Ο αντιθετικός σύνδεσμος «παρά» όταν χρησιμοποιείται ως πρόθεμα μπροστά από μια λέξη, συνήθως σημαίνει κάτι… χειρότερο από την αρχική λέξη.
Έτσι όταν λέμε «παρακράτος» εννοούμε τους σκοτεινούς παραπολιτικούς και εγκληματικούς κύκλους δίπλα στο κράτος.
Όταν λέμε «παραπληροφόρηση» εννοούμε την δολιευμένη παραπλανητική πληροφόρηση, που στρεβλώνει ή εξαλείφει την αλήθεια.
Όταν λέμε «παραφροσύνη» εννοούμε την απώλεια φρόνησης.
Όταν λέμε «παραφωνία» εννοούμε την δυσαρμονική φωνή, την άσχημη εκτός τόνου.
Όταν λοιπόν λέμε «παραπολιτική» θα πρέπει να σημαίνει κάτι αντίστοιχο. Κάτι χειρότερο από την πολιτική, κάποιο μάλλον σκάρτο παράγωγο και απόβλημά της, την ενασχόληση με τα γλυκερά και ενίοτε σιχαμερά παρασκήνιά της.
Έγκριτοι νεάζοντες γηραλέοι (κατά κόσμον… «τεκνοπουροί»), αλλά «σοβαροί» αρθρογράφοι, με κομπορρήμονα παράθεση της πάντα… σοβαρής τους «προσωπικής» γνώμης, κρατικοδίαιτα στελέχη σε Γραφεία Τύπου ποικίλων κρατικών φορέων (Νοσοκομείων, Βιομηχανιών, Αερογραμμών, Υπουργείων…) και του ΑΠΕ, σκιαβατούν στο παραπολιτικό κοινοβουλευτικό περιστύλιο και τσαλαβουτούν, συνασπισμένοι σε παράλληλες σχέσεις με «σοβαρά» «ερυθριάζοντα» γεροντομειράκια. Γεροντότεροι… χλωροφυλούχοι οικονομολόγοι και νεότεροι… καραμπουζουκλήδες πολιτικοί επιστήμονες, αποτελούν ένα… «τρελό χαρμάνι» ραδιοφωνικής ραδιουργίας, παραμυθολογίας και δηλητηριωδώς συσκευασμένης εμπάθειας.
Έτσι φαίνεται. Γι αυτό οι… ευρέως γνωστοί «παραπολιτικοί» δημοσιογράφοι, γνωστοί ως «ξύπνιοι» δημοσιογράφοι, γνωστοί ως… μερακλήδες κοσμικοί, γνωστοί για τα περάσματά τους από πολλά κανάλια και αφεντικά, γνωστοί για τις γηπεδικές τους προτιμήσεις και τις πολιτικές τους τοποθετήσεις, από μικροφώνου, προπαγάνδισαν απόψεις που οδηγούν ανέξοδα σε παραπολιτικές έννοιες και προτροπές. Ο κάθε εμπαθείς γηραλέος «δημοκρατικός αριστερός» βολεψίας μαζί με τον κάθε στρατευμένο «αριστερό δημοκράτη» βολεψία, δοσμένοι σταθερά σ’ ένα αντιεθνικιστικό crescendo.
Με ύφος επαΐοντος, με την γνωστή παραδημοσιογραφική τακτική του «εγώ που μιλάω έχω δίκιο για τα πάντα, έχω …το μαρκούτσι και λέω ότι θέλω, χωρίς να υπολογίζω καμία δεοντολογία, γιατί ποιος θα μ’ ενοχλήσει σε αυτό το τραγέλαφο που λέμε “κράτος” (….του οποίου εξ’ άλλου είμαι καταξιωμένος ξεσκονιστής). Εγώ είμαι λαϊκός και κοσμικός και προ πάντων αριστερός!».
Νομίζετε πως υπερβάλλουμε; Όχι λοιπόν δεν υπερβάλλουμε. Πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς δηλώσεις «καθώς πρέπει» και πολιτικά ορθών δημοσιογράφων, που υποτίθεται ότι πρέπει να ενημερώνουν το κοινό αμερόληπτα, όταν αυτές οι δηλώσεις μεροληπτούν κατάφορα, παλλόμενες από αντι – Εθνικιστικό μίσος και προκαλούν βλάβη εναντίον του Εθνικιστικού Κινήματος;
Όταν κάποιος «ευλογεί» την δημιουργία ενός ακροδεξιού – ζητωπατριωτικού κόμματος ή ενός εσμού «ακροδεξιών» συνιστωσών, κάποιου πολιτικού συνδυασμού που ακόμη δεν έχει κριθεί σε εκλογές, όταν «ευλογεί» ενθουσιωδώς το νέο αυτό κόμμα… και το προωθεί απροκάλυπτα από το μικρόφωνό του και του χτίζει ένα αποδεκτό «προφίλ», προκαταβάλλοντας έτσι τον ψηφοφόρο με το επιχείρημα (εν πολλοίς) ότι : Όποιος μπορεί να κόψει από την Χρυσή Αυγή καλός είναι!
Και την ίδια στιγμή αυτός ο και ο συνομιλητής, που τίποτε ουσιώδες και ειλικρινές «δεν έχουν να ειπούν», φιμώνουν παθιασμένα και συκοφαντούν ασύστολα την Χρυσή Αυγή, που αγωνίζεται και κρίνεται ασταμάτητα από το 2012 σε εκλογικές αναμετρήσεις, προσβάλλοντας έτσι άμεσα και το Κίνημα και τους ψηφοφόρους του…
‘Όπως και να χει είναι λυπηρό, καθώς αυτοί, οι ψευτοδημοκράτες οπορτουνιστές της κοινωνικής «προσκόλλησης» και παρακεντέδες των πλουτοκρατικών σαλονιών της Καθεστωτικής Εξουσίας, δεν παράγουν ούτε ενημέρωση, ούτε πολιτική, ούτε καν… παραπολιτική.
Παραδημοκρατία παράγουν… εν γνώσει τους και με δόλο…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/paradhmokratia#ixzz5XzPPXZZR