Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για την σύγκρουση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ με τους ετέρους εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ, με τους δεύτερους να συνεχίζουν την… αγωνιστική παράδοση των τραμπούκων της ΚΝΕ/ΚΝΑΤ με λοστούς και μαδέρια. Υπάρχει, όμως και μια ακόμη πτυχή της (έτσι κι αλλιώς) πολύ βρώμικης αυτής υπόθεσης, που έχει να κάνει με τον… θεό των κομμουνιστών, το χρήμα. Στο «Βήμα», υπό τον τίτλο «ΓΣΕΕ-ΠΑΜΕ: δύο ξένοι στο ίδιο συνδικάτο», διαβάζουμε ανάμεσα σ’ άλλα, και τα εξής:
«Ουσιαστικά η συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ ακολουθεί –επί είκοσι χρόνια- μια ιδιότυπη πορεία –πολιτικά και οργανωτικά- σε σχέση με τη ΓΣΕΕ. Παραμένει εντός της Συνομοσπονδίας, χωρίς να συμμετέχει στα όργανά της, ενώ διαφοροποιείται από όλες τις “κινήσεις και κινητοποιήσεις” της οργάνωσης, ακολουθώντας έναν “περιχαρακωμένο μονήρη δρόμο”, θέλοντας έτσι να αποδείξει ότι αυτή αποτελεί τον “μοναδικό πραγματικό εκπρόσωπο των εργαζομένων”. Άλλωστε στην ιδρυτική του διακήρυξη αναφέρεται στη δημιουργία “μετώπου κατά του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, κατά των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ”.
Ευλόγως λοιπόν προκύπτει το ερώτημα: Γιατί το ΠΑΜΕ επί δύο δεκαετίες παραμένει “εντός-εκτός” της ΓΣΕΕ; Γιατί δεν δημιουργεί χωριστή -δική του- οργανωτική δομή, όπως συμβαίνει στις περισσότερες δυτικοευρωπαϊκές χώρες;
Η απάντηση είναι απλή και έχει να κάνει με το σύστημα χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων που ισχύει στη χώρα μας. Στην Ελλάδα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις –με εξαίρεση τις τράπεζες (ΟΤΟΕ)- χρηματοδοτούνται ετησίως από το κράτος (ΟΑΕΔ). Πρόκειται για ένα κονδύλι το οποίο διαμορφώνεται από τις εισφορές των εργαζομένων, οι οποίες παρακρατούνται –υποχρεωτικά- από τον εργοδότη και αποδίδονται στον συγκεκριμένο λογαριασμό, είτε πρόκειται για συνδικαλισμένο εργαζόμενο είτε όχι.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η χρηματοδότηση να αποδίδεται στις οργανώσεις σύμφωνα με την υφιστάμενη δομή του συνδικαλιστικού κινήματος. Με δεδομένο αυτό το καθεστώς είναι φανερό πως το ΠΑΜΕ, εφόσον δημιουργήσει μια “παράλληλη δομή”, κινδυνεύει να βρεθεί εκτός χρηματοδότησης. Οπότε διατηρεί επί δεκαετίες το “μετέωρο βήμα” του».
Από τα όσα προηγήθηκαν, είναι ολοφάνερο ότι το ΚΚΕ παραμένει εντός της «πουλημένης» ΓΣΕΕ «των εργατοπατέρων» για να μπορεί να ορέγεται «το μαρούλι», δηλαδή την κρατική χρηματοδότηση. Πώς αλλιώς θα σιτίζονταν ο Πουλικόγιαννης και οι διάφοροι άλλοι εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ, που αρέσκονται να παριστάνουν τα θύματα, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν τραμπούκους του χειρίστου είδους, με λοστούς και ανάλογα όργανα… αναμόρφωσης του «ταξικού εχθρού»;
Μπορεί να δηλώνουν οι μαγαζάτορες του ΚΚΕ ότι είναι «άθεοι» και ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», κάνουν όμως ό,τι περνάει από το χέρι τους (όