Site icon ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Χριστούγεννα: Γιορτή ή Ζωή;

Χριστούγεννα: Γιορτή ή Ζωή;

Μέρες γιορτινές. Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Οι δρόμοι στολισμένοι, γεμάτοι κόσμο και αυτοκίνητα. Βιαστικοί άνθρωποι τρέχουν να προλάβουν τα μαγαζιά. Όλα πρέπει να είναι έτοιμα για το ρεβεγιόν. Τα φαγητά, τα γλυκά, τα δώρα. Ένα ανελέητο κυνήγι του χρόνου ειδικά για τις νοικοκυρές. Τα Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης» (ή μήπως Εξαχρείωσης;) τείνουν να μετατρέψουν τα Χριστούγεννα σε ένα εμπορικό πανηγύρι και σε μία αποθέωση του ευδαιμονισμού και του καταναλωτισμού. Θα μας ενημερώσουν για τις γιορτές των επωνύμων και για την τιμή της γαλοπούλας, ενώ τηλεπερσόνες και πολιτικάντηδες θα αναφέρονται στο «μήνυμα των Χριστουγέννων» και θα εύχονται τυπικά τα δέοντα.

Οι μισές οθόνες και σελίδες θα γεμίσουν με μελομακάρονα, κουραμπιέδες, ποτά, καζίνα, παιχνίδια, πρόσωπα που χαχανίζουν, τον απαραίτητο κοκκινομάγουλο Άη Βασίλη (ο οποίος δεν έρχεται πλέον από την Καισάρεια, αλλά από τον Βόρειο Πόλο με την χορηγία της Coca Cola) και οι άλλες μισές με πεινασμένους, θλιμμένους, αναξιοπαθούντες και παραπεταμένους.

Οι δεύτεροι θα αποτελέσουν μια εξαιρετική πρόφαση επίδειξης «ανθρωπιάς» από τους κρατούντες. Αυτή η «ανθρωπιά» δυστυχώς θα λήξει πριν από τα Φώτα… Ἡ παραδοσιακή Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων θα αντικατασταθεί και πάλι από ξενύχτια, ρεβεγιόν και χαρτοπαιξία για να φανούμε «προοδευτικοί». Τα ταξίδια στο εξωτερικό για εντυπωσιακά Χριστούγεννα θα έχουν την τιμητική τους. «Να ξεσκάσουμε και λίγο… Όλο τα ίδια και τα ίδια…».

Τι γιορτάζουμε όμως τα Χριστούγεννα; Την γέννηση του Χριστού θα πει κάποιος. Και πού είναι ο Χριστός μέσα σ’ όλα αυτά; Δυστυχώς πουθενά… Ούτε στην τηλεόραση, ούτε στις αφίσες, ούτε στα εμπορικά… Δεν χωράει στην ζωή μας. Δεν προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε και μ’ Αυτόν. Έχουμε τόσα να κάνουμε… Όμως, πώς μπορεί να απουσιάζει ο εορτάζων από μια γιορτή;

Θα έπρεπε να βρίσκεται στην φάτνη της καρδιάς μας. Εκεί πρέπει να γεννηθεί ο Χριστός. Αν δεν συμβεί αυτό, είναι άσκοπες όλες οι ετοιμασίες, όλο το τρέξιμο. Το μόνο που θα μας απομείνει στο τέλος θα είναι τα στολίδια και η λεγόμενη «θλίψη των εορτών». Ωστόσο, αν έχει κάποιος στην καρδιά του τον Χριστό είναι αδύνατον να νιώθει θλίψη. Με την γιορτή των Χριστουγέννων η Εκκλησία μάς αποκαλύπτει ένα μυστήριο χαράς: το μυστήριο μιας ελεύθερα προσφερόμενης αγάπης που δεν επιβάλλεται σε κανέναν. Μιας αγάπης ικανής να δει, να αναγνωρίσει και να αγαπήσει τον Θεό στο πρόσωπο του Θείου Παιδιού, και να γίνει έτσι δώρο μιας νέας ζωής. Το μόνο που επιθυμεί από μας είναι η αγάπη μας, που προσφέρεται με ελευθερία και χαρά, το μόνο που επιθυμεί από μας είναι να του δώσουμε την καρδιά μας.

Το συγκλονιστικό στον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας μας είναι ότι η γέννησή Του δεν έγινε κάπου, κάποτε, αλλά εδώ και «σήμερον η Παρθένος τον Υπερούσιον τίκτει». Μέσα στην Εκκλησία δεν έχουμε γιορτές αναμνήσεως παλιών γεγονότων, αλλά την πραγματικότητα της Γεννήσεως του Χριστού σήμερα. Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Εμείς όμως, βιώνουμε το μυστήριο της ενανθρώπησης του Θεού; Ο Χριστός πήρε την ανθρώπινη φύση για να την ανακαινίσει και να την οδηγήσει στην Ανάσταση.

Για τους περισσότερους ανθρώπους που γιορτάζουν μια γέννηση χωρίς το Βρέφος Χριστό, τα Χριστούγεννα είναι πάντα ίδια: τα στολίδια, τα λαμπιόνια και τα τραπέζια ή στην καλύτερη περίπτωση και ο βαριεστημένος εκκλησιασμός που συνοδεύεται από γκρίνια και κούραση – «άντε να τελειώνουμε…».

Για εκείνους, όμως, που γιορτάζουν την γέννηση από αγάπη για το Θείο Βρέφος, τα Χριστούγεννα είναι κάθε στιγμή διαφορετικά, κάθε στιγμή πρωτόγνωρα. Έχουν εσωτερική γαλήνη και αγαλλίαση κι όλο τους το είναι εκπέμπει ελπίδα και χαρά. Όταν τους αντικρίζεις, καταλαβαίνεις ότι αυτό που ζουν δεν είναι του κόσμου τούτου, γιατί δεν τους νοιάζει τίποτε άλλο εκτός από την φάτνη: ούτε το φαί, ούτε το κρασί, ούτε τα δώρα: μοιάζουν χορτάτοι, μοιάζουν σαν να απολαμβάνουν όλα τα αγαθά του κόσμου σε μια στιγμή.

Δεν είναι όλα τα Χριστούγεννα ίδια: για μερικούς ανθρώπους τα Χριστούγεννα είναι γιορτή. Για άλλους τα Χριστούγεννα είναι ΖΩΗ! Οι πρώτοι γιορτάζουν, οι δεύτεροι βιώνουν… η διαφορά δεν είναι στα δέντρα, ούτε στις γαλοπούλες, ούτε στους κουραμπιέδες… η διαφορά είναι στην φάτνη…

Καλά Χριστούγεννα! Είθε όλοι μας να γιορτάσουμε Χριστούγεννα με τον Χριστό στην φάτνη της καρδιάς μας…

ΙΟΥΣΤΙΝΗ Μ.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/christougenna-giorth-h-zwh#ixzz5aeFOU1Uf

Exit mobile version