Η Βουλευτής Β΄ Αθηνών κατήγγειλε από βήματος Βουλής την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, η οποία κατέθεσε ακόμα ένα σχέδιο νόμο με το οποίο υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων νταβατζήδων σε βάρος του Ελληνικού Λαού.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία:
“Ακούσαμε απίστευτα πράγματα από το ΠΑΣΟΚ ότι υπάρχει ένας “δημοκράτης” που δήλωσε ότι δεν θα δεχθεί τις ψήφους ενός νομίμου εκλεγμένου κόμματος. Αυτό το αφήνουμε στην κρίση του Ελληνικού Λαού.
Η χθεσινή συνεδρίαση της επιτροπής εξελίχθηκε εν τέλει σε μία κοκορομαχία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Δημοκρατίας και πρώην ΠΑΣΟΚ, με αντικείμενο του καυγά το ποιος εν τέλει ευθύνεται με την πολιτική του και με τις ατυχείς επιλογές του για την τελμάτωση πλέον της δεκαετίας του έργου κατασκευής και ολοκλήρωσης του αυτοκινητοδρόμου Ε65.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολύ απλή: ΟΛΟΙ σας του δήθεν «συνταγματικού» τόξου, τόσο εσείς που κυβερνάτε τώρα, όσο και εσείς που κυβερνούσατε στο παρελθόν και ευελπιστείτε να κυβερνήσετε και στο μέλλον, ευθύνεστε το ίδιο, εις ολόκληρον ο καθένας σας, γιατί όλοι σας αποτελείτε τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, όλοι σας υπηρετείτε τα ίδια συμφέροντα και την ίδια πολιτική. Με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου προτείνεται η κύρωση της ήδη υπογεγραμμένης από το 2007 Σύμβασης Παραχώρησης για το Έργο “Μελέτη, Κατασκευή, Χρηματοδότηση, Λειτουργία, Συντήρηση και Εκμετάλλευση του Αυτοκινητόδρομου Κεντρικής Ελλάδος (Ε65)“.
Κατά πρώτον πρέπει να τονιστεί ότι η κατασκευή και ολοκλήρωση οδικών έργων μέσω Συμβάσεων Παραχώρησης αποτελεί μία τακτική η οποία εφαρμόζεται επί μακρότατο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα και έχει ανοίξει τον δρόμο στην ανεξέλεγκτη και αδιαφανή δράση εγχώριων διαπλεκόμενων οικονομικών κολοσσών που δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα σε ΜΜΕ και κατασκευαστικές εταιρίες και οι οποίοι εν τέλει απομυζούν τις οικονομίες των Ελλήνων πολιτών, κυρίως μέσω της είσπραξης των υπέρογκων διοδίων που απαιτούνται για την χρήση του Εθνικού οδικού δικτύου. Τα διόδια τα οποία εσείς ως αντιπολίτευση λέγατε ότι θα καταργήσετε, αλλά εδώ βλέπουμε ότι όχι μόνο δεν καταργούνται, αλλά αυξάνονται.
Οι περιβόητες Συμβάσεις Παραχώρησης θεωρητικά υποτίθεται ότι αποτελούν ένα είδος εταιρικής σχέσης μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, συνήθως εταιριών που έχουν αποδείξει την προστιθέμενη αξία τους σε έναν συγκεκριμένο τομέα, για παράδειγμα στην υλοποίηση έργων υποδομής ή οδοποιίας. Η όλη ιδέα είναι να κινητοποιούνται ιδιωτικά κεφάλαια και τεχνογνωσία που συμπληρώνουν δημόσιους πόρους, με σκοπό την πραγματοποίηση επενδύσεων σε δημόσιες υποδομές και υπηρεσίες, χωρίς να επιβαρύνεται το δημόσιο από επιπλέον δαπάνες και με οικονομικό αντάλλαγμα την παραχώρηση των υποδομών στους ιδιώτες για ένα ορισμένο διάστημα. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο στην θεωρία.
