Μέρος 6
Γενικότερον, παρά τα συνεχιζόμενα παράταιρα παραφερνάλια της αποσιωπήσεως και της παραπληροφορήσεως, ημπορεί να ειπωθεί, με σχετική μείζονα ακρίβεια, ότι η μεθοδική και συστηματικώς συγκροτηθείσα «ελληνική» τρομοκρατία αποτελεί μιαν απόληξη των παρακρατικών μηχανισμών που είχαν δημιουργηθεί στην «μετεμφυλιοπολεμικήν» Ελλάδα από το 1955 και ένθεν, μέσω του ευρυτέρου Νατοϊκού σχεδίου «Κόκκινη Προβιά» σε απάντηση των κομμουνιστικών δραστηριοτήτων του «Ανατολικού Block». Αυτοί οι μεταπολεμικοί – ψυχροπολεμικοί σχηματισμοί, πανευρωπαϊκώς-στην Δυτικήν Ευρώπη- ήσαν μηχανισμοί δολοφονικοί, εγκληματικοί, είτε φέρουν «ακροαριστερό», είτε «ακροδεξιό» μανδύα (στην Ελλάδα, έως στιγμής, φέρουν μανδύα ακροαριστερό, όπως συνάγεται και από την ταυτότητα των μέχρι σήμερα εξαρθρωμένων οργανώσεων «τύπου 17 Ν»). Απλώς αλλάζουν τα «κοστούμια» του παραπολιτικού μασκαρέματος, ενώ το εθνοαποδομητικό σενάριο του έργου είναι ουσιαστικώς το ίδιο.
Ο πρώτος πράγματι «μυστικός στρατός» στην Ελλάδα εδημιουργήθη κατά την διάρκεια του καλουμένου «Εμφυλίου Πολέμου» (ή Συμμοριτοπολέμου) με οργανωτική υποστήριξη από την Μεγάλη Βρετανία. Ο σκοπός του φερ’ ειπείν «Πατέρα της Νίκης» Βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ (Winston Churchill) ήταν -στα πλαίσια της «Συμφωνίας της Γιάλτας» με τον «Πατερούλη» Στάλιν- να αποτρέψει (μετά από την λήξη του Δευτέρου Μεγάλου Πολέμου) την πιθανή ανάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από το «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο» το διαβόητο ΕΑΜ, του οποίου η ηγεσία απετελείτο από σκληροπυρηνικού μπολσεβίκους. Μετά από την έγκαιρη κατάπνιξη μιας ΕΑΜικής εξεγέρσεως που εξεδηλώθη τον Απρίλιον του 1944 μεταξύ των ελληνικών δυνάμεων στην Αίγυπτο, εδημιουργήθη, υπό βρετανική καθοδήγηση, μια νέα, μαχητικώς αξιόπιστη και αντικομμουνιστική στρατιωτική μονάς η οποία ονομάσθηκε «Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία». Στην εν λόγω μονάδα απεκλείοντο από τις τάξεις της «σχεδόν όλοι οι άνδρες των οποίων οι πεποιθήσεις εκυμαίνοντο από ηπίως συντηρητικές μέχρις Αριστερές», [όπως έγραψεν αποκαλυπτικότατα ο Πίτερ Μέρταγκ (Peter Murtagh) στο βιβλίον του με τίτλον «Ο Βιασμός της Ελλάδος : Ο Βασιλεύς, ο Συνταγματάρχες και η Αντίσταση» («The Rape of Greece: The King, the Colonels, and the Resistance», Εκδ. Simon & Schuster, 1994, σελ. 29)].
Όταν εξεδηλώθη η εθνοπροδοτική απόπειρα του ΚΚΕ να καταλάβει ενόπλως την εξουσία κατά τον Δεκέμβριον του 1944, εδόθη η δυνατότης σε Έλληνες δωσιλόγους αλλά και γενικότερον στους άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας και των «Χιτών» να «αποπλυθούν» πολιτικώς από τα ενδεχόμενα εγκλήματά τους και εν τέλει να μετατραπούν σε αληθινό πυλώνα της πολιτικής Εθνικής και Δημοσίας Ασφαλείας της Ελλάδας, καθώς οι αστοσδημοκρατικές ή σοσιαλσυνοδοιποριακές δυνάμεις αδυνατούσαν κυριολεκτικώς να σταματήσουν την «ερυθρά πανώλη» του συμμοριτισμού ! Πρώτος διοικητής των νεοσυστάτων αντικομμουνιστικών «Ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών» (Ε.Δ.Κ.) υπήρξεν ο δαφνοστεφής Στρατάρχης και μετέπειτα πρωθυπουργός Αλέξανδρος Λεωνίδου Παπάγος.
