Άρθρο από την εφημερίδα “Χρυσή Αυγή”
Η δολοφονία του σύγχρονου Εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα από την αλβανική αστυνομία έχει δύο όψεις. Η μια, καθαρή, όψη έχει να κάνει με την αγανάκτηση και την οργή κάθε Συνειδητοποιημένου Έλληνα Πατριώτη για την νέα ανθελληνική πρόκληση των αλβανών. Η άλλη, σκοτεινή, όψη έχει να κάνει με την εμετική στάση (και) των αριστερ(ιστ)ών, οι οποίοι φρόντισαν να δικαιώσουν και σ’ αυτή την περίπτωση τους χαρακτηρισμούς «ανθέλληνες», «προδότες» και «εθνομηδενιστές» που (καθόλου άδικα) τους αποδίδονται. Τα αποσπάσματα που θα παρατεθούν παρακάτω, από δύο σχετικά με το ζήτημα της δολοφονίας του Κωνσταντίνου Κατσίφα κείμενα, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Το πρώτο κείμενο δημοσιεύθηκε σε ρυπαροφυλλάδα που εκφράζει εκείνες τις θλιβερές και λαομίσητες πολιτικές «ερωμένες» των πακιστανών, που έχουν αυτοαναγορευθεί σε «αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα». Ιδού κάποια χαρακτηριστικά σημείο από το κατάπτυστο αυτό κείμενο:
«Στα ελληνόφωνα μειονοτικά χωριά της Νότιας Αλβανίας (Βόρεια Ήπειρος), Έλληνες και Αλβανοί ζουν και δουλεύουν μαζί, ειρηνικά εδώ και πολλές δεκαετίες.
Στον Β’ Π.Π. οι ναζί λεηλάτησαν και έκαψαν δεκάδες χωριά της περιοχής. Έλληνες και Αλβανοί πάλεψαν μαζί ενάντια στους ναζί, όντας οργανωμένοι στις Τσέτες (αντάρτικες πολιτοφυλακές, συμμαχικές του ΕΑΜ) και στη συνέχεια, αφού απελευθέρωσαν τις περιοχές τους, με δημοκρατικές λαϊκές συνελεύσεις οργάνωσαν αδελφωμένα την ζωή τους στη μεταπολεμική περίοδο.
Είναι μύθος των εθνικιστών ότι η ελληνική μειονότητα καταπιέζεται και δεν μπορεί καν να μιλήσει την γλώσσα της, αφού ήδη από την εποχή του κρατικού καπιταλισμού του Χότζα μέχρι σήμερα, στα σχολεία διδάσκονται και τις δύο γλώσσες. […]
Η πολιτική που διεκδικεί επέκταση των χωρικών της υδάτων κατά 12 μίλια στο Ιόνιο και η αμφισβήτηση της αλβανικής ΑΟΖ τροφοδοτεί τον εθνικισμό και δίνει θάρρος σε μειοψηφικές φασιστικές ομάδες, στη συγκεκριμένη περίπτωση στη λεγόμενη “Βόρεια Ήπειρο”, και οπλίζει το χέρι κάθε εθνικιστή που ονειρεύεται την επέκταση του ελληνικού κράτους, ακόμα και με τανκς».
