Είναι γνωστό σε όλους ότι οι κήρυκες του καθεστώτος έχουν επιλέξει ως στρατηγικό μέσο για την αντιμετώπιση του εθνικισμού την μέθοδο της φίμωσης. Υπάρχουν, ωστόσο, στιγμές που η αμηχανία και η δυσφορία τους είναι τόσο έντονη, ώστε να μην μπορούν να διαχειριστούν με τον ίδιο “δημοκρατικό” τρόπο ένα γεγονός, ιδιαίτερα όταν αυτό έχει να κάνει με την απόδειξη της αληθινής απήχησης των ιδεών μας σε όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Έτσι, η εφημερίδα “Έθνος” (κι ενδεχομένως να ακολουθήσουν κι άλλες στο εγγύς μέλλον) δε θα μπορούσε να αφήσει ασχολίαστη την τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, όχι επειδή αυτή διεξήχθη σε τεταμένο κλίμα, αλλά κι επειδή μέσα σε όλα τα άλλα με το πέρας της τοποθέτησης του ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Αυγής, Ματθαιόπουλος Αρτέμης, καταχειροκροτήθηκε (όπως αναφέρει αυτολεξεί το επίμαχο άρθρο) από τους εργαζόμενους του δήμου, οι οποίοι ήταν από νωρίς παρόντες για να παρακολουθήσουν ένα θέμα που αφορούσε το εργασιακό τους μέλλον.
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων που η Ελληνική Αυγή για τη Θεσσαλονίκη εισπράττει τα αυθόρμητα χειροκροτήματα των παρισταμένων, γεγονός που αφενός ενοχλεί το σύστημα, αφετέρου καταρρίπτει τον δημοσκοπικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο η αυτοδιοικητική παράταξη της Χρυσής Αυγής… δεν υπάρχει, καθώς μέχρι πρότινος ουδεμία αναφορά γινόταν τόσο στο όνομα της παράταξης, όσο και στον επικεφαλής της.
Την ίδια αμηχανία, όπως θα αποδειχθεί και με οπτικοακουστικό υλικό, φαίνεται πως ένιωσαν και οι σύμβουλοι της παράταξης Μπουτάρη, οι οποίοι ξεκίνησαν τις τοποθετήσεις τους με την “δημοκρατική παράκληση” να λείψουν οι όποιες εκδηλώσεις επιδοκιμασίας προς το πρόσωπο τους, επειδή την ίδια αντιμετώπιση είχε πριν από αυτούς ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Αυγής για τη Θεσσαλονίκη.
Φαίνεται λοιπόν πως για τη δημοτική αρχή πρόβλημα δεν αποτελεί η οικονομική καθίζηση, η επιχειρηματική στασιμότητα, η ανεργία, η διάλυση των δομών και υποδομών της πόλης και η κατάρρευση των υπηρεσιών του δήμου, αλλά η ελεύθερη έκφραση των απόψεων της Ελληνικής Αυγής επειδή αυτές υιοθετούνται και επικροτούνται φανερά από τον ελληνικό λαό.
Θα ήταν βέβαια εύκολο να επιδοθούμε σε κομματικές διαμάχες, γιατί διαθέτουμε πολιτικό λόγο και επιχειρήματα. Όταν όμως η μικρόνοη νοοτροπία του φτηνού πολιτικαντισμού “καπελώνει” τα εργασιακά δικαιώματα και αυτόματα τα θέτει σε δεύτερη μοίρα, τότε αναγκαζόμαστε να κρατήσουμε τις αποστάσεις μας και να καταπιαστούμε αποκλειστικά και μόνο με αναγκαία ζητήματα, όπως αυτό του εργασιακού μέλλοντος 200 περίπου ατόμων, τους οποίους αντιμετωπίζει δικαστικά ο δήμος Θεσσαλονίκης, εμπαίζοντας τους.
Εξάλλου, αντίπαλος μας δεν είναι ούτε ο μπουταρισμός και τα απόνερα του, ούτε και οι αποτυχημένοι αντιδήμαρχοι του, που τίποτα δε προσέφεραν σε αυτή την πόλη πέρα από υποσχέσεις και μεγάλα λόγια. Το αν τους είναι προτιμότερο να χάσουν κάποιοι εργαζόμενοι τη δουλειά τους από το να χειροκροτάνε “φασίστες”, επειδή οι τελευταίοι εκφράζουν απόψεις που αποσκοπούν στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων είναι -πέρα από μικροψυχία- μια πολιτική επιλογή…
Αντίπαλος μας είναι το κατεστημένο, το οποίο ουδεμία ντροπή νιώθει όταν εκφράζει τέτοιου είδους “δημοκρατικές” ανησυχίες, παριστάνοντας ταυτόχρονα και τον προστάτη των εργατών και τον αυστηρό κριτή του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/neo-krousma-kathestwtikhs-dusforias-gia-thn-aphchhsh-ths-ellhnikhs-aughs-gi#ixzz5k4C5t3TT