Μετά από την απελευθέρωση της Ελλάδος από τους Γερμανούς, τον Οκτώβριον του 1944, το ΕΑΜ ήλεγχε πραγματικώς το μεγαλύτερον μέρος της Ελλάδας. Όταν το ΕΑΜ οργάνωσε μια διαδήλωση στην Αθήνα (υπό την αιγίδα του ΚΚΕ), στις 3 Δεκεμβρίου 1944 και συνεκρούσθη ενόπλως με τα μέλη Δεξιών και φιλοβασιλικών παραστρατιωτικών οργανώσεων, (όρα αλλά και David Ganser, «NATO’s Secret Armies: Operation GLADIO and Terrorism in Western Europe», Εκδ. Frank Cass, 2005, σελ. 213-214). Αυτό το γεγονός προεκάλεσε μιαν αλληλοδιάδοχο σειρά μαζικών εγκλημάτων, δολοφονιών και βιαίων κοινωνικών επεισοδίων -τα αποκαλούμενα «Δεκεμβριανά»- τα οποία οδήγησαν εν τέλει στην τελευταία φάση της αδελφοκτόνου σφαγής στον «Συμμοριτοπόλεμο» ή άλλως καλούμενο και «Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο» (1946-1949). Το εκτός νόμου ΚΚΕ ενέτειλε την πλειονότητα των Συμμοριτών να διαφύγουν στις κομμουνιστικές … Λαϊκές «Δημοκρατίες».
Η μετά την λήξη του Συμμοριτοπολέμου παρακρατική και συνωμοτική δράση στελεχών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έγινε εμφανεστέρα το 1951, με το κίνημα του ΙΔΕΑ. Τα αρχικά ΙΔΕΑ σημαίνουν «Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών». Ο ΙΔΕΑ ήταν μια συνωμοτική, μυστική – παρακρατική οργάνωση, σκληρού αντικομμουνιστικού ιδεολογικού προσανατολισμού, συνισταμένη εξ αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού, οι οποίοι ανεμείχθησαν στην πολιτική ζωή της Ελλάδος, με σκοπόν τους την κατ’ αυτούς αντιμετώπιση του «κομμουνιστικού κινδύνου».
To αποκορύφωμα της παρεμβάσεως του ΙΔΕΑ στην πολιτική ζωή της χώρας ήταν η απόπειρά του, το βράδυ της 30ής προς 31η Μαΐου 1951, να καταλάβει πραξικοπηματικώς την εξουσία για να την παραδώσει στον Στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο, ο οποίος είχε μόλις παραιτηθεί από την αρχιστρατηγία των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Αλέξανδρος Παπάγος επληροφορήθη έκπληκτος το κίνημα και, ενωρίς το πρωί της 31ης Μαΐου, μετέβη στα Παλαιά Ανάκτορα, όπου διέταξε κάποιες μονάδες να επιστρέψουν στα στρατόπεδά τους και τελικώς κατάφερε να καταστείλει διά της προσωπικής του παρεμβάσεως το κίνημα. Όμως, όταν η κυβέρνηση του Στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα συνέλαβε και οδήγησε σε δίκη τους κινηματίες του ΙΔΕΑ, ο Στρατάρχης Παπάγος υπερασπίσθηκε την αμνήστευσή τους, την οποία και επέτυχεν, ενώ, όταν ο ίδιος ανέλαβε αργότερον την πρωθυπουργία, τους επανέφερε στην ενεργό υπηρεσία. Ο ΙΔΕΑ έπαυσεν υφιστάμενος επισήμως το 1951, αλλά πολλοί αξιωματικοί που είχαν υπάρξει μέλη του εσυνέχισαν την εν πολλοίς συνωμοτική και παρακρατική τους δραστηριότητα, μέχρις και την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας την 21ην Απριλίου 1967.
Όταν η Ελλάς κατέστη μέλος του NATO, το 1952, οι ειδικές δυνάμεις της χώρας -γνωστές ως «Λ.Ο.Κ.» («Λόχοι Ορεινών Καταδρομών»)-ενετάχθησαν στο μυστικό δίκτυο «Stay Behind». H CIA και οι Λ.Ο.Κ. επισημοποίησαν την αμοιβαία συνεργασία τους στις 25 Μαρτίου 1955, μέσω μιας μυστικής συμφωνίας που υπεγράφη από τον Αμερικανό Στρατηγό Τράσκοτ [Lucian King Truscott Junior (1895 –1965)] εκ μέρους της CIA και από τον Κωνσταντίνο Δόβα (1898 – 1973), τότε αρχηγόν του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης της Ελλάδος (από το 1954 μέχρι το 1959, αλλά και υπηρεσιακό πρωθυπουργό από τις 20 Σεπτεμβρίου έως τις 4 Νοεμβρίου του 1961). Πρωθυπουργός της Ελλάδος τότε ήταν ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος, δηλαδή ο πρώτος μεταπολεμικός διοικητής του μυστικού αντικομμουνιστικού στρατού στην Ελλάδα.
