Άρθρο από την εθνική εφημερίδα Εμπρός
Με την ατζέντα των μέσων ενημέρωσης να περιστρέφεται γύρω από το θέμα των εκλογών (σε τοπική αυτοδιοίκηση και ευρωπαϊκό κοινοβούλιο) καθώς και με τις πιθανές ημερομηνίες διενέργειας των εθνικών εκλογών, η κοινή γνώμη εύλογα αντιλαμβάνεται πως τα πάντα στη χώρα έχουν παραλύσει εξαιτίας της μακράς προεκλογικής περιόδου. Παρά ταύτα, η κυβέρνηση της αριστεράς και ο ίδιος ο πρωθυπουργός εξακολουθούν με θράσος να ισχυρίζονται πως το μεγάλο ατού του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει μάλιστα εκλογών είναι η οικονομία.
Παρατηρώντας την πορεία των οικονομικών της χώρας από το 2015 και μέχρι σήμερα, δεν μπορεί κάποιος να μην παρατηρήσει πως οι κυβερνητικές αποφάσεις αναφορικά με τα οικονομικά ζητήματα παρουσιάζουν μια αδιάκοπη συνέχεια από το 2010 μέχρι τώρα. Αξίζει να επισημάνουμε πως στη χρονική αυτή περίοδο βρέθηκαν στο τιμόνι της χώρας σοσιαλδημοκράτες του Γ. Παπανδρέου, ο τεχνοκράτης Παπαδήμος και η οικουμενική, οι φιλελεύθεροι Σαμαράς και Βενιζέλος και τέλος το συνονθύλευμα μαρξιστών και φιλελεύθερων των Τσίπρα και Καμμένου. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των κυβερνήσεων δεν υπήρξε απλά η τυφλή υπακοή και εφαρμογή των εντολών των δανειστών αλλά επιπλέον, η διαρκής διακήρυξη της αναγκαιότητας συμμαζέματος των οικονομικών και της πάταξης της διαφθοράς. Υπό αυτό το μανδύα δε, της περίφημης πολιτικής των μεταρρυθμίσεων και της αναγκαίας περιστολής των υπέρμετρων δημοσίων δαπανών, θεσπίστηκαν και εφαρμόστηκαν μέτρα τα οποία έπληξαν βαρύτατα ιδιώτες και επιχειρήσεις, προς όφελος του Κράτους και κυρίως των τραπεζών.
Ο εν Ελλάδι πολιτικαντισμός, απλωμένος σε όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου από την άκρα αριστερά μέχρι και την κατασκευασμένη άκρα δεξιά των νόθων της ΝΔ, απαίτησε και πέτυχε τη συμμόρφωση ενός ολόκληρου Λαού σε πλαίσια αυστηρότατα τα οποία απαιτούσαν θυσίες τιτάνιες ώστε να διασωθεί η οικονομία της χώρας και να αποτραπεί η ξέφρενη πορεία προς την χρεοκοπία. Στην πράξη, δεν είναι ο Λαός εκείνος ο οποίος έπρεπε να αλλάξει νοοτροπία και πρακτικές αλλά το πολιτικό σύστημα εκείνο που υποχρεώθηκε να μεταβάλλει τον τρόπο με τον οποίο εξαπατούσε τους πολίτες κερδίζοντας την εύνοιά του στις εκλογές. Γι’ αυτό το λόγο το μάρμαρο της οικονομικής κρίσης πλήρωσαν και εξακολουθούν να πληρώνουν κυρίως εκείνοι που είχαν τη μικρότερη δυνατή εξάρτηση από τα κόμματα. Στον αντίποδα, το πολιτικό σύστημα έβρισκε πάντοτε τρόπους να βγάζει καθαρούς στην καλύτερη, ή να ελαφρύνει τα βάρη στη χειρότερη εκείνων που υπήρξαν και παραμένουν πυλώνες στήριξής του.
Όσο και αν οι υπεύθυνοι των δεινών του Λαού μας επιχειρούν -δημιουργώντας αισθήματα ενοχής στο σύνολο των Ελλήνων- να πείσουν πως πρόκειται για ένα Λαό διεφθαρμένων, η αλήθεια παραμένει καθάρια: πίσω από κάθε ιδιώτη που έκλεβε το Κράτος, βρισκόταν τουλάχιστον ένας δημόσιος υπάλληλος ο οποίος λαδωνόταν. Συνεπώς εδώ προκύπτει και ένα ουσιώδες συμπέρασμα: η πάταξη της διαφθοράς στο δημόσιο θα συνέβαλε καθοριστικά στον περιορισμό της ζημίας του από ενέργειες και πρακτικές πολιτών.
Για να υπάρξει όμως καθαρός και αδιάφθορος κρατικός μηχανισμός, απαιτείται και καθαρή διοίκηση. Η διοίκηση ωστόσο ασκείται από τα κόμματα που συγκροτούν τις κυβερνήσεις. Και αυτά, είναι κοινή πεποίθηση και έχει αποδειχθεί σε διάφορες περιπτώσεις, πως κάθε άλλο παρά καθαρά είναι.
Όλες οι παραπάνω διαπιστώσεις γράφτηκαν με αφορμή την είδηση, την οποία οι περισσότεροι συμπατριώτες μας αγνοούν, πως το πρώην στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας και νυν προϊστάμενος της διεύθυνσης Επιθεώρησης Εποπτευόμενων εταιριών στην Τράπεζα της Ελλάδος, Γιώργος Πάσχας, έχει απλήρωτο δάνειο ύψους 500.000 ευρώ προς την Εθνική Τράπεζα, απλήρωτο δάνειο μάλιστα το οποίο εμφανίζεται ενήμερο! Εν τοις πράγμασι, ο υπεύθυνος για την εποπτεία των τραπεζών εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος βρίσκεται να αποφεύγει να αποπληρώσει δάνειο που έχει συνάψει με μια από αυτές κι όμως, είναι εκείνος που εποπτεύει την τράπεζα στην οποία χρωστά και η οποία θεωρεί -παρότι δεν το αποπληρώνει- το δάνειό του ενήμερο!
Αυτό είναι λοιπόν το «ευρωπαϊκό» κεκτημένο για το οποίο υπερηφανεύονται οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες της μεταπολιτευτικής δήθεν δημοκρατίας και το οποίο ορκίζονται να προασπίσουν μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός τους. Μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος ή μέχρι τελευταίου ευρώ κλοπής από τον ιδρώτα και τις θυσίες του Ελληνικού Λαού; Τα συμπεράσματα δικά σας και η αγκαλιά της Χρυσής Αυγής ανοιχτή για όσους έντιμους αντιλαμβάνονται πως ήρθε η ώρα να δοθεί τέλος στην ασυδοσία των αυτόκλητων «δημοκρατικών» μας σωτήρων!
Ευάγγελος Καρακώστας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-trapezes-arpazoun-ta-spitia-tou-kosmakh-kai-o-epopteuwn-autes-chrwsta-st#ixzz5jwd8zvK3