Η «βρετανοϊσραηλιτική» θεωρία (δηλαδή η θεωρία κατά την οποία οι Άγγλοι και γενικότερα οι Βρετανοί φέρονται ως τάχα απόγονοι εκείνων των βιβλικών 27.290 Εβραίων, των «10 χαμένων φυλών του Ισραήλ», που είχαν αιχμαλωτισθεί από τους Ασσυρίους επί Σαργών του Β’, το 721 π.Χ, οι οποίοι με την πάροδο του χρόνου ανεμίχθησαν με τους Ινδοευρωπαίους Σάκκες και Σκύθες και εγκατεστάθησαν μόνιμα στη Βόρεια Ευρώπη, καθιστάμενοι έτσι πρόγονοι των Σαξόνων της Αγγλίας) ανεπτύχθη, από τον 16o αιώνα, αποκλειστικά από τους Άγγλους Πουριτανούς, τους οποίους ώθησε στην επιστημονικά απαράδεκτη και αστήρικτη αυτήν άποψη η εξαιρετική τους -έως παραλογισμού -προσήλωση στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης.
Ο αγγλοαμερικανικός κόσμος κατά τον πρώιμο 20ο αιώνα αποδεχόμενος μια τέτοια διαστρεβλωμένη άποψη της ιστορίας, προσεπάθησε αποφασιστικά (καθώς εκείνη την περίοδο ήταν ανύπαρκτο ως έγκυρος εκπρόσωπος του ιουδαϊκού έθνους ένα πραγματικό κράτος του Ισραήλ) κατευθυνόμενα και μεθοδικά, να διοχετεύσει στην αύξουσα Συναρχική κίνηση τις ανεξάντλητες και πολλαπλών χρήσεων μεσσιανικές προσδοκίες της εβραϊκής διασποράς, η οποία βρήκε στην βρετανική αυτοκρατορία και στις ΗΠΑ τα πληρέστερα διαχρονικά εργαλεία της για την δημιουργία της Βασιλείας του «Θεού» – Γιαχβέ, δηλαδή της Παγκόσμιας Υπερ-Κυβέρνησης του Ισραήλ, του «εκλεκτού λαού», όπως αναμένεται από …. την Αγία Γραφή.
Σε αυτήν την βάση, η νεοσύστατη αγγλοϊσραηλιτική οργάνωση ανέπτυξε στενότατες σχέσεις πρώτα με την «Οργάνωση της Στρογγυλής Τραπέζης» και στην συνέχεια με το «Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων». Επίσης στις ΗΠΑ, δημιούργησε μιαν ιδιαίτερη σύνδεση με τη «Νέα και Αναμορφωμένη Παλλάδια Λατρεία», η οποία είχε σχηματοποιηθεί και συγκροτηθεί σε σώμα πριν από μερικές δεκαετίες από τον κορυφαίο Αμερικανό τέκτονα Άλμπερτ Πάϊκ, με σκοπό τον συντονισμό και την καθοδήγηση της παγκόσμιας δράσης του Ελευθεροτεκτονισμού και τελικό στόχο την εφαρμογή μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Το όνομα «Παλλάδια» προέρχεται από την Παλλάδα Αθηνά και αναφέρεται στην σοφία και την μάθηση που αυτή προσέφερε.
Η Παλλάδια Λατρεία – ιεροτελεστία, σύμφωνα με πολλούς συνωμοσιολόγους θεωρητικούς είναι η κορυφή της πυραμίδας των «Πεφωτισμένων» (Illuminati). Οι συνωμοσιολόγοι επισημαίνουν την Παλλάδια Λατρεία ως μυστική αρχόντισσα όλων των μασονικών τυπικών, η οποία οδήγησε σε συνένωση όλων μαζί των τεκτονικών ιδρυμάτων για να υλοποιήσουν ένα σκοτεινό πρόγραμμα ώστε να εξαπολύσουν τρεις παγκοσμίους πολέμους για να επιτευχθεί η κυβέρνηση της «Νέας Παγκόσμιας Τάξης». Έχουμε λοιπόν επικεντρωθεί στην μυστηριώδη Παλλάδια Λατρεία, ώστε «καλχαίνοντας» και προκαλώντας τέτοια αναταραχή και σπουδή του μασονικού βούρκου, αυτή η Λατρεία καταδεικνύεται τοποθετημένη στην κορυφή της «Σατανικής Πυραμίδας». Μια Λατρεία μυστική και δόλια που κυβερνά από τις σκιές το σύνολο της μασονίας με σιδηρά πυγμή.
