Η τακτική του αεροπορικού στέλθ ξεκινάει μέσα στα χρόνια του ψυχρού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης με την επιχειρησιακή κατάσταση να μην έχει αλλάξει έως σήμερα αφού τα ισραηλινά F-35 Adir ενέχουν μεγάλη πιθανότητα κατάρριψης από την Συριακή Αεράμυνα μετά την έλευση των S-300, των αποτελεσματικών ρωσικών αντιαεροπορικών συστοιχιών αντι-πρόσβασης/άρνησης περιοχής (Anti-Access/Area Denial – A2AD).
Είμαστε βαθιά μέσα στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου και το 1955 η αμερικανική κυβέρνηση αποφασίζει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζει την στρατιωτική δύναμη της Σοβιετικής Ένωσης. Η λύση που προτείνεται από το αμερικανικό επιτελείο είναι μέσω εναέριας στρατηγικής αναγνώρισης από εξαιρετικά μεγάλο υψόμετρο. Έτσι δίνεται το πράσινο φως στην Skunkworks, σε μια ειδική σχεδιαστική μονάδα της Lockheed Martin, να κατασκευάσει ένα αεροσκάφος που θα μπορούσε να πετάξει πολύ αρκετά πάνω από την Σοβιετική Ένωση (USSR) χωρίς όμως να μπορεί να καταρριφθεί από την αντιαεροπορική της άμυνα. Το επιχειρησιακό δόγμα του στελθ, όπου θεωρητικά το φίλιο αεροσκάφος δεν θα μπορούσε να ανιχνευθεί ή σε περίπτωση ανίχνευσης να καταρριφθεί από την αντίπαλη αεράμυνα λόγω μεγάλου υψόμετρου, είχε ξεκινήσει.
Επιχειρησιακό Δόγμα Στελθ
Η τέχνη της απόκρυψης επιχειρήσεων μέσω της εκμετάλλευσης κάποιας αδυναμίας του εχθρού για αντίδραση, δηλαδή η δυνατότητα για εκτέλεση παραπλανητικών και αιφνιδιαστικών ενεργειών έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένας παράγοντας πολλαπλασιασμού ισχύος που θα επιφέρει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου.
Το αποτέλεσμα έγινε εφικτό τον Ιούλιο του 1956 με το αεροσκάφος U-2A Dragon Lady που είχε επιχειρησιακό υψόμετρο τα 70000 πόδια (21000 μέτρα) αλλά μικρή σχετικά ταχύτητα στα 0,67 mach (805km/h). Με απλά λόγια τo U2-Α ήταν ένα τεράστιο ανεμόπτερο, χωρίς πρόβλεψη για μείωση του ίχνους ραντάρ του, που είχε την απαραίτητη υποδομή για την επιβίωση του πιλότου σε τόσο μεγάλο υψόμετρο που κυριαρχούν εχθρικές θερμοκρασίες και πιέσεις.
Όμως η αμερικανική πλευρά είχε υποτιμήσει την τεχνολογία της Ρωσικής αεράμυνας και σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις υπήρξε κατάρριψη του Dragon Lady. Αναλυτικά η πρώτη φορά ήταν το 1960 πάνω από την Σοβιετική Ένωση το 1960 με πιλότο τον Gary Powers (Επιχείρηση Grand Slam) και η επόμενη τον Οκτώβριο του 1962 στην κρίση των πυραύλων στην Κούβα με πιλότο τον Rudolf Anderson όπου και απεβίωσε κατά την κατάρριψη.
Η δυσμενή τροπή που είχε πάρει η αποστολή στρατηγικής αναγνώρισης των ΗΠΑ κατέληξε στην μετατροπή του αρχικού επιχειρησιακού δόγματος του αεροπορικού στέλθ. Αντί το κατασκοπευτικό αεροσκάφος, όπως το U-2A, να πετάει απλώς σε πολύ μεγάλο υψόμετρο όπου θεωρητικά δεν θα μπορούσε να το αναχαιτίσει ένας πύραυλος αεράμυνας, δημιουργήθηκε πάλι από την Skunkworks το διαβόητο SR-71 Blackbird.
Τώρα το καινούργιο δόγμα εμπεριείχε μεν το πολύ υψηλό επιχειρησιακό υψόμετρο που ανέβηκε περισσότερο στα 85000 πόδια (25900 μέτρα) αλλά προσέθετε ιδιότητες αυξημένου στελθ. Αναλυτικά υπήρξε η πρώτη ιστορικά εσκεμμένη μείωση του ίχνους ραντάρ του αεροσκάφους (ενεργός διατομή στόχου – radar cross section) στα αντίπαλα ραντάρ μαζί με ικανότητα παρατεταμένης πολύ υψηλής ταχύτητας διαφυγής που ανερχόταν σε 3,2 mach και πάνω, δηλαδή περισσότερο από τρεις φορές την ταχύτητα του ήχου! Επεξηγηματικά σε περίπτωση εκτόξευσης αντιαεροπορικού πυραύλου ή καταδίωξης από μαχητικά αναχαίτισης όπως το Mig-25, το SR-71 θα πορευόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε πολύ υψηλή ταχύτητα διαφεύγοντας με αυτό τον τρόπο από την δίωξη της αντίπαλης αεράμυνας.
