Άρθρο του Γενικού Γραμματέα της Χρυσής Αυγής, Νικόλαου Μιχαλολιάκου, στην εθνική εφημερίδα “Εμπρός”
«Όλη η δόξα, όλη η χάρη, Άγια μέρα ξημερώνει και την μνήμη σου το Έθνος χαιρετά γονατιστό», λέει το παλαιό εμβατήριο, που είναι όμως παντελώς άγνωστο σήμερα στα Ελληνόπουλα! Εμβατήριο αφιερωμένο στην 25η Μαρτίου και το γεγονός ότι είναι παντελώς άγνωστο αφιερώνεται σε όλους αυτούς, που με σύστημα ξερίζωσαν από την Παιδεία των Ελλήνων κάθε στοιχείο Εθνικό!
25η Μαρτίου 1821, ημέρα σύμβολο της εθνεγερσίας των Ελλήνων ενάντια στην τουρκοκρατία, ημέρα συμβολική που συνταιριάζει ΠΙΣΤΗ και ΠΑΤΡΙΔΑ και περιέχει ασφαλώς και τους ηρωϊκούς αγώνες στις Ηγεμονίες, που είχαν ξεκινήσει από τον Φεβρουάριο και την 17η Μαρτίου στην Αρεόπολη της Μάνης και τις επιθέσεις κατά των Τούρκων στον υπόλοιπο Μωριά από τα μέσα ακόμη εκείνου του μηνός.
Τότε ξεσηκώθηκε μια χούφτα γενναίων με πίστη στο πεπρωμένο της Φυλής, έχοντας δίπλα τους και κάποιους που δεν είχαν την δύναμη της ψυχής να τους ακολουθήσουν, εάν δεν γνώριζαν ότι υπήρχε και η «αόρατος δύναμη», η οποία στην πραγματικότητα πολύ αργότερα βοήθησε την Επανάστασή μας. Ομιλώ και αναφέρομαι στην επίκληση του Παπαφλέσσα, αλλά και του Υψηλάντη ότι πίσω από την Επανάσταση ευρίσκεται ο Τσάρος της Ρωσσίας. Ετόλμησαν όμως το ακατόρθωτο και τα έβαλαν με μία ολόκληρη αυτοκρατορία, ακούγοντας την μυστική φωνή του αίματος, τον ψίθυρο της Ιστορίας.
Σε λίγες ημέρες σε αυτή τη χώρα θα γίνουνε εκδηλώσεις για να τιμήσουνε λέει αυτοί που μας εξουσιάζουν την Επανάσταση του 1821, την 25η Μαρτίου. Κυνισμός και θράσος τουλάχιστον τα όσα θα πουν είτε οι υπέρμαχοι του Μνημονίου της εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, είτε οι αρνητές αυτής της ίδιας της Ιδέας του Έθνους μαρξιστές. Όμως, οι αιώνιοι Ήρωες μένουν χαραγμένοι στην μνήμη ενός ολόκληρου λαού, που ακόμη ονειρεύεται ζει και αναπνέει για το «ποθούμενον». Σκληρά και ματωμένα εκείνα τα μεγάλα χρόνια. Με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να σφαγιάζονται με εντολή του σουλτάνου από τα τουρκικά στίφη και όχι μόνο στα μέρη όπου ξέσπασε η Επανάσταση, αλλά και στη Κωνσταντινούπολη, την Τραπεζούντα, την Σμύρνη, την Κύπρο, όπου υπήρχαν Έλληνες. Αυτά δεν θα τα διδαχθούν ποτέ τα παιδιά μας, γιατί έτσι έχουν αποφασίσει αυτοί που κατευθύνουν την «παιδεία»…
Μέχρι τα τέλη του 1823 οι Έλληνες νικούσαν σε όλα τα μέτωπα σε Στερεά και Πελοπόννησο, αλλά μετά ήλθαν τα δάνεια από τους αδελφούς Ρικάρντο και ο διχασμός και ο καταραμένος εμφύλιος και στο τέλος ο Ιμπραήμ με τα Αιγυπτιακά στρατεύματα. Τότε ήταν που πολλοί εδείλιασαν και προσκύνησαν και πήρανε συγχωροχάρτι από τον Ιμπραήμ. Τον Κολοκοτρώνη τον είχαν, τότε, κλείσει φυλακή στην Ύδρα και αναγκάστηκαν να τον ελευθερώσουν μήπως και σταματήσει την λαίλαπα. Πηγαίνοντας ο Ιμπραήμ τότε στα 1825 από τα Καλάβρυτα στην Τριπολιτσά σε ένα χωριό στις Καστάνες βρήκε στο δρόμο του κρεμασμένο έναν προσκυνημένο, που επάνω ήταν καρφωμένο ένα έγγραφο που έλεγε: «Τέτοιον καταφρονημένον θάνατον θα έχουν από τους Έλληνας όσοι επροσκύνησαν εις τον Ιμπραχίμην και δεν μετανοήσουν να κινηθούν κατ’ αυτού. Τοιούτον θάνατον θα λάβουν και όσοι έχουν αυτό το άτιμον φρόνημα και δεν το αποβάλλουν. Ακόμη και όσοι ελεύθεροι Έλληνες ιερείς τε και λαϊκοί δεν πιάσουν τα όπλα εις τοιαύτην κρίσιμον περίστασιν. Ο παρών Γιάννης από Μπούμπουκα ήτο σταλμένος από τον Ιμπραχίμην τσιασίτης (κατάσκοπος) και επιάσθη και λαμβάνει τον θάνατον δι’ αγχόνης». Εκ του εις Φενεόν Γενικού Στρατηγείου, Ο Γενικός Αρχηγός της Πελοποννήσου Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
Αμείλικτος κράτησε ζωντανή τη φλόγα της Επανάστασης. Κράτησε ζωντανή την ιερή φλόγα του Έθνους και στους προσκυνημένους είχε απευθύνει την παρακάτω διαταγή: «Δώστε μου τα προσκυνοχάρτια του Μπραϊμη να σας δώσω του Έθνους. Όποιο χωριό δεν γυρίσει στο έθνος θα το αφανίσω από το πρόσωπο της γής. Απ’ τη μία θα βγαίνουν οι αραπάδες και απ’ την άλλη θα μπαίνω εγώ, θα καίω και θα σκοτώνω. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!»
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/akougontas-ton-psithuro-ths-istorias-arthro-tou-n.-g.-michaloliakou#ixzz5jk1gC9og