Πραγματικά κατάπτυστο κείμενο, το οποίο παρουσιάζει μια περίπου «παραδεισένια» κατάσταση επί εποχής Ενβέρ Χότζα. Κουβέντα για τις εκτελέσεις, τους διωγμούς, τις φυλακίσεις, τις δημεύσεις περιουσιών σε χιλιάδες Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, την απαγόρευση της θρησκείας. Τσιμουδιά για το ότι το κομμουνιστικό καθεστώς ακολούθησε μια ξεκάθαρη πολιτική συρρίκνωσης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, αναγνωρίζοντας ως Ελληνικά μόνο 99 χωριά σε Αργυρόκαστρο και Αγίους Σαράντα, αφήνοντας απ’ έξω τόσο τις προαναφερόμενες πόλεις όσο και τον Ελληνισμό της Κορυτσάς, της Χειμάρρας και άλλων περιοχών με Ελληνικό πληθυσμό. Και μόνο το γεγονός ότι ο όρος Βόρεια Ήπειρος μπαίνει σε εισαγωγικά και χαρακτηρίζεται ως «λεγόμενη», καθώς και το ότι υπάρχει σαφή υπεράσπιση των αλβανικών θέσεων, δείχνει ότι ο αρθρογράφος του άθλιου αυτού κειμένου (που δηλώνει μάλιστα ότι κατάγεται από τους Βουλιαράτες) είναι ένα θλιβερό κατάλοιπο των ελληνόφωνων νοσταλγών του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Το δεύτερο κείμενο προέρχεται από άλλη περιθωριακή ρυπαροφυλλάδα, που εκδίδουν κάποια γραφικά απολιθώματα του εγχώριου σταλινισμού. Να ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια (που σκορπάει μπόχα εθνικισμού, μεγαλοϊδεατισμού, ρατσισμού και φασισμού). Για να μην πάμε στα προπολεμικά χρόνια, όταν καταβλήθηκαν ανεπιτυχείς προσπάθειες να ενσωματωθεί στην Ελλάδα η Νότια Αλβανία, που την έχουν βαφτίσει Βόρειο Ήπειρο, επειδή εκεί κατοικεί και ελληνική μειονότητα, θα μείνουμε μόνο -και εν συντομία- στα κατά και τα μετά τη ναζιφασιστική κατοχή της Αλβανίας. Τότε πρωτοφτιάχτηκε το ΜΑΒΗ, με μοναδικό σκοπό το διαμελισμό της Αλβανίας με την αποκοπή του νότιου τμήματός της. Τσακίστηκε από το παρτιζάνικο κίνημα που είχε οργανώσει το νεαρό Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας, στο οποίο συμμετείχαν και πολλοί έλληνες μειονοτικοί. Μετά την απελευθέρωση τα ίδια. Ο Ενβέρ Χότζια και το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας αρνήθηκαν την αγγλική επέμβαση, οπότε το “βορειοηπειρωτικό” έγινε μοχλός πιέσεων και δολιοφθορών, που είχαν πάντοτε αφετηρία την Ελλάδα. Η συντριπτική πλειοψηφία της μειονότητας δεν είχε κανένα πρόβλημα με το λαϊκοδημοκρατικό αλβανικό κράτος, που της αναγνώριζε όλα τα δικαιώματα».
Στο ίδιο μήκος ανθελληνισμού και αλβανοδουλείας και αυτό το κείμενο, του οποίου το ύφος και η… επιχειρηματολογία θυμίζουν έντονα την προηγούμενη ονομασία του νυν γκρουπούσκουλου που εκδίδει σήμερα το ελεεινό αυτό έντυπο με την σχεδόν μηδαμινή κυκλοφορία. Οι πιο παλιοί θυμούνται, έστω και αμυδρά, μια ακραία φιλοσταλινική και «ούλτρα» αλβανόδουλη (τουλάχιστον μέχρι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980) οργάνωση, την ΣΑΚΕ, η οποία βρώμιζε τα πανεπιστήμια και τους τοίχους με πανό και γραμμένα συνθήματα που έγραφαν το αισχρό «επαγγελματίες βορειοηπειρώτες κάτω τα χέρια από την σοσιαλιστική Αλβανία»!
Πολύ πιθανόν συντάκτης του κειμένου αυτού να είναι ο φαιδρός ηλικιωμένος που δίνει «το παρών» στην δίκη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ για λογαριασμό της φυλλάδας του, και του οποίου οι περιγραφές, οι «αναλύσεις» και τα… συμπεράσματα για την διαδικασία της δίκης, δείχνουν ότι διακατέχεται από έντονες φαντασιώσεις και κατοχή από το σύνδρομο «Αχ, πόσο θα ήθελα να διεξήγαγε ο Βισίνσκι την δίκη»… Προφανώς, με το παραπάνω κείμενο θα θυμήθηκε τα νιάτα του, στην ολιγομελή γκρούπα της ΣΑΚΕ, ως ιδεολογικός «τρόφιμος» του Ενβέρ Χότζα και του σταλινικού μοντέλου διακυβέρνησης της Αλβανίας, με την σκληρή καταπίεση σε βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων σκλαβωμένων Βορειοηπειρωτών αδερφών μας.
Παρουσιάσαμε αυτά τα δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα, ακριβώς για να δούμε το μέγεθος του ανθελληνισμού και της αλβανοδουλείας που διέπει αυτά τα «ορφανά» του Τρότσκι και του Στάλιν, τα οποία καθόλου τυχαίως επιζητούν και την εξόντωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Πίσω στις τρύπες σας, προδότες! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/anthellhnes-ki-albanodouloi#ixzz5XTlMRw1n