Με ένα θράσος ανάλογο του συζύγου της η Άντα Ψαρρά στην φυλλάδα των συντακτών αναφέρθηκε χθες στο ζήτημα της καταδίκης του παιδεραστή Νίκου Γεωργιάδη, λες και απευθύνεται σε λωτοφάγους ή λωβοτομημένους, οι οποίοι ξεχνούν ότι η ίδια ήταν η ΜΟΝΗ δημοσιογράφος που τον υπερασπίστηκε με ένα κατάπτυστο κείμενο, όταν το ζήτημα βγήκε στην επιφάνεια.
Ξεχνώντας (…) το τι είχε γράψει στο παρελθόν, ασχολήθηκε τώρα με την (όντως) απαράδεκτη στάση της ΝΔ και κάποιων φιλικών της ΜΜΕ, τα οποία δεν έγραψαν ούτε λέξη για την καταδίκη του πρώην(;) στενού συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Γιατί δεν μας λέει τι έγραψε η ίδια τότε; «Ο Ν. Γεωργιάδης, οι ερωτικές του προτιμήσεις και το παρελθόν του αφορούν τον ίδιο και τους ανθρώπους που τον εμπιστεύονται»(!), έγραψε εντελώς ανερυθρίαστα σε πρώτη φάση, για να αναγκαστεί να μαζευτεί κάπως στην συνέχεια, όταν το «κράξιμο» εναντίον της έφτασε στο απροχώρητο.
Αλλά και η φυλλάδα στην οποία γράφουν τις ανοησίες τους αυτή και ο σύζυγός της (ο οποίος μάλλον δεν θα την συμβούλεψε τότε να μην γράψει αυτή την αθλιότητα, γιατί εκείνη την εποχή μαζί με το νέας εσοδείας «φρούτο» τον Γιαννάκη «εεε…» Μπασκάκη έκαναν… διατριβή φαιδρότητας στην επιστημονική φαντασία, με τα… συμπεράσματά τους σε γραπτά και ομιλίες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ), δεν είδαμε καμία αναφορά τότε στο ζήτημα αυτό.
Γι’ αυτό και δεν δικαιούνται σήμερα να γράφουν τίποτα για τον καταδικασμένο παιδεραστή, ο οποίος όμως έχει τόσα άλλα κοινά με την εν λόγω φυλλάδα, όπως ο «αντιφασισμός» και η απέχθειά του για το όνομα της Μακεδονίας ΜΑΣ, το οποίο θεωρεί ως «μπούρδα».
Δεν ξέρουμε πού θα φτάσει ο κατήφορος (και) της συγκεκριμένης δημοσιογράφου, αλλά «δεν δικαιούται δια να ομιλεί», καθώς δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί η απαράδεκτη στάση της στο ζήτημα Γεωργιάδη με το (επιεικώς) απαράδεκτο άρθρο της «ο πάτος της δημοσιογραφίας», το οποίου όμως ο τίτλος ταιριάζει στην συνολική επίδοση της εμετικής φυλλάδας όπου ανήκει.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/auto-tha-pei-thrasos-h-anta-psarra-suzugos-tou-dhmhtrh-psarra-pou-uperaspis#ixzz5gvcsYSri