Για να κατανοήσουμε την τροχιά της Παλλάδιας Λατρείας πρέπει προηγουμένως να καταλάβουμε την αναφερομένη σύνδεση της μασονίας με τον σατανισμό. Οι φήμες για μυστικές σατανικές ιεροτελεστίες στους κόλπους της μασονικής αδελφότητας ξεκινούν από το έργο «Ο Διάβολος στον δέκατο ένατο αιώνα» («Le Diable au XIXe siècle»)-1892- του Γάλλου συγγραφέα και δημοσιογράφου Μαρί Ζοζέφ Γκαμπριέλ Αντουάν Ζογκάν-Παζέ (1854-1907) γνωστού με το ψευδώνυμό «Λεό Ταξίλ». Όπως γνωρίζουμε, ο Ταξίλ προσεπάθησε να συνδέσει τους ποικίλους βαθμούς – στάδια του τεκτονισμού με θυσίες ζώων, ομοφυλόφιλες τελετές, γιγαντιαία αγάλματα αιγών.. και ποικίλα είδη παραδόξων και προκλητικών πραγμάτων. Από αυτό το χωροχρονικό περιβάλλον η περιβόητη Παλλάδια Λατρεία άρχισε να αποκτά τον δικό της «μύθο» και έχει εξελιχθεί σήμερα σε κομβικό συνωμοσιολογικό «αρχέτυπο αναφοράς».
Ο Λεό Ταξίλ είχε μια διαδραστική σημαντική επιρροή με τον διαβόητο Πωλ Ρόζεν, ο οποίος το 1885 έγραψε το βιβλίο «Οι αδελφοί των Τριών Σημείων», που απεκάλυπτε τον «σκοτεινό» χαρακτήρα του Τεκτονισμού. Το βιβλίο αυτό επικεντρώνεται στον Άλμπερτ Πάϊκ ως ηγέτη ολόκληρης της αμερικανικής μασονίας και την εκ μέρους του καθίδρυση της Παλλάδιας Λατρείας, καθώς και την σύνδεση του με τον ιταλικό υπόκοσμο ώστε να ενοποιήσει την μασονία με τα ρεύματα της πολιτικής που θα έρχονταν στην εξουσία στα επόμενα 60 χρόνια. Στο βιβλίο αυτό δεν χρησιμοποιείται ο όρος «σατανικός», αλλά αντικαταστάθηκε με τον όρο «εωσφορικός».
Ο Σαμουήλ Πωλ Ρόζεν (1840-1907) ήταν ένας πρώην Πωλονοεβραίος ραβίνος και κατοπινός ακτιβιστής των αντιμασονικών κύκλων, ο οποίος έπαιξε ρόλο εμπνευστή και συνεργάτη του Λεό Ταξίλ. Επίσης γνωστός ως «Μωυσής Λιντ Ναζαρέτ», υπήρξε ένας των εμπνευστών του Λεό Ταξίλ και αφοσιωμένος υποστηρικτής της διάσημης αντιμασονικής εκστρατείας του, η οποία απέδωσε στον τεκτονισμό πως συνωμοτεί για την καταστροφή του Χριστιανισμού ενώ μυστικά διενεργεί σατανισμό. Ο Ρόζεν αποδέχθηκε τον Ρωμαιοκαθολικισμό και προσηλυτίσθηκε το 1866, (αν και αυτός του ο προσηλυτισμός είναι στην πραγματικότητα αμφίβολος). Ο τεκτονικός του τίτλος, του «Υψίστου Μεγάλου Γενικού Επιθεωρητού του 33ου Τεκτονικού Βαθμού», είναι ενδεχομένως κλεμμένος, ενώ είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν πράγματι του απενεμήθη.