[Το 1951, ο διαβόητος Walter Bedell Smith, διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA), διόρισε τον Truscott ως «Ειδικό Σύμβουλο στον Επίτροπο των Ηνωμένων Πολιτειών» (στον Πολιτικό Διοικητή της Κατεχομένης Δυτικής Ευρώπης) στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Ωστόσον, αυτό ήταν απλώς μια κάλυψη για την πραγματική του αποστολή ως Ανώτερος Εκπρόσωπος του Κεντρικού Γραφείου Πληροφοριών στην Γερμανία. Ο Truscott είχε υπό την ευθύνη του των επιχειρήσεων κατασκοπίας – αντικατασκοπίας στο πλέον ζωτικό μέρος της Ευρώπης. Αυτό το δρώμενο ήλθεν στο φως μόνον μετά από τον αποχαρακτηρισμό του αντιστοίχου μυστικού μνημονίου το 1994. [όρα Harry Paul Jeffers, «Command of Honor: General Lucian Truscott’s Path to Victory in World War II» εκδόσεις CALIBER, Nέα Υόρκη, 2008]
Το 1953, ο Πρόεδρος Eisenhower ενέκρινε τη σύσταση του Διευθυντού της CIA Allen Dulles, συμφώνως προς την οποίαν ο στρατηγός Truscott διορίζεται «Αναπληρωτής Διευθυντής Συντονισμού» της CIA. Αυτός ο διορισμός εσήμαινε ότι, ο Truscott ήλεγχε τώρα το ταχέως αναπτυσσόμενο δίκτυο πρακτόρων παγκοσμίως ! Οι ευθύνες του περιελάμβαναν πλην του δρωμένου στην ευρωπαϊκή ήπειρο και την διευκόλυνση της ανατροπής των κυβερνήσεων στο Ιράν και στην Γουατεμάλα. Ο Truscott συμμετείχε στον σχεδιασμό της επιχείρησης PBSUCCESS, της αποστολής της CIA για την ανατροπή του Προέδρου της Γουατεμάλας Jacobo Árbenz. Συμφώνως προς τη βιογραφία του Χάρι Πωλ Τζέφερς, ο Truscott συνέβαλε στο να πείσει τον Πρόεδρο Eisenhower να υποστηρίξει το PBSUCCESS με αεροπορική ισχύ. Ωστόσον, μια άλλη βιογραφία του στρατηγού από τον Wilson Heefner («Dogface Soldier: The Life of General Lucian K. Truscott Jr.», εκδόσεις University of Missouri Press, 2010) καταδεικνύει ότι τα χαρακτηριστικά της οιασδήποτε συμμετοχής του Truscott δεν ημπορούν να τεκμηριωθούν πουθενά λόγω της ακραίας μυστικότητος που περιέβαλε τις πράξεις του. Ο Truscott εγκατέλειψε την CIA το 1958. Δεν έγραψε τίποτα για την υπηρεσία του στην CIA, στις «Αποστολές Διοικήσεως» που εξετέλεσε και επίσης δεν υπάρχει τίποτα σχετικά με τις δραστηριότητες της CIA στα κείμενά του στην τεραστία βιβλιοθήκη George Marshall !) ]
Η CIA προετοίμασε τους Λ.Ο.Κ. για το σενάριον μιας ενδεχομένης σοβιετικής εισβολής και τους εξεπαίδευσε για την αποτροπή πιθανού «Αριστερού πραξικοπήματος». Ο πρώην πράκτωρ της CIA, Φίλιπ Έϊτζι (Philip Burnett Franklin Agee, 1935-2008) -στο βιβλίον που συνέγραψε μαζί με τον εκδότη Λούις Γουόλφ (Louis Wolf), υπό τον τίτλον «Βρώμικη Δουλειά: Η CIA στη Δυτική Ευρώπη»– επιμένει ότι «παραστρατιωτικές ομάδες, διοικούμενες από αξιωματικούς της CIA, ελειτούργησαν κατά την δεκαετία του 1960 σε ολόκληρο την Ευρώπη» και προσθέτει ότι αυτή η δραστηριότης της CIA συνδέεται περισσότερον από οποιανδήποτε άλλη με την εσωτερική υπονόμευση των διαφόρων κρατών (βλ. Philip Agee και Louis Wolf, «Dirty Work: The CIA in Western Europe», Εκδόσεις Dorset Press, 1978, σελίς 154).
