Άρθρο της διευθύντριας της “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου στην στήλη “Εγέρθητι”
Οι πρώτοι ακτιβιστές του κινήματος της Οικολογίας, στο ξεκίνημα του προηγούμενου αιώνα, δεν ήσαν «παιδιά των λουλουδιών», αλλά πολεοδόμοι, οι οποίοι σκέφθηκαν πως ο τρόπος με τον οποίον εξαπλώνονταν οι μεταβιομηχανικές πόλεις θα επηρέαζε το παγκόσμιο συλλογικό πρότυπο. Εξέφρασαν τις αντιλήψεις τους με την φράση «Σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά». Το σύνθημα εξαπλώθηκε σε πολλούς τομείς της δημόσιας ζωής, και υλοποιήθηκε με επιτυχία για την εδραίωση της Αριστερής σκέψεως στις κοινωνίες.
Τώρα είναι η ώρα να το εφαρμόσουμε εμείς οι Εθνικιστές! Εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την Παγκοσμιοποίηση, όπως χρειάζεται να κάνουμε, ώστε να επιβιώσουν τα Έθνη μας, και εν συνεχεία να πάρουν και πάλι την κλίμακα της ανόδου και της δημιουργίας, θα πρέπει να ακολουθήσουμε αυτήν την πρακτική, δίνοντας έναν παγκόσμιο αγώνα, δρώντας τοπικά.
Ο Αγώνας μας είναι παγκόσμιος, γιατί η Άνοιξη των Εθνών βρίσκεται εν εξελίξει. Η διεθνής συγκυρία είναι ευνοϊκή για ένα κύμμα εθνικών αναστάσεων απέναντι στο βαρύ χέρι της ισοπέδωσης και της τυραννίας που στηρίζεται και στηρίζει την Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Ακόμα και στο κέντρο της Παγκοσμιοποίησης, στις ΗΠΑ, μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να μην είναι αυτό που φαντάζονταν κάποιοι υπερφίαλοι επαναστάτες του πληκτρολογίου, αλλά όσοι τον ψήφισαν και τον στηρίζουν είναι τα αμερικανικά λευκά αιμοσφαίρια τα οποία θέλουν να ανακόψουν τον καρκίνο που κατασπαράζει το σώμα του νεαρού έθνους τους.
Τα Κίτρινα Γιλέκα στην Γαλλία δεν είναι ίσως αυτά που θα γκρεμίσουν την τεκτονική δημοκρατία της Γαλλικής Επαναστάσεως και τις διαλυτικές συνέπειές της για την γαλλική αλλά και για όλες τις παραδοσιακές κοινωνίες της ηπείρου μας. Αυτό που προσφέρουν είναι ότι εκθέτουν το Σύστημα, αποκαλύπτοντας το πραγματικό του πρόσωπο. Με την μαχητικότητά τους δείχνουν σε όλο τον κόσμο ότι πίσω από την ρητορική της ελευθερίας και της δημοκρατίας κρύβεται ένα στυγνό σύστημα αφαίμαξης του πλούτου που δημιουργούν τα Έθνη, ο οποίος καταλήγει στα θησαυροφυλάκια των παγκοσμίων ελίτ.
Δακρυγόνα, ασπίδες, γκλομπς, αστυνομικούς χωρίς πρόσωπο, αυτά άρχισαν να βλέπουν και οι Έλληνες όταν τόλμησαν να διαδηλώσουν κατά του ξεπουλήματος της Ελλάδος από την κυβέρνησή τους.
Η ανάσχεση της διαδικασίας επιβολής της ΝΤΠ δεν θα είναι βεβαίως περίπατος στο πάρκο. Θα είναι μακρά και οδυνηρή. Οι Εθνικιστές και όσοι ενεργά αντιτιθέμεθα στην επέλαση του οδοστρωτήρα της ΝΤΠ δεχόμαστε τα πρώτα χτυπήματά της. Πολιτικές διώξεις, αποκλεισμοί, φυλακίσεις, δολοφονίες. Όμως, δια μέσου αυτών των επιθέσεων βλέπουν οι σημερινοί πατριώτες και αυριανοί εθνικιστές, ποιος είναι ο εχθρός. Βλέπουν ότι δεν κινδυνεύουν από τον Εθνικισμό αλλά από την κάλπικη «Δημοκρατία» των μπολσεβίκων του ΣΥΡΙΖΑ και των Μπιλντερμπεργκάδων της ΝΔ.
Δουλειά μας στην παρούσα συγκυρία είναι επομένως να δείξουμε ποιοι είναι οι δήμιοι των εθνών. Επιπλέον, αυτό που πρέπει και μπορούμε να δώσουμε στους αγωνιστές είναι η συλλογική δύναμη, η ισχύς της ομάδος, έναν δίαυλο υποστήριξης που θα τους επιτρέψει να κατανικήσουν την βαριά σκιά της Δικτατορίας του Φόβου.