Στις 14 Ιανουαρίου του 1882, ο Ρόζεν προέβη σε μια συμφωνία με τον Κανονικό Αρχιερέα της πόλεως Μπρετ (το αρχαίο «Βρίτιο») στην οποίαν εδήλωσε πως θα αποκαλύψει τα «μυστικά» του Ελευθεροτεκτονισμού, σύμφωνα με το αντιμασονικό πνεύμα της εποχής. Αυτό πραγματοποιήθηκε όταν τελικά εγκατέλειψε την Στοά του και απεφάσισε να συνεργαστεί με την εκκλησία για την εκπόνηση των πολύ αμφιλεγομένων (σήμερα) βιβλίων του.
Ο Ρόζεν κατηγόρησε ευθέως και κατ’ επανάληψη την γαλλική μασονία πως διέθετε μια ξενοκίνητη ανώτατη ηγεσία εδρεύουσα στο Βερολίνο, ενώ απώτερος σκοπός της ήταν η κοινωνική αναρχία, η καταστροφή του καθολικισμού και η εξύμνηση του Σατανά. Στο βιβλίο του «Ο κοινωνικός εχθρός», παρουσιάζει την ιστορία του Τεκτονισμού από το 1717 έως το 1890. Στο «Σατανάς και Συντροφία» παρουσίασε μιαν ερμηνεία του συστήματος των μασονικών βαθμών ενώ εδήλωσε πως εκτός από τον 33ο, (δηλαδή τον υψηλότερο κατά τα γνωστά τεκτονικό βαθμό), υπάρχει και ο απόκρυφος 34ος βαθμός.
Εδώ αξίζει να αναφερθεί και ο Λουί Λεσαρτιέ, ερευνητής του αποκρυφισμού και αντιμασόνος, φίλος και συνεργάτης του Ρόζεν στα τέλη της ζωής του, δημιούργησε στην Τουλούζη, ένα «Ινστιτούτο Καβαλιστικής Μελέτης» στο οποίο μεταξύ άλλων εσύχναζαν ο Λεό Ταξίλ και ο Ανρί ντε Ζιλμπέρ ντεζ Εσάρ (ο οποίος κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου ήταν διευθυντής της «Διεθνούς Επιθεωρήσεως των Μυστικών Εταιριών»/ R.I.S.S. – «Revue Internationale des Sociétés Secrètes», ενός αντιμασονικού περιοδικού), ενώ και ο Ρόζεν είχε σημαντικό ρόλο στο Ινστιτούτο. [Ο Λεσαρτιέ υπήρξε επίσης και ο αποκωδικοποιητής – μεταφραστής του δαιμονοεπικλητικού μασονικού τραγουδιού «Gennaith Menngog» στην απόδοση του οποίου ο Ρόζεν είχε έναν σημαντικό ρόλο (Domenico Margiotta «Le Palladisme: Culte de Satan-Lucifer dans les triangles maçonniques», εκδόσεις H. Falque, Grenoble, 1895.) Τέλος, περιέγραψε εκτενώς ποικίλες μασονικές τελετουργίες που είναι έντονα χρωματισμένες με σεξουαλική μαγεία. Μετά τον θάνατό του, όλα τα κείμενά του εξαφανίσθηκαν, προφανώς αγορασμένα βιαστικά από διαφόρους ξένους. (Μπορεί κανείς να βρει μερικά τμήματα από την διδασκαλία του σε διάφορες καβαλιστικές μελέτες που είχαν δημοσιευθεί στην R.I.S.S.)]
Φαίνεται ότι η δράση αυτών των πολυμαθών και εν πολλοίς παραδόξων ατόμων (Rosen, Taxil και Henry Guillebert des Essars), είχε ως στόχο να δημιουργήσει μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας εκείνης της περιόδου και οιουδήποτε στοιχείου στον Ελευθεροτεκτονισμό απέμενε υγιές και άξιο σπουδής, ένα κλίμα αρχικά καχυποψίας και κατόπιν αγρίου μίσους, που τελικά ακύρωσε ή απομείωσε τις προσπάθειες ανασυγκρότησης της Εκκλησίας με το σφρίγος ενός υγιούς εσωτερισμού.
