Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Σήμερα, η κουκουεδία και οι συνοδοιπόροι της, εορτάζει την επέτειο της «απελευθέρωσης της Λαμίας από τον ΕΛΑΣ».
Η αλήθεια για την δήθεν «απελευθέρωση» είναι η εξής: στις 12 Οκτωβρίου 1944, τα τελευταία γερμανικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Αθήνα και κατευθύνθηκαν προς Βορράν, σε τακτική υποχώρηση από την Ελλάδα. Τις πρωινές ώρες της 18ης Οκτωβρίου, ενώθηκε με τα υποχωρούντα στρατεύματα και η φρουρά της Λαμίας. Έτσι απελευθερώθηκε η πόλις. Χωρίς να πέσει ούτε μία τουφεκιά! Μέχρι την ώρα που αποχώρησε και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης, δεν είχαν εμφανισθεί πουθενά οι… μπαρουτοκαπνισμένοι κατσαπλιάδες του κομμουνιστοσυμμοριτισμού. Ούτε κατά το υπόλοιπον της ημέρας ενεφανίσθησαν. Ήθελαν να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει ούτε δείγμα Γερμανού στην πόλη. Τακτική τους ήταν να μην παρενοχλούν τα γερμανικά στρατεύματα που αποχωρούσαν, παρά το ότι ήταν υποχρέωσή τους, απορρέουσα από τις σχετικές εντολές του Συμμαχικού Στρατηγείου, εις το οποίο υπαγόταν ο ΕΛΑΣ. Είχαν άλλη «δουλειά» οι ΕΛΑΣίτες: να καταλαμβάνουν τις πόλεις από τις οποίες αποχωρούσαν οι Γερμανοί και να μην «σπαταλούν» δυνάμεις γιατί θα τους χρειάζονταν στο άμεσο μέλλον, προς εξόντωση των Ελλήνων εθνικιστών.
Την επομένη, λοιπόν, 19η Οκτωβρίου, εισήλθαν στην πόλη ατσαλάκωτοι οι… «απελευθερωταί» της, έχοντας ως επικεφαλής τους τον αιμοσταγή σφαγέα Ελλήνων Άρη Βελουχιώτη, άρτι αφιχθέντα εκ Πελοποννήσου, όπου αιματοκύλισε τον τόπο (Πηγάδα του Μελιγαλά κ.α.). Μάλιστα, ο ειδεχθής αυτός εγκληματίας εξεφώνησε και λόγο στην Κεντρική Πλατεία της Λαμίας, έχοντας στο πλάι του τον πατέρα ενός εκ των καταστροφέων του ελληνισμού των ημερών μας, Κ. Σημίτη.
Διαβάστε περισσότερα στο Εθνικισμός.net