Στις ημέρες που διανύουμε, ο «καυγάς» μεταξύ δύο εκπροσώπων του συστήματος, οι οποίοι αδυνατούν(;) να καταλάβουν ότι αυτά που τους ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν, εκτός από… διασκεδαστικός μπορεί να βγάλει και κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Ο «καυγάς», στον οποίο αναφερόμαστε, αφορά τον «νεοδημοκράτη» δημοσιογράφο Γιάννη Πρετεντέρη και τον «συριζαίο» και γνωστό «δικαιωματάκια» Κωστή Παπαϊωάννου.
Τα εισαγωγικά στα κομματικά χαρακτηριστικά τους υπάρχουν γιατί τίποτα δεν εξασφαλίζει ότι αυτό το οποίο και οι δυο τους υποστηρίζουν σήμερα είναι εγγυημένο πως θα το υποστηρίζουν και αύριο, εάν κρίνουμε με βάση το τι έκαναν χθες. Την αρχή έκανε ο Πρετεντέρης, ο οποίος με τον σαφώς προσβλητικό τίτλο «Μούφα» αφιέρωσε το περιεχόμενο του κειμένου του στον Παπαϊωάννου, τον οποίο σαφώς και ειρωνεύεται επειδή… παρέλειψε να δηλώσει την ιδιότητα του ως «τέως Γενικού Γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» δίπλα σ’ αυτές του «τέως προέδρου Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» και «εκπαιδευτικού». Ο σκοπός του Πρετεντέρη ήταν να δείξει ότι η εκδήλωση της «γέφυρας» για την ενότητα της Κεντροαριστεράς ήταν… μαϊμού, καθώς προήλθε όχι από ανεξάρτητους κομματικά, αλλά από άτομα που ήταν «διάφοροι “συριζαίοι υπηρεσίας” που ντύθηκαν κεντροαριστεροί».
Ο Παπαϊωάννου «σήκωσε το γάντι» και απάντησε διαδικτυακά. Και αν ο Πρετεντέρης είναι γνωστός ακόλουθος διαφόρων καταστάσεων και αφεντικών, ας θυμηθούμε ξανά κάποια πράγματα για τον Παπαϊωάννου, ο οποίος (λέγεται ότι) ξεκίνησε ως «φαν» του «εκσυγχρονισμού» του Σημίτη στο ΠΑΣΟΚ, το 2012 ήταν πολιτευτής με την ΔΗΜΑΡ, το 2015 πήρε θεσμικό πόστο στο υπουργείο Δικαιοσύνης της «Πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης και αύριο «έχει ο Θεός», που λέει και ο Λαός μας… Μαζί με αυτόν, θέσεις στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πήραν τόσο η σύζυγός του όσο και ο αδερφός του!
Δεν μπορούμε, βεβαίως, να ξέρουμε τι θα γινόταν εάν ανήκε σε πολύτεκνη οικογένεια… Με φωτογραφιζόμενο ύφος, που σε μένα τουλάχιστον θύμιζε καταστάσεις του στυλ «είμαι εξουσία, τι με κοιτάς;», και με συνεντεύξεις όπου εκτός από ανούσιες και βαρετές επιδόσεις «δικαιωματισμού» μαθαίναμε ότι είναι «η χαρά του ψυχαναλυτή», καθώς και την συνήθεια του να πίνει το βράδυ κρασί στο σπίτι του, εμφανιζόταν ενοχλημένος στο επιχείρημα «αφού αγαπάτε τόσο πολύ τους πρόσφυγες να τους πάρετε σπίτια σας».
Ακόμη πιο ενοχλημένος φαινόταν όταν τον ρωτήσαμε αν έχει φροντίσει ο γιος του να έχει ως συμμαθητές του «προσφυγόπουλα», όπως με θέρμη ζητά για τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα. Αντί να απαντήσει, «κλάφτηκε» στο διαδίκτυο για το συγκεκριμένο ερώτημα, φροντίζοντας φυσικά να το παρουσιάσει εντελώς αποπροσανατολιστικά. Το χειρότερο όλων, όμως, είναι τα όσα χυδαία έγραψε με ειρωνικό ύφος για τον δολοφονημένο από τους αλβανούς Εθνομάρτυρα Κωνσταντίνο Κατσίφα, χαρακτηρίζοντάς τον ως το «μελαγχολικό παιδί με το καλάσνικοφ»(!) και παρομοιάζοντάς τον με… λήσταρχους του παρελθόντος.
