«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.»
Ισοκράτης Θεοδώρου Αθηναίος
Οι σοσιαλφιλελεύθεροι αστοί της σύγχρονης Ευρώπης συνεχίζουν αμετανόητα και ανερυθρίαστα να συντηρούν τις αυταπάτες τους, από συμφέρον ή φόβο, απωθώντας την αδυσώπητη πραγματικότητα : Tο κυρίαρχο πολιτικό χαρακτηριστικό της νεοπαγούς παγκόσμιας αμερικανικής τάξης, την οποία …. προσκυνούν, αλλά και υπηρετούν με σπουδή και συνέπεια, βεβαίως δεν είναι η δημοκρατία με την κλασσική αρχαιοελληνική της έννοια, αλλά αντίθετα, είναι μία αγοραία και χυδαία «προλεταριακή δημοκρατία» καταναλωτικών δούλων, μια αδίστακτη συγκαλυμμένη και ενίοτε εξωραϊσμένη δικτατορία της διεθνούς πλουτοκρατίας.
Αυτό το τεχνητό μόρφωμα, το οποίο συχνότατα φέρει ανάξια τον τίτλο της «δημοκρατίας», είναι ένα ιδιότυπο πολιτειακό έκτρωμα, ένα επιτηδευμένο εξουσιαστικό κατασκεύασμα «κοινωνικής μηχανικής», απόλυτα πλουτοκρατικό στην δομή και στην λειτουργία του, με φκιασιδωμένη πρόσοψη δημοκρατίας, δηλαδή δίχως καμιά πραγματική και ουσιώδη συμμετοχή όλων των τμημάτων της κοινωνίας στην διοίκηση του Έθνους, αλλά αντίθετα, με την προκατασκευασμένη και προαποφασισμένη μαζική εκλογή λίγων «εκλεκτών» υποψηφίων, που προωθούνται στο αγοραίο και αγελαίο κοινό των ψηφοφόρων από τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, τα ΜΜΕ και τις τεχνητές ελίτ της «τάχα» διανόησης, σαν «μανεκέν-μοντέλα» σε επιδείξεις υψηλής ραπτικής, με τελική κατάληξη την εκπόρνευσή τους στους «έχοντες και κατέχοντες».
Η «αντιπροσώπευση» της αστικής δημοκρατίας αποτελεί επιτυχημένο χρηστικό εργαλείο διαχείρισης των Εθνών από την Διεθνή Πλουτοκρατία και τα αφεντικά της.
Στην Ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν δύο χαρακτηριστικά εντυπωσιακά παραδείγματα της αληθινής Δημοκρατίας, στην πλέον πραγματική, καθαρή και άμεση μορφή της, ως Κράτους του «Δήμου», δηλαδή του Λαού. Ενός Κράτους συνισταμένου από ομοεθνείς ελεύθερους πολίτες. Το ένα παράδειγμα είναι αυτό της αρχαίας Ινδίας, μια πολιτειακή σύλληψη που απέρρευσε από το διαισθητικό πεδίο κατανόησης της πραγματικότητας και προήλθε από την Ριγκ Βέδα («Εντριβής Γνώση»), το πρώτο ινδικό ιερό κείμενο, η οποία αποκαλύφθηκε άμεσα στους σαμάνους – προφήτες, καθώς τελούσαν σε κατάσταση «Θείας συνείδησης», περίπου έξη χιλιετίες πριν την σημερινή περίοδο. Το άλλο παράδειγμα αφορά σ’ αυτό του πολιτεύματος των προγόνων μας, της Αθήνας του Περικλή, που προήλθε από το σαφές και ρεαλιστικό πεδίο του καθαρού λόγου και την συστηματική φιλοσοφική αναζήτηση, λειτούργησε δε ως οδηγός- φάρος των αναζητήσεων της μετέπειτα δυτικής δημοκρατίας.