Όμως το SR-71 δεν πέταξε ούτε μια φορά πάνω από την Σοβιετική Ένωση σε κατασκοπευτική αποστολή ακριβώς για τον άκρως δικαιολογημένο φόβο της κατάρριψης του, όπως προηγουμένως είχε συμβεί με το U-2A. Μια τέτοια κατάρριψη θα έβλαπτε καταστροφικά το γόητρο των ΗΠΑ και οι αποστολές του SR-71 περιορίστηκαν σε ασφαλείς ουρανούς, όπως στα σύνορα με την Σοβιετική Ένωση και την Λιβύη αφήνοντας αλώβητο το γόητρο των ΗΠΑ. Με αυτό τον τρόπο όσοι πύραυλοι εδάφους-αέρος εκτοξεύτηκαν εναντίον των SR-71 ήταν αρκετά εκτός εμβέλειας για να σημάνουν κάποια απειλή κατάρριψης, αλλά και το SR-71 δεν μπόρεσε να κατασκοπεύσει αποτελεσματικά την Σοβιετική Ένωση.
Μεταφερόμαστε στην αρχή της δεκαετίας του 80 και η Skunkworks κάνει μια καινούργια προσπάθεια δημιουργίας ενός στελθ βομβαρδιστικού αεροσκάφους που ιδανικά θα μπορούσε να εισέλθει στην αντίπαλη αεράμυνα χωρίς να μπορέσει να γίνει αντιληπτό. Η προσπάθεια αυτή δημιούργησε το F-117 Nighthawk τον Οκτώβριο του 1983 που ήταν βασισμένο στους υπολογισμούς του ρώσου φυσικού Ufimtsev. Επιπροσθέτως το 1989 δημιουργήθηκε το B-2 Spirit με ακόμη μειωμένο ίχνος ραντάρ λόγω ελλείψεως κάθετων σταθερών που είχε την σχεδιαστική φιλοσοφία του ιπτάμενου φτερού του Horten Ho-229 της Luftwaffe (1944). Όμως στις 27 Μαρτίου 1999 υπήρξε η πρώτη κατάρριψη ενός στέλθ αεροσκάφους F-117 Nighthawk που είχε τολμήσει να παραβιάσει τον τομέα ευθύνης της Γιουγκοσλαβικής Αεράμυνας.
Επιπροσθέτως η συγκεκριμένη κατάρριψη είχε πραγματοποιηθεί με το σχετικά παρωχημένο για εκείνη την εποχή ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-125 Neva/Pechora (NATO SA-3 Goa). Ακόμη και αρκετά χρόνια πριν στον Πόλεμο του Κόλπου τα αμερικανικά αεροσκάφη στέλθ F-117 και B-2 επιχειρούσαν στους σχετικά ασφαλείς ουρανούς του Ιράκ, χωρίς συστήματα αντι-πρόσβασης/άρνησης περιοχής και με την ιρακινή άμυνα να έχει ήδη εξουδετερωθεί από τα επιθετικά ελικόπτερα Apache.
Στην τωρινή περίπτωση στην Συρία συμβαίνει η ίδια κατάσταση. Η Ρωσική πολεμική βιομηχανία έχει διαχρονικά επενδύσει σωστά σε τεχνολογία και δόγμα αντιαεροπορικού πολέμου με συστήματα αντι-πρόσβασης/άρνησης περιοχής (Anti-Access/Area Denial – A2AD), όπως τα συστήματα S-300, έτσι ώστε τα ισραηλινά F-35 να ενέχουν σοβαρές πιθανότητες κατάρριψης από την Συριακή Αεράμυνα. Άλλωστε αποδεδειγμένα ο μόνος τρόπος καταπολέμησης των S-300 είναι μέσω της διπλωματικής οδού, για παράδειγμα με απειλές κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Κλείνοντας, η γενική απαξίωση των συστοιχιών S-300PMU-1 από τις κλεπτοκρατικές και ξενόδουλες κυβερνήσεις στην Ελλάδα είναι ένα διαρκές στρατηγικό έγκλημα κατά της αμυντικής θωράκισης της Πατρίδας μας.
Θ. Γ. Κωστής
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oute-ena-israhlino-f-35-den-tolmaei-na-parabiasei-tous-ouranous-ths-surias#ixzz5YWpu55e1
Reblogged this on Macedonian Ancestry.