Δεν είναι διόλου τυχαίο το ότι, καθώς οι μάσκες πέφτουν, το να είναι κάποιος «Λαϊκιστής» όπως ο Σαλβίνι στην Ιταλία, χρησιμοποιείται ως ύβρις από τους υποτιθέμενους προμάχους του λαού, Αριστερούς, οι οποίοι χρειάζονται διμοιρίες των ΜΑΤ για να κυκλοφορήσουν στις πόλεις τους. Μην ξεχνούμε ότι οι Αριστερές «δημοκρατίες» επιβλήθηκαν παγκοσμίως με την κατάπνιξη των λαών και την εγκαθίδρυση δικτατοριών εν ονόματι του λαού. Όπως όμως συνέβη με την ΕΣΣΔ και τις λοιπές «δημοκρατίες» των Μπολσεβίκων, έτσι και τώρα, οι λαοί επιχειρούν την ανατροπή του, ετούτη την φορά, δίδυμου διεθνιστικού δυνάστη Καπιταλιστών-Μπολσεβίκων.
Κάποιοι μεμψιμοιρούν λέγοντας ότι οι λαοί, και ο ελληνικός, αργούν να αφυπνησθούν. Αλλά ας αναλογισθούμε πως και η επιβολή της ΝΤΠ δεν έγινε εν μια νυκτί αλλά σταδιακά, με μέθοδο και αδρά μέσα. Πώς λοιπόν η ανατροπή της θα γίνει εφικτή όχι ως μια σπασμωδική αυτοκτονική διαμαρτυρία, αλλά ως μια επιτυχής διαδικασία ανορθώσεως των Εθνών;
Σε κάτι θα αποτυγχάνουμε, σε άλλα θα νικούμε. Μα κι όταν αποτυγχάνουμε θα σηκωνόμαστε και θα προχωρούμε παρακάτω, μέχρι την νίκη, και στο σύνολό του το εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες του, Θεία προνοία, κερδίζει έδαφος. Όχι ίσως επειδή το αξίζει, χάρις σε κάποιο μεγαλοφυές σχέδιο, αλλά όταν και επειδή, από την ηγεσία ως τον νεότερο αγωνιστή, αρνείται να καταθέσει τα όπλα, αρνείται να δεχθεί ότι ο κόσμος μας όπως τον γνωρίσαμε, θα τελειώσει μέσα από τα δικά μας χέρια.
Ο Αγώνας μας, ο Αγώνας για την Αλήθεια, την Ελευθερία και την Ανθρωπότητα όπως την δημιούργησαν ο Θεός και η Φύση, είναι ο πιο ευγενής και δίκαιος αγώνας που μπορεί άνθρωπος να δώσει.
Αν όμως θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί, δεν επιτρέπεται ο εσωτερικός μας κόσμος να οργανώνεται με τον τρόπο των καθεστωτικών. Δεν μπορεί να κρεμόμαστε από την γνώμη των συμβιβασμένων και των αδιάφορων, ακόμα και αν είναι μέλη του αμέσου περιβάλλοντός μας. Για αυτό εμείς πρέπει να ετοιμάσουμε έναν κόσμο ανεξάρτητο, καινούριο, ουσιαστικά πρωτόγονο και καθαρό, στον οποίον θα είμαστε κύριοι του εαυτού μας κι αφεντικά στο σπίτι μας. Ο ίδιος ο Χριστός έδειξε τον δρόμο της ελευθερίας του ανθρώπου με το «άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς» (Ματθ. 8:22).
Αυτός είναι ο δρόμος της Αναστάσεως. Και, ποιος ξέρει, όσοι κάποτε πίστεψαν πως γεννηθήκαμε σε «λάθος εποχή», πιστέψουν τότε πως γεννηθήκαμε ακριβώς την στιγμή που χρειαζόταν η παρουσία, η προσωπικότητα και ο αγώνας ενός εκάστου εξ ημών, με τους σωστούς ανθρώπους, αυτούς που έφυγαν και μας έφεραν με καλό ή άσχημοτρόπο ως εδώ, κι αυτούς που θα έρθουν και θα συνεχίσουν τον Αγώνα μαζί μας.
Το έργο μας δεν διαφέρει από το έργο του γεωργού. Οργώνουμε, σπέρνουμε, ποτίζουμε, ξεχορταριάζουμε και, αν οι συνθήκες είναι καλές, θα δρέψουμε την καλή σοδειά.
Έως τότε απέναντι στην ηδονιστική μπουρζουαζία, γράφουμε την Ιστορία των ελεύθερων Ελλήνων. Η Ελλάδα θα ζήσει. Η Ελλάδα είναι ζωντανή. Ζήτω η Ελλάδα!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ethnikh-drash-gia-thn-ethnikh-anoijh#ixzz5fbPGXMIg