Και οι δύο αυτοί τύποι της γνήσιας, καθαρής «Δημο» -κρατίας, εξέθρεψαν συστηματικά την ανάπτυξη του χαρακτήρα, την ομορφιά και την τελειοποίηση του ανθρώπου, καθώς και την αναζήτηση ενός ιδεώδους, στο οποίον όλοι οι ομόφυλοι και συγγενείς άνθρωποι του «Δήμου», ήσαν τα αναγκαία και αναντικατάστατα συστατικά κύτταρα του πολιτειακού οργανισμού. Κατά συνέπεια το πολιτικό σώμα αυτών των πολιτειακών μορφωμάτων οικοδομήθηκε περιλαμβάνοντας στα θεμέλιά του την «αυτοδιακυβέρνηση», τόσο της μεμονωμένης όσο και της συλλογικής ύπαρξης θεωρούμενων ως μια αδιάσπαστη διαδραστική ενότητα.
Η άμεση δημοκρατία της αρχαίας Ινδίας ήταν κυρίαρχα διαισθητική και πνευματική, με πηγή κατανόησης την ένθεη νοητική έμπνευση και άξονα την πνευματική κοσμική εναρμόνιση, ενώ η άμεση δημοκρατία των Αθηνών ήταν λογική και αισθητική, με πηγή την «θεωρία» και γνώμονα το κάλος. Αμφότερες αυτές οι «όντως Δημοκρατίες» παρήγαγαν αξιοθαύμαστα και σπουδαία επιτεύγματα διαχρονικής αξίας και κατέδειξαν την τιτάνια πολιτιστική και μορφοποιητική πνευματική δύναμη που εγκλείει η οργανική πολιτεία της Λαϊκής Κοινότητας των συγγενών πολιτών, παράγοντας όχι μόνον απτή υλικοτεχνική εξέλιξη, αλλά ευρύτατης έκτασης και λεπταισθησίας πολιτισμό. Σε μια τέτοια «Δημο» – «Κρατία», όπου ο «Δήμος» ορίζεται από το «όμαιμο» και «ομότροπο» των πολιτών-οπλιτών, ενώ το Κράτος είναι η οργανωμένη λειτουργία της θέλησης του Έθνους, είναι βέβαιο πως εμείς οι Εθνικιστές θα ήμασταν….. οι πιο φανατικοί, εμμονοϊδεακοί και άψογοι υποστηρικτές της.
Εύλογα, στις «πολιτικά ορθές» ημέρες μας με τις φτηνιάρικες αγοραίες συνειδήσεις, τέτοιες Μεγάλες Πολιτικές Αρχές διαχρονικής ποιότητας και χαρακτήρα, υποχωρούν και εξαλείφονται ή διαστρέφονται και νοθεύονται μέσα στο σημερινό πλουτοκρατικό, σοσιαλφιλελεύθερο ή μαρξιστικό πολιτικό σύστημα, κάτω από την αδίστακτη και κτηνώδη δύναμη της χρηματιστηριακής οικονομίας, η οποία ουσιαστικά κρατά αιχμάλωτη – δούλη την εκάστοτε πολιτειακή αρχή. Στο φαύλο πολιτικό σύστημα, που έχει ως μόνο γνώμονά του την «θεά – οικονομία», την οποία λατρεύουν οι εξουσίες και οι ψευτοεπαναστάτες αντιεξουσιαστές, ως απόλυτη ρυθμίστρια της ζωής.
Βέβαια, η ίδια η ενάσκηση της πολιτειακής αρχής, είναι ολότελα ασύμβατη προς την αρρωστημένη ιδιοσυστασία της κυρίαρχης κλίκας των πλουτοκρατών. Για λόγους τόσο κοσμοθεώρησης, όσο κι εγγενούς χαρακτήρα, οι κυριότερες ανησυχίες αυτής της εγκληματικής σπείρας, περιστρέφονται πρωτίστως ή μόνον γύρω από την εξάπλωση των εμπορικών και χρηματοοικονομικών της συμφερόντων στις διεθνείς αγορές.
Α. Κωνσταντίνου
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/peri-dhmokratias-kai-dhmokratias#ixzz5cmvK1rgC