Μάλιστα ο Ρόζεν έπαιξε σημαντικό και κομβικό ρόλο στην διαμόρφωση της αντίληψης πως ο Τεκτονισμός είναι ένας δόλιος και σκοτεινός οργανισμός που επιδιώκει συνεχώς και παντοιοτρόπως την παγκόσμια κυριαρχία. Δηλαδή ο Ρόζεν απέδωσε στους τέκτονες μια διάσταση που άλλοι απέδιδαν πρόθυμα στους Εβραίους, στους Άγγλους ή πιο πρόσφατα, αποδίδουν στο Ισλάμ και στους Μουσουλμάνους -μάλιστα δε με ένα modus operandi εξαιρετικά παρόμοιο με το αντι-εβραιομασονικό κίνημα των αρχών του εικοστού αιώνα-.
Το 1896, ο επιφανής τέκτονας λόγιος, Άρθουρ Έντουαρντ Γουέητ αποπειράθηκε μιαν ακαδημαϊκή προσέγγιση στο υλικό και στις φήμες για τις σατανικές λατρείες στο έργο του «Λατρεία του διαβόλου στην Γαλλία», όπου παρέχει πληροφορίες περί της εωσφορικής Παλλάδιας Λατρείας ή «Τάγματος του Παλλαδίου», ως μετεξελιγμένης – επεξεργασμένης μορφής μιας πραγματικής μυστικής εταιρείας που προϋπήρξε, χρησιμοποιώντας ως πηγή το έργο του Ντομένικο Μαργιότα «Le Palladisme: Culte de Satan-Lucifer dans les triangles maçonniques», εκδόσεις H. Falque, Γκρενόμπλ, 1895 (βλ. «Devil-worship in France or The question of Lucifer – A record of things seen and heard in the secret societies according to the evidence of initiates» Λονδίνο, εκδόσεις George Redway, κεφάλαιο 2 «Η προσωπίδα της Μασονίας»)
Ήταν μια «ανακατασκευασμένη» μορφή έκδοση της Αναθεωρημένης Παλλάδιας Ιεροτελεστίας που υπήρχε στην Γαλλία για μια μικρή χρονική περίοδο. Σύμφωνα με τον τέκτονα ιστορικό Κέννεθ Μακένζι στο έργο του «Βασιλική μασονική Εγκυκλοπαίδεια», το «Τάγμα των Παλλαδιστών» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι στις 20 Μαίου του 1737, προερχόμενο από το Ντουαί με τελετουργίες που εγράφησαν περί το 1637.
Με μιαν έκδηλη ελληνική επιρροή στον συμβολισμό τους, μπορούμε επίσης να δούμε μια πτυχή του Εωσφόρου στην αντίληψή των Παλλαδιστών, παρόμοια με την εννοιολογική παρερμηνεία του Άλμπερτ Πάϊκ για τον πλανήτη Αφροδίτη, (που φαίνεται στο στερέωμα κάθε πρωί λίγο πριν την αυγή), στο έργο του «Ήθη και Δόγμα». Η Αφροδίτη-Εωσφόρος είναι επίσης η πλανητική ενσωμάτωση του έρωτος, αντιπροσωπευτικού στο σύνθημα του τάγματος «Je sais aimer» ή «γνωρίζω να αγαπώ». Η σφραγίς του τάγματος ήταν μια καρδιά στεμμένη με λουλούδια, επάνω σ’ έναν βωμό διακοσμημένο με φύλλα φοίνικα και δάφνης. Αυτό τοποθετεί την Παλλάδια Λατρεία και υπό ένα πολύ διαφορετικό φως, αφιερωμένη τάχα στην πνευματική φώτιση του «ιερού θήλεος» και όχι στον αυστηρό και απαρέγκλιτο σατανισμό, όπως φημολογήθηκε από τους Ταξίλ και Ρόζεν. Η Παλλάδια Λατρεία μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα παρουσίας διαλύθηκε από την αστυνομία κατά διαταγήν του Καθολικού κράτους και εξαφανίστηκε στο σκοτάδι, μέχρις ότου καταδείχθηκε από τους αντιμασόνους ακτιβιστές.