Διότι στην πράξη, και ειδικότερα στην σύγχρονη νεοελληνική πραγματικότητα, οι Συμφωνίες Παραχώρησης λειτουργούν σχεδόν πάντα εις βάρος των συμφερόντων του Ελληνικού δημοσίου και κατ’επέκταση των Ελλήνων πολιτών και υπέρ των συμφερόντων των παραχωρησιούχων. Και κατά κανόνα καταλήγουν σε υπέρμετρη επιβάρυνση των κρατικών ταμείων, εφόσον εάν κάτι «στραβώσει» κατά το κοινώς λεγόμενο, και κυρίως εάν η παραχωρησιούχος αποδειχθεί ασυνεπής στην εκπλήρωση των συμβατικών της υποχρεώσεων, γίνεται επίκληση ενός γεγονότος «ανωτέρας βίας», όπως εν προκειμένω θεωρήθηκε η οικονομική κρίση και αναλαμβάνει το Ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος, να καλύψει το επιπλέον κόστος το οποίο προκύπτει, προκειμένου να μπορέσει να ολοκληρωθεί το έργο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει το αληθές των προαναφερομένων αποτελεί το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου. Ειδικότερα δε, η υπό κύρωση τροποποιητική συμφωνία αποσκοπεί στην ενεργοποίηση της κατασκευής του νότιου τμήματος του αυτοκινητόδρομου Ε65, Λαμία-Ξυνιάδα, η οποία όμως κατασκευή πλέον θα χρηματοδοτηθεί από τα κρατικά ταμεία και συγκεκριμένα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Σύμφωνα με την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η εν λόγω δαπάνη πρόκειται να ανέλθει στα 305 εκατομμύρια ευρώ και αφορά, όπως προαναφέρθηκε, μόνο στο ως άνω Αναβαλλόμενο Τμήμα του Ε65, δηλαδή το Τμήμα από την Λαμία έως την Ξυνιάδα, μήκους 32,7 χιλιομέτρων.
Δέον να σημειωθεί ότι η κατασκευή του συνολικού έργου του αυτοκινητοδρόμου Ε65 για την οποία είχε συναφθεί ήδη από το 2007 η αρχική σύμβαση παραχώρησης, έχει παρουσιάσει μακροχρόνια και αδικαιολόγητη καθυστέρηση και το έργο στο σύνολό του παραμένει ημιτελές παρά το γεγονός ότι, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, έχει εξαντληθεί κάθε δυνατότητα πρόσθετης χρηματοδοτικής συμβολής του Δημοσίου. Το αποτέλεσμα είναι η Παραχωρησιούχος Κοινοπραξία να φανεί εντελώς ασυνεπής στις συμβατικές της υποχρεώσεις, να τελματώσουν οι εργασίες και να μην τηρηθούν ούτε στο κατ’ελάχιστον τα αρχικώς συμφωνηθέντα χρονοδιαγράμματα, με την κατασκευή του έργου να διακόπτεται παντελώς το 2011, υπό την επίκληση εκ μέρους των ιδιωτών της οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης.
Και αντί οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι φορείς του Ελληνικού Δημοσίου να μεριμνήσουν για την διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος υποχρεώνοντας την παραχωρησιούχο να πράξει τα δέοντα και τα όσα είχε συμβατικά δεσμευτεί, αντ’αυτού σκανδαλωδώς αποδέχθηκαν την ύπαρξη «Παρατεταμένου Γεγονότος Ανωτέρας Βίας», όπου ως τέτοιο γεγονός θεωρήθηκε η οικονομική κρίση. Οι νομικές συνέπειες της παραδοχής αυτής εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας υπήρξαν βαρύτατα δυσμενείς για το δημόσιο συμφέρον και λυτρωτικές έως χαριστικές για τα συμφέροντα των παραχωρησιούχων, εφόσον το έργο διασπάστηκε σε τμήματα η κατασκευή των οποίων με συμφωνία αμφοτέρων των μερών αναβλήθηκε για το μέλλον. Και όχι μόνο αυτό, αλλά για την ολοκλήρωση των ως άνω «Αναβαλλόμενων Τμημάτων» το Ελληνικό Κράτος δεσμεύθηκε να επιβαρυνθεί με την επιπλέον χρηματοδότησή τους ώστε να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η κατασκευή τους.