Μετά από τις αποκαλύψεις του Ιταλού πρωθυπουργού Τζούλιο Αντρεότι περί του νατοϊκού δικτύου GLADIO το 1990, ο τότε Έλλην Υπουργός Αμύνης Ιωάννης Βαρβιτσιώτης εξηναγκάσθη να παραδεχθεί, (στις 9 Νοεμβρίου 1990), ότι ένας κλάδος του δικτύου «Stay Behind», γνωστός με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση (Κόκκινη) Προβιά», λειτουργούσε στην Ελλάδα έως και το 1988. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και του …. σοσιαλιστικού κόμματος (ΠΑΣΟΚ), ο … αντιαμερικανός Ανδρέας Παπανδρέου, εζήτησε «κοινοβουλευτική διερεύνηση» του ζητήματος της δράσεως του μυστικού στρατού στην Ελλάδα και της σχέσεως που ημπορούσε να έχει αυτός ο μυστικός στρατός με την τρομοκρατία στην Ελλάδα και …. με την δικτατορία του 1967. Επίσης, στις 14 Νοεμβρίου 1990, ο Ανδρέας Παπανδρέου εδήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείον Associated Press τα εξής: «Η παρακρατική οργάνωση “Κόκκινη Προβιά” δημιουργήθηκε το 1955, ως αποτέλεσμα ενός μυστικού τμήματος της συμφωνίας, με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα».
To 1990, ο τότε υπουργός Δημοσίας Τάξεως, Ιωάννης Βασιλειάδης, απήντησε στον Ανδρέα Παπανδρέου ότι δεν υπήρχε λόγος να διερευνηθεί αυτό το ζήτημα διότι η «Προβιά» ήταν ένα μεταξύ των πενήντα, όπως είπε, …. χαριτολογών, σχεδίων του NATO για την οργάνωση ένοπλης αντίστασης σε περίπτωση κατάληψης της χώρας από κομμουνιστές !
Ωστόσον, υπενθυμίζεται ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδος κατά το χρονικόν διάστημα 1981-1989, άρα είχε τεράστιες ευκαιρίες και δυνατότητες να αποδομήσει τον ελληνικό βραχίονα του δικτύου «Stay Behind», προτού αυτός και το ΠΑΣΟΚ ευρεθούν στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως το 1990. Παρ’ ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχεν δηλώσει ότι, ως πρωθυπουργός ανεκάλυψε την ύπαρξη μυστικού Νατοϊκού στρατού στην Ελλάδα με την κωδική ονομασία «Κόκκινη Προβιά» και είχε δώσει εντολή να διαλυθεί αυτή η παραστρατιωτική οργάνωση (!), η δήλωση, το 1990, του Υπουργού Αμύνης Ιωάννη Βαρβιτσιώτη ότι ο ελληνικός κλάδος του δικτύου «Stay Behind» λειτουργούσε στην Ελλάδα έως το 1988, αποδεικνύει περιτράνως ότι διάφορες παρακρατικές – παραστρατιωτικές οργανώσεις εχρησιμοποιήθησαν από όλες τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον έως το 1988 (βλέπε David Ganser, «NATO’s Secret Armies: Operation GLADIO and Terrorism in Western Europe», Εκδόσεις Frank Cass, 2005, σελ. 223).
Παρά τις ανωτέρω δηλώσεις του … πομπώδους Ανδρέα Παπανδρέου, ούτε η πλήρης αποκάλυψη των παρακρατικών στρατιωτικών δυνάμεων του NATO στην Ελλάδα, ούτε βεβαίως κατ’ αντιστοιχίαν η αποκάλυψη όλων των μελών και όλου του ρόλου της τρομοκρατικής οργανώσεως «17 Νοέμβρη» έλαβε ποτέ χώρα. Προφανώς, εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεδομένης της βαθυτάτης διαπλοκής μεταξύ ξένων δυνάμεων, επισήμων κρατικών θεσμών, σημαντικών ή και διασήμων δημοσίων προσώπων, καθώς και τρομοκρατίας, θα έθετε κυριολεκτικώς σε κίνδυνον καταρρεύσεως το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά και θα εξέθετε εμμέσως το NATO και άλλους …. βαρύνοντες διεθνοπολιτικούς παράγοντες της Ανατολικής Μεσογείου σε τεραστίους πολυσυνθέτους και πολυεπιπέδους κινδύνους.
Αλέξανδρος Γέροντας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/tromokratia-kai-gewpolitikh5#ixzz5ftMiRmbD