Στην εποχή της κρίσης το μεγάλο θύμα είναι το πιο υγιές κύτταρο της κοινωνίας μας, οι νέοι και οι νέες. Σε μια παρηκμασμένη λοιπόν κοινωνία, τι είδους μέλλον, μπορεί να έχει ένας νέος άνθρωπος;
Τι αισθάνεται όταν βλέπει, γνωστοί και φίλοι να ξενιτεύονται για αναζήτηση εργασίας και ποιοτικής ζωής, σε αντίθεση με την Πατρίδα μας που υπάρχει ανεργία, ή στην καλύτερη περίπτωση εργασιακός μεσαίωνας; Το πολιτικό κατεστημένο, το μόνο που ενδιαφέρεται να κάνει καλά, είναι να εξαπατά την συνείδηση του Λάου, με κούφιες υποσχέσεις και μεγάλα «θα».
Δεν τους καίγεται καρφί, για τις εκατοντάδες νέων ανθρώπων που εγκαταλείπουν την πατρίδα μας. Αντιθέτως, τους ενθαρρύνουν κιόλας λέγοντας: «κοίταξε να δεις, έτσι είναι το πράγμα εδώ δεν αλλάζει και δεν μπορεί να γίνει κάτι,άρα κοίταξε να επανατοποθετήσεις την ζωή σου, ώρα να φύγεις»!
Κόσμος φοβισμένος, αποξενωμένος από τον διπλανό του και που έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια της φτώχειας, αγγίζοντας τα όρια της εξαθλίωσης. Κόσμος που θέλει να ελπίζει σε καλύτερες μέρες, να ελπίζει ότι η κατάσταση είναι κάτι το παροδικό. Έλα όμως που έχει περάσει ήδη μια δεκαετία που η «κρίση» μας βουλιάζει!
Η χώρα είναι σαν ένα φορτηγό, που στοιβάζει ψυχές ανθρώπων σε μια σκοτεινή και υγρή καρότσα, για να τις μεταφέρει στον χώρο επεξεργασίας και απολυτής σκλαβιάς. Και η μονή ελπίδα, είναι μια χρυσή δεσμίδα φωτός, που μπαίνει από τις χαραμάδες, και κρατά την σπίθα στις καρδιές μας, ζωντανή. Και από αυτήν παίρνει δύναμη ο Λαός και θυμάται, ποιος είναι και τι μπορεί να καταφέρει.
Ο Λαός, που μένει άστεγος και τρέφεται από τα απορρίμματα του σημερινού καθεστώτος και υπομένει όλες τις κακουχίες που του επιβάλουν, φτάνοντας έτσι στο κατώτατο σημείο της ανθρώπινης αξιοπρεπείας. Ο Λαός, που θα φουντώσει την σπίθα που καίει μέσα του, με την στήριξη του Λαϊκού Εθνικιστικού μας Κινήματος, την Χρυσή Αυγή.
Πολύ αναρωτιούνται:«τι έχουν να μας δώσουν οι Εθνικιστές; Ακούμε λόγια, ότι ιστορία δείχνει ποιοι είμαστε, και αλλά πολλά…»
Πράγματι. Η ιστορία δείχνει ότι μόνο με εθνικιστική διακυβέρνηση, ο κόσμος και ιδιαίτερα οι νέοι-νέες, αλλά και το σύνολο της κοινωνίας μας, απόλαυσε ευημερία, εργασία και χαμόγελο στην καθημερινότητα του. Δεν θα ξεχάσουμε, που οι εργαζόμενοι εργάζονταν μέχρι την δύση του ηλίου και για επτά ημέρες δεν σήκωναν κεφάλι και όλα αυτά σταμάτησαν με την θέσπιση από τους Εθνικιστές, των βασικών εργασιακών κανόνων δηλαδή, με το 8ωρο, το ΙΚΑ, τις εργατικές διακοπές και αλλά πολλά.
Εμείς οι νέοι Εθνικιστές, καθημερινά και έμπρακτα, με τον αγώνα μας, φωνάζουμε για λύσεις στα σημερινά σοβαρά προβλήματα για την εργασία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Πάντα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και οραματιζόμαστε να ανασυγκροτήσουμε την Πατρίδα μας, όλοι μαζί! Εργαζόμαστε για να ξεδιπλώσουμε στην κοινωνία, την νοοτροπία να λες: «ΝΑΙ μπορώ να χτίσω την Πατρίδα μου»!
«ΝΑΙ μπορώ να σώσω την γη των πατέρων μου, να δημιουργήσω έναν τόπο αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού από Έλληνα προς Έλληνα. Μπορώ να διώξω αυτή την τυραννία από πάνω μας, να σηκώσω το μέτωπο και να κοιτάξω την Ιερή Σημαία μας και να βαδίσω,ΕΜΠΡΟΣ ΜΟΝΟ ΕΜΠΡΟΣ»!.
Για να ξαναέλθουν πίσω οι συμπατριώτες μας, για την λαϊκή κυριαρχία και την εθνική αναγέννηση. Οι εθνικιστές μπορούν, και είναι η ασφάλεια και η εγγύηση για το μέλλον και η ΔΥΝΑΜΗ του ΑΓΩΝΑ!!!
Ιωάννης Μέμος / Γραμματέας Μετώπου Νεολαίας-Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την Ελληνική Αυγή για την Αθήνα
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/na-les-nai-mporw#ixzz5k2jseLSn