Οι συμβάσεις αυτές, όπως και αντίστοιχες των λοιπών εντός εισαγωγικών «Αναπτυξιακών Δρόμων», της περιόδου 2004-2005, συνήφθησαν σε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός εκτεταμένου δικτύου σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων ευρωπαϊκών προδιαγραφών- όπως ανέφεραν οι κατά καιρούς αρμόδιοι υπουργοί. Το Δημόσιο όμως ήταν απροετοίμαστο. Δεν είχε γίνει η κατάλληλη προεργασία, δεν είχαν γίνει οι απαλλοτριώσεις, οι προμελέτες έβριθαν λαθών, ενώ η παραμικρή καθυστέρηση από πλευράς Δημοσίου έπρεπε να πληρώνεται χρυσή. Επιβλαβείς, λοιπόν, οι διατάξεις για το Δημόσιο, ακόμα και όταν αυτό δεν έφερε την ευθύνη.
Τόσο επί κυβερνήσεως ΝΔ όσο και επί ΠΑΣΟΚ, τα προβλήματα διογκώθηκαν, γίνονταν ατέρμονες συζητήσεις επί συζητήσεων με τους παραχωρησιούχους, δέχονται το Δημόσιο να καταβάλει γενναίες αποζημιώσεις σε παραχωρησιούχους και κατασκευαστές, ενώ θυσιάζουν και τα έσοδα από τα διόδια υπέρ Δημοσίου. Όλα αυτά έγιναν με πολιτικές αποφάσεις. Η κάθε μία δε κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι θα επανεκκινήσει τα έργα και θα έδινε την απαραίτητη ώθηση στην οικονομία. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κάθε φορά γίνεται αυτό, το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Ο εν δυνάμει «λαϊκός αγωνιστής» υπουργός Υποδομών υποστήριζε ότι θα τα βάλει με το θηρίο, δηλαδή τους παραχωρησιούχους, ότι θα επιβάλει μειώσεις διοδίων (!) και από την άλλη το υπ. Ανάπτυξης προσπαθεί να πείσει την ΕΕ ότι τα έργα θα ολοκληρωθούν.
Το θεσμικό πλαίσιο που διέπει εν γένει το έργο κατασκευής του Ε65 εξ αρχής στηρίζονταν σε σαθρά θεμέλια, οδήγησε σε καθυστέρηση και τελμάτωση των εργασιών κατασκευής, είχε ως συνέπεια την υπέρμετρη και πέραν κάθε αρχικού υπολογισμού επιβάρυνση των δημοσίων ταμείων και στο μέλλον, όταν και εάν ολοκληρωθεί το έργο, θα κοστίσει πολύ ακριβά στους πολίτες που θα το χρησιμοποιούν. Ας δούμε τον λογαριασμό: Η αρχική χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου στο έργο ήταν 500 εκατ. ευρώ και η πρόσθετη χρηματοδοτική συμβολή 215 εκατ. ευρώ. Επίσης ο κατασκευαστής έχει λάβει 38,7 εκατ. ευρώ σε αποζημιώσεις και ακόμα 2 εκατ. ευρώ ο παραχωρησιούχος, που αυξάνονται κατά 83,5 εκατ. και 28,1 εκατ. ευρώ αντίστοιχα με την πρόσφατη συμφωνία. Σύνολο: 867,3 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα από τα διόδια το 2013- 2015 ήταν 27 εκατ. ευρώ, επομένως το σύνολο μέχρι στιγμής ανέρχεται στα 894,3 εκατ. ευρώ. Και αυτά τα στοιχεία είναι όσα είχαν γνωστοποιηθεί έως το 2016.
