
Εάν απαλείψουμε και καταργήσουμε μιαν οποιαδήποτε δυνατότητά μας, τότε πρέπει να την αντικαταστήσουμε με κάποιο ανάλογο στοιχείο, ικανό να αντμετωπίσει την οποιαδήποτε παρόμοια εχθρική δυνατότητα, αλλιώς αυτόβουλα θ’ αφεθούμε σε έναν τομέα ευπαθείς και τρωτοί.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/pujida-idewn1#ixzz5Srftex1Y