Η κοινωνική αναταραχή σε αρκετές βαλκανικές χώρες, οδηγεί μια σειρά από διαμαρτυρίες εναντίων των κυβερνήσεων της περιοχής.
Στις 21 Φεβρουαρίου, χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους των Τιράνων και ζήτησαν την παραίτηση της Αλβανικής κυβέρνησης.
Στη συνέχεια στις 23 Φεβρουαρίου, Σέρβοι διαδηλωτές πραγματοποίησαν στο Βελιγράδι, για 12η φορά, την εβδομαδιαία διαδήλωσή τους, κατά του Προέδρου της Σερβίας Aleksandar Vucic.
Εν τω μεταξύ, στο γειτονικό Μαυροβούνιο, διαδηλωτές στην Ποντγκόριτσα απαίτησαν την παραίτηση της κυβέρνησης του Προέδρου Milo Dukanovic.
Την επόμενη μέρα, χιλιάδες Ρουμάνοι διαδήλωσαν στο Βουκουρέστι εναντίον των κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων στο δικαστικό σύστημα.
Αυτές οι διαδηλώσεις, αναφέρονται ως μέτριες σε μέγεθος καθώς οι διοργανωτές ανέφεραν πλήθος περίπου 10.000 ατόμων, τόσο στην Σερβία, όσο και στο Μαυροβούνιο και στην Ρουμανία.
Παρότι αρχικά δεν φαίνεται οι διαδηλώσεις να συνδέονται μεταξύ τους, παρόλα ταύτα, οι λόγοι διαμαρτυρίας, αναφέρονται σε κοινά θέματα: αδιαφάνεια, κυβερνητική διαφθορά καθώς και χειραγώγηση των ΜΜΕ.
Στη Σερβία οι διαδηλωτές, συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις εναντίον του Vucic, κάθε Σαββατοκύριακο, από τον προηγούμενο Δεκέμβριο, αψηφώντας πολλές φορές τον ιδιαίτερα κρύο καιρό της εποχής.
Οι διαμαρτυρόμενοι αρνούνται οιαδήποτε σχέση με κομματικούς μηχανισμούς και απαιτούν διεξαγωγή εκλογών, βελτίωση της διαφάνειας και να μπει τέλος στην χειραγώγηση των ΜΜΕ από το Σερβικό κράτος.
Οι διαδηλώσεις στο Μαυροβούνιο είναι πιο πρόσφατο φαινόμενο (άρχισαν στις αρχές Φεβρουαρίου) αλλά οι διαδηλωτές έχουν παρόμοια αιτήματα. Ζητούν την παραίτηση του Dukanovic, ο οποίος κατέχει την θέση του Πρωθυπουργού ή του Προέδρου πολλές φορές από το 1991 και επίσης απαιτούν τέλος στη διαφθορά, αυτονομία των ΜΜΕ, καθώς και ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο. Οι διαμαρτυρίες στο Μαυροβούνιο, αρχικά οργανώθηκαν από κοινωνικές ομάδες αλλά κατόπιν ενισχύθηκαν και από την συμμετοχή των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Στην Αλβανία, οι διαδηλώσεις εναντίον του Rama οργανώνονται κυρίως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που συνδέουν την κυβέρνηση με διαφθορά αλλά και το οργανωμένο έγκλημα. Ο Rama από την πλευρά του, λέει ότι η αντιπολίτευση προσπαθεί να τον ανατρέψει και κατηγορεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι προσπαθούν να ξεσηκώσουν πολιτική δυσαρέσκεια πριν τις δημοτικές εκλογές του Ιουνίου.
Κάποιες από τις διαμαρτυρίες έχουν γίνει βίαιες. Στις διαδηλώσεις της 21ης Φεβρουαρίου, διαδηλωτές επιτέθηκαν στο γραφείο του Rama με σιδερένιες ράβδους και μολότοφ. Συνεχής είναι δε η σύγκρουση με την αστυνομία. Τέλος, ώρες πριν την τελευταία διαδήλωση, η αντιπολίτευση σύσσωμη παραιτήθηκε, μια κίνηση που η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτήρισε …. «αντιπαραγωγική».
Τέλος, διαδηλώσεις ξεκίνησαν και στην Ρουμανία κατά τους τελευταίους έξι μήνες : Μετά από μια μαζική αντικυβερνητική διαμαρτυρία τον Αύγουστο, στην οποία συμμετείχαν περίπου 100.000 άτομα, συνεχίζονται μικρότερες διαδηλώσεις.
Οι διαδηλωτές, που φέρονται να υποστηρίζονται από κόμματα της αντιπολίτευσης και διάφορες κοινωνικές οργανώσεις, επικρίνουν πρόσφατες κινήσεις για αύξηση του πολιτικού ελέγχου στην δικαστική εξουσίας της χώρας.
Η έξαρση των διαμαρτυριών δηλώνει ότι η απογοήτευση των πολιτών αυξάνει συνεχώς, ενάντια σε αυτό που αντιλαμβάνονται ως αδύναμους θεσμούς, ενδημική διαφθορά, και αδιαφανείς κυβερνήσεις και ΜΜΕ
Για την Αλβανία, Σερβία και Μαυροβούνιο, η αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων θα είναι κρίσιμη για τις προοπτικές τους ένταξης στην Ε.Ε.
Μια Ε.Ε. που υποκριτικά δείχνει να ενδιαφέρεται για την πολιτική ελευθερία και την διαφάνεια σε αυτές τις χώρες, αλλά από την άλλη κριτικάρει την κίνηση παραίτησης της αντιπολίτευσης στην Αλβανία ! Ακόμη η Ε.Ε. χρησιμοποιεί τέτοια ζητήματα ως κριτήρια για την ένταξη στην ένωση, αλλά είναι προφανές ότι η μείωση των πιθανοτήτων ένταξης για αυτές τις χώρες, αποθαρρύνει τις κυβερνήσεις τους για μεταρρυθμίσεις
Τέλος αν και το κύμα των διαδηλώσεων στα Βαλκάνια μέχρι στιγμής φαίνεται να επικεντρώνεται σε θεσμικά, και όχι εθνικά θέματα, η Ε.Ε. δείχνει να ανησυχεί, φοβούμενη πιθανή μια κλιμάκωση των ταραχών και σε εθνικά ζητήματα, δεδομένης της ιστορίας της πολιτικής βίας σε πολλές από τις χώρες αυτές.
Ένα συμπέρασμα είναι σίγουρο: Η αγανάκτηση των πολιτών σε μερικές από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης αυξάνει ραγδαία.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/kuma-diadhlwsewn-sta-balkania-prokalei-anhsuchies#ixzz5gvcYnvhV