Ο Τζιουζέπε Ματσίνι ήταν ένας κορυφαίος Ιταλός επαναστάτης των μέσων του 19ου αιώνα και Διευθυντής των «Πεφωτισμένων». Επέλεξε τον Άλμπερτ Πάϊκ, έναν απόστρατο ταξίαρχο στον Ομοσπονδιακό στρατό και αφοσιωμένο καβαλιστή, ως επικεφαλής των δραστηριοτήτων των Πεφωτισμένων στις ΗΠΑ. Ο Ματσίνι του έγραψε: «Πρέπει να δημιουργήσουμε μιαν υπερ – λατρεία, η οποία θα παραμείνει άγνωστη, στην οποία θα καλέσουμε αυτούς τους υψηλόβαθμους τέκτονες τους οποίους θα επιλέξουμε. Όσον αφορά στους αδελφούς μας στην μασονία, αυτοί οι άνδρες πρέπει να δεσμευτούν για την αυστηρότερη εχεμύθεια. Μέσω αυτής της υπέρτατης οργάνωσης, που θα καταστεί το μοναδικό διεθνές κέντρο, η πλέον ισχυρή επειδή η διοίκησή της θα είναι άγνωστη, θα ελέγχουμε ολόκληρο τον Ελευθεροτεκτονισμό». Η μυστική οργάνωση που αναφέρθηκε ήταν η Νέα και Αναμορφωμένη Παλλάδια Λατρεία, μια Λατρεία σκοτεινή και σατανική σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες πληροφορίες.
Όπως καταγράφεται σαφώς στο βιβλίο του Ρόμπερτ Γκέϊτς του Πρεσβύτερου «Η συνωμοσία που δεν θα πεθάνει: Πως η Συναγωγή των Ρότσιλντ οδηγεί την Αμερική στην Κυβέρνηση του Ενοποιημένου Κόσμου» (εκδόσεις Red Anvil Press, 2011, σελίδες 114-115):
«….Καθώς οι Πεφωτισμένοι και οι ποικίλες υπο-λατρείες τους αυξήθηκαν σε ισχύ, οι Ματσίνι και Πάϊκ σφυρηλάτησαν σταδιακά ένα σχέδιο που θα τους επέτρεπε να κυριαρχήσουν σε ολόκληρο τον κόσμο, ένα σχέδιο που απαιτούσε τρεις πολέμους παγκόσμιας κλίμακας.
Το σχέδιο για τους Illuminati ήταν τόσο απλό, όσο έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό. Απαιτούσε ο κομμουνισμός, ο εθνικοσοσιαλισμός, ο πολιτικός Σιωνισμός και άλλα διεθνή κινήματα να οργανωθούν, να κατευθυνθούν – αμέσως ή εμμέσως – και να χρησιμοποιηθούν για να υποδαυλίσουν τρεις παγκοσμίους πολέμους και τρεις μεγάλες επαναστάσεις. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος διεξήχθη έτσι ώστε να καταστεί δυνατή για τους Illuminati η ανατροπή της εξουσίας των Τσάρων της Ρωσίας και η μετατροπή της χώρας αυτής σε φρούριο του αθεϊστικού κομμουνισμού. Οι διαφορές μεταξύ της βρετανικής και της γερμανικής αυτοκρατορίας πυροδοτούμενες από τους πράκτορες των Illuminati επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για να υποδαυλίσουν αυτόν τον πόλεμο. Μετά το τέλος του πολέμου, οικοδομήθηκε σε κρατική μορφή ο κομμουνισμός, ώστε να χρησιμοποιηθεί για να καταστρέψει τις άλλες κυβερνήσεις και να αποδυναμώσει τις θρησκείες.
