Άρθρο από την εφημερίδα “Χρυσή Αυγή”
Όσο κάποιος αναδράμει προς τα πίσω στην ιστορία των ανθρωπίνων κοινωνιών, διαπιστώνει πως ορισμένοι κανόνες κυριαρχούσαν στην παραγωγή, στην κυκλοφορία και στην κατανάλωση των αγαθών που είναι απαραίτητα για την επιβίωση των ατόμων και των ομάδων. Για όλα αυτά, αλλά και αντίθετα με τις προϋποθέσεις του φιλελευθερισμού και του μαρξισμού, η οικονομία ουδέποτε είχε διαμορφώσει κάποιαν υποδομή της κοινωνίας: Ο οικονομικός υπερπροσδιορισμός («οικονομισμός») είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας.
Επιπλέον, πολλοί μύθοι που συνδέονται με τον φόρτο, την ταλαιπωρία, την «κατάρα» της εργασίας (όπως μας λέει ο Ησίοδος για την οργή του Διός κατά των ανθρώπων μετά τα δώρα του Προμηθέα), της κατοχής του χρυσίου – χρήματος (ο Λυδός βασιλιάς Κροίσος, η Γερμανική θεά του χρυσού Γκούλβεϊ ή Γκουλβάϊχ – αίτια του εμφυλίου πολέμου των Θεών, η φιλάργυρη Ρωμαία εστιάς Ταρπεία που πρόδωσε την πατρίδα της στους Σαβίνους) και της βουλιμικής αφθονίας (Πανδώρα), αυτοί οι αρχέγονοι ινδοευρωπαϊκοί μύθοι μας αποκαλύπτουν ότι το πρώιμο οικονομικό φαινόμενο θεωρήθηκε ως το «καταραμένο τμήμα» του όλου της κοινωνίας, ως μια δραστηριότητα που απειλούσε να καταστρέψει κάθε αρμονία.
Έτσι, η οικονομία υποτιμήθηκε όχι επειδή δεν ήταν χρήσιμη, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν μόνο… χρήσιμη και τίποτε άλλο. Επιπλέον, κάποιος ήταν πλούσιος, επειδή ήταν ισχυρός και όχι το αντίστροφο, με την ισχύ να υπόκειται στο καθήκον να διαμοιράζεται συντροφικά και να προστατεύει εκείνους που ήσαν στην φροντίδα του ισχυρού και πλούσιου άρχοντα. Ο αρρωστημένος «φετιχισμός των αγαθών» ως νοσηρή ιδιαιτερότητα του σύγχρονου καπιταλισμού αναγνωρίστηκε σαφώς ως ένας κίνδυνος: Η παραγωγή αφθονίας διαφορετικών αγαθών προκαλεί φθόνο και μιμητική επιθυμία, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί αταξία, ταραχή, φθόνο και βία. «Η Μεγάλη Μεταμόρφωση» είναι ένα βιβλίο του σπουδαίου Αυστροεβραίου, πολιτογραφημένου Αμερικανού, πολιτικού οικονομολόγου Καρλ Πολάνυϊ (1886-1964).
Το βιβλίο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1944 και ασχολείται με τις κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές που έλαβαν χώρα στην Αγγλία κατά την άνοδο της «οικονομίας της αγοράς». Σε αυτό ο συγγραφέας είδε την άνοδο του σύγχρονου εθνικού κράτους ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ανάπτυξης της οικονομίας της αγοράς. Ο Πολάνυϊ υποστηρίζει ότι η σύγχρονη οικονομία της αγοράς και το σύγχρονο έθνος-κράτος δεν πρέπει να νοούνται ως διακριτά στοιχεία, αλλά ως ενιαία ανθρώπινη επινόηση, την οποίαν ονομάζει «Κοινωνία της Αγοράς». Επίσης δηλώνει ότι σε όλες τις προ-μοντέρνες κοινωνίες, τα οικονομικά ήταν ενσωματωμένα και συμφραζόμενα μέσα σε άλλες τάξεις και λειτουργίες της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της «Κοινωνίας της Αγοράς» είναι ότι οι οικονομικές νοοτροπίες της ανθρωπότητας έχουν αλλάξει. Πριν από τη «μεγάλη μεταμόρφωση», οι άνθρωποι εβάσιζαν τις οικονομίες τους στην αμοιβαιότητα και την ανακατανομή, στις προσωπικές και κοινοτικές σχέσεις. Ως συνέπεια της εκβιομηχάνισης και της αυξανόμενης επιρροής του κράτους, δημιουργήθηκαν ανταγωνιστικές αγορές που υπονόμευσαν αυτές τις προηγούμενες κοινωνικές τάσεις, αντικαθιστώντας τις με επίσημους θεσμούς οι οποίοι αποσκοπούσαν στην προώθηση μιας «αυτορρυθμιζόμενης οικονομίας της αγοράς».
Η επέκταση των καπιταλιστικών θεσμών με μιαν οικονομικά φιλελεύθερη νοοτροπία όχι μόνο άλλαξε τους νόμους, αλλά επίσης μετέβαλε θεμελιωδώς τις οικονομικές σχέσεις της ανθρωπότητας. Πριν από τη μεγάλη μεταμόρφωση, οι αγορές διαδραμάτιζαν πολύ μικρό ρόλο στις ανθρώπινες υποθέσεις και δεν ήσαν ακόμη σε θέση να καθορίσουν τις τιμές λόγω του μικροσκοπικού τους μεγέθους. Μόνο μετά την εκβιομηχάνιση και την έναρξη μεγαλύτερου κρατικού ελέγχου στα νεοσυσταθέντα θεσμικά όργανα της αγοράς, ο μύθος της τάχα «εγγενούς τάσεως της ανθρωπίνης φύσεως για ορθολογικό ελεύθερο εμπόριο» κατέστη ευρέως διαδεδομένος, αποδεκτός και στη συνέχεια αναγκαστικό αξίωμα!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/pujida-idewnh-oikonomia-h-thrhskeia-toy-xrhmatos-kai-oi-agores-a-meros#ixzz5k7W2UJfy