Και στην προκείμενη περίπτωση έχουμε δυστυχώς να κάνουμε με μία κλασική παθογένεια και μία νοσηρή κατάσταση η οποία αποτελεί καθεστώς στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Υπερκοστολογήσεις, ευνοϊκές συμβάσεις υπέρ των ιδιωτών, έλλειψη ποινικών ρητρών υπέρ του δημοσίου, επιβάρυνση των κρατικών ταμείων και κατ’επέκταση των φορολογούμενων πολιτών προς όφελος κατασκευαστικών εταιρειών. Όλα στο βωμό του κέρδους των ιδιωτών σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, της απεμπόλησης των εθνικών κεκτημένων και του δικαιώματος να διαχειριζόμαστε εμείς οι ίδιοι ως ελληνικό κράτος τον πάσης φύσεως εθνικό μας πλούτο.
Και η τραγική ειρωνεία στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ακόμα και όταν τα μεγάλα οδικά έργα ολοκληρώνονται, σχεδόν πάντα, κατόπιν πολύχρονων καθυστερήσεων και υπέρμετρων επιβαρύνσεων του κρατικού προϋπολογισμού, οι Έλληνες πολίτες αδυνατούν στην πλειοψηφία τους να επωφεληθούν από αυτά, εφόσον πλέον η οδική μετακίνηση με Ι.Χ λόγω κόστους καυσίμων και διοδίων έχει καταστεί απαγορευτική για ένα πολύ μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Κανείς δεν θα περίμενε βέβαια τίποτα το διαφορετικό από την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησή μας, η οποία πρόθυμα έχει μεταβληθεί στον καλύτερο εγγυητή και προστάτη των πάσης φύσεως συμφερόντων που λυμαίνονται τα δημόσια έργα.
Για να είμαστε όμως δίκαιοι, ούτε κάποια από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις του υποτιθέμενου «συνταγματικού τόξου» θα έπραττε κάτι το διαφορετικό, εφόσον στην πράξη ταυτίζονται με τα ίδια επιχειρηματικά συμφέροντα και αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος στο τρίπτυχο:«δημόσια έργα-διαφθορά-αδιαφάνεια».
Ως Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα δεν μπορούμε να δεχτούμε επ’ουδενί την εκχώρηση δικαιωμάτων επί έργων υποδομής και νευραλγικών για την Εθνική Οικονομία και την Εθνική Ασφάλεια υπηρεσιών!
Πιστεύουμε -και σε αυτό συμφωνεί η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών- ότι δεν θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο παραχώρησης σε ιδιώτες ΟΛΕΣ οι νευραλγικής σημασίας για την ασφάλεια της χώρας και των Ελλήνων Πολιτών και για την ανάπτυξη της Εθνικής μας Οικονομίας δραστηριότητες και υποδομές, οι οποίες θα πρέπει πάση θυσία να παραμένουν υπό τον έλεγχο του κράτους. Και αναφερόμαστε συγκεκριμένα στις οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές, στις λιμενικές και αερολιμενικές υποδομές και υπηρεσίες, στην κατασκευή, συντήρηση και διαχείριση των οδικών δικτύων, στην διαχείριση αποβλήτων, στην παραγωγή και παροχή ενέργειας και θέρμανσης, στις τηλεπικοινωνίες κ.ο.κ.
Οι απαραίτητοι πόροι για την εκπλήρωση του μακρόπνοου αυτού σχεδίου άσκησης πραγματικής Εθνικής πολιτικής μπορούν κάλλιστα να προκύψουν σταδιακά από την εκμετάλλευση των ενεργειακών μας κοιτασμάτων (ανανεώσιμων και μη), από την πραγματική ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, την μείωση της σπατάλης σε διάφορους τομείς και την επίτευξη της Εθνικής Αυτάρκειας. Ως εκ τούτου, το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου δεν είναι δυνατόν να υπερψηφισθεί από την Χρυσή Αυγή, διότι αντίκειται για τους λόγους που προαναφέραμε τόσο στις ιδεολογικές όσο και στις πολιτικές μας θέσεις.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ καταψηφίζει“.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/elenh-zaroulia-proklhtikes-sumbaseis-uper-twn-ntabatzhdwn-eis-baros-tou-dhm#ixzz5aFnagnvn