Ο δρόμος για την διεξαγωγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου άνοιξε χρησιμοποιώντας τις διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων Εθνικιστών και των Σιωνιστών. Αυτός ο πόλεμος προοριζόταν γιά την καταστροφή του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού, έτσι ώστε ο η δύναμη του πολιτικού Σιωνισμού να αυξηθεί για να μπορέσει να δημιουργηθεί στην Παλαιστίνη το κυρίαρχο κράτος του Ισραήλ. Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο διεθνής κομμουνισμός έφθασε να διαθέτει δύναμη ίση με την δύναμη της ενωμένης Χριστιανοσύνης. Σε αυτό το σημείο έπρεπε πλέον να ανασχεθεί, διατηρούμενος υπό έλεγχον έως ότου χρειασθεί για τον τελικό παγκόσμιο κοινωνικό κατακλυσμό. Οποιοδήποτε ιστορικοπολιτικά ενημερωμένο πρόσωπο μπορεί άραγε να αρνηθεί πως οι Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ είχαν θέσει αυτήν την πολιτική σε ισχύ;
Για τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα χρησιμοποιηθούν από τους πράκτορες των Illuminati οι διαφορές μεταξύ των Σιωνιστών και των ηγετών του μουσουλμανικού κόσμου. Ο πόλεμος θα κατευθυνθεί με τέτοιο τρόπο ώστε το Ισλάμ (ο αραβικός κόσμος, συμπεριλαμβανομένων και των λοιπών Μουσουλμάνων) και ο Σιωνισμός (συμπεριλαμβανομένου του κράτους του Ισραήλ και των απανταχού του πλανήτη Ιουδαίων) θα καταστραφούν, ενώ την ίδια στιγμή, για το θέμα αυτό, τα υπόλοιπα έθνη – για μιαν ακόμη φορά – θα στραφούν το ένα κατά του άλλου και θα αναγκαστούν να πολεμήσουν οδηγούμενα σε μια κατάσταση πλήρους εξάντλησης, σωματικά, ψυχικά, πνευματικά και οικονομικά. Οποιοσδήποτε αμερόληπτο και στοιχειωδώς σκεπτικό πρόσωπο δεν μπορεί πλέον να αρνείται ότι η πολυποίκιλη ραδιουργία που εξελίσσεται τώρα στην Εγγύς, Μέση και Άπω Ανατολή είναι πολύ πιθανόν να επιτύχει αυτόν τον διαβολικό σκοπό.
Μετά το πέρας του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δαιμονικοί εγκέφαλοι που φιλοδοξούν να αποκτήσουν την αδιαμφισβήτητη παγκόσμια κυριαρχία θα προκαλέσουν τον μεγαλύτερο κοινωνικό κατακλυσμό που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος…..»
Ακολούθως παρατίθεται ένα απόσπασμα από μιαν επιστολή του Πάϊκ στον Ματσίνι, η οποία βρίσκεται καταχωρημένη στην «Βιβλιοθήκη του Βρετανικού Μουσείου» στο Λονδίνο (όπως καταγράφει ο Άγγλος Πλοίαρχος Γουίλιαμ Γκάϋ Καρρ στο βιβλίο του «Πιόνια στο παιχνίδι» – εκδόσεις Federation of Christian Laymen, Γουϊλοντέηλ, Καναδάς, 1958, σελίδες xv-xvi).
«Θα απελευθερώσουμε τους μηδενιστές και τους άθεους και θα προκαλέσουμε έναν τρομερό κοινωνικό κατακλυσμό, που σε όλη του την φρίκη του θα δείχνει σαφώς στα έθνη την επίδραση της απόλυτης αθεΐας, πηγής της αγριότητας και της πιο αιματηρής αναταραχής. Στην συνέχεια, παντού οι πολίτες υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους ενάντια στην παγκόσμια μειονότητα των επαναστατών, θα εξοντώσουν αυτούς τους καταστροφείς του πολιτισμού. Το πλήθος απογοητευμένο με τον Χριστιανισμό – του οποίου τα θεϊστικά πνεύματα από εκείνη τη στιγμή θα είναι χωρίς πυξίδα (κατεύθυνση)-, ανήσυχο για ένα ιδανικό, αλλά δίχως να γνωρίζει πού να κατευθύνει την λατρεία του, θα λάβει το αληθινό φως μέσω της καθολικής εκδήλωσης του καθαρού δόγματος του Εωσφόρου -φανερωμένου τελικά σε δημόσια θέα- μιας εκδήλωσης που θα προκύψει από τη γενική αντιδραστική κίνηση η οποία θα ακολουθήσει την καταστροφή του Χριστιανισμού και του αθεϊσμού, νικημένων και εξοντωμένων ταυτόχρονα.»
Α. Κωνσταντίνου
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/sunwmosies-teletourgies-kai-makropnoa-schedia#ixzz5aVHvF6AQ