Επαναλαμβάνουμε, κάτι που το είχαμε και στο παρελθόν. Αν θέλει πραγματικά να ψάξει για λήσταρχους, ας ρωτήσει στενό συγγενικό πρόσωπο κορυφαίου θεσμικού παράγοντα της Βουλής… Ακόμη κι αν τυχόν είχε πιει (πολύ) κρασί όταν έγραφε αυτές τις αθλιότητες εις βάρος ενός δολοφονημένου ανθρώπου, δεν μπορεί να υπάρξει καμία δικαιολογία για το ποταπό επίπεδο αυτής της ανάρτησης. Ας είναι…
Απαντώντας στον Πρετεντέρη ο Παπαϊωάννου, λέει διάφορα βαρετά (ως συνήθως), για να τελειώσει γράφοντας τα εξής: «Για να τον βοηθήσω: δραστηριοποιούμαι επίσης πολλά χρόνια με εθελοντικές οργανώσεις δικαιωμάτων του ανθρώπου. Και συμμετέχω και στο Παρατηρητήριο για τη Δίκη της Χρυσής Αυγής. Και έγραφα και για καμιά δεκαριά χρόνια στην εφημερίδα του (φυσικά πριν αλλάξει ιδιοκτήτη)». Αλήθεια, μπορεί να μας ενημερώσει ο Παπαϊωάννου από πού χρηματοδοτείται το «Παρατηρητήριο για τη Δίκη της Χρυσής Αυγής»; Επίσης, μπορεί να μας πει την άποψή του για τον Τζορτζ Σόρος και τις δραστηριότητές του; Τι τον ρωτάμε, ε;
Θα έπρεπε, όμως, αυτός ο τύπος, του οποίου η αλαζονική συμπεριφορά είχε αφήσει άναυδο ακόμη και έναν «ούλτρα» φιλελεύθερο, όπως ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης, να αντιληφθεί αυτό που αναφέραμε και στην αρχή του κειμένου, ότι δηλαδή αυτά που τον ενώνουν με τον Πρετεντέρη είναι περισσότερα απ’ αυτά που τον χωρίζουν. Ο «εκσυγχρονισμός», η αρνητικότητα στον Εθνικισμό και βεβαίως η απέχθεια και το μίσος προς την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά και των δυο τους, καθώς πέρα από τις όποιες επί μέρους διαφορές αυτό που τους συνδέει, όπως το νύχι με το κρέας, είναι η από κοινού προσήλωση στο σύστημα της υποδούλωσης και της διαφθοράς. Ο Παπαϊωάννου δεν μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει όταν λέει πως έγραφε «για καμιά δεκαριά χρόνια» στο ίδιο έντυπο που έγραφε την ίδια εποχή και ο τωρινός «εχθρός» Πρετεντέρης.
Από κοινού, δηλαδή, έγραφαν σε ένα έντυπο που υμνούσε τα εθνοκτόνα μνημόνια και πολεμούσε λυσσαλέα την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, δίνοντας και οι ίδιοι τα δικά τους διαπιστευτήρια. Μπορεί από τότε να άλλαξαν πολιτικά αφεντικά και οι δύο (ο Πρετεντέρης από το σημιτικό ΠΑΣΟΚ πέρασε στην ΝΔ του Μητσοτάκη και ο Παπαϊωάννου από την ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ), όμως η προσήλωσή τους στο σύστημα της διαφθοράς, της παρακμής, της υποτέλειας παραμένει κοινή. Ας έχουν υπ’ όψιν τους ότι όταν, πολύ σύντομα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα κληθούν από τα διεθνή αφεντικά τους να σχηματίσουν από κοινού συγκυβέρνηση (τον «μεγάλο συνασπισμό») τότε θα βρίσκονται και οι δύο στο ίδιο χαράκωμα και τυπικά, καθώς ο μεγάλος κοινός εχθρός θα είναι το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, το οποίο θα είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-kaugas-metaju-duo-ubristwn-ths-chrushs-aughs#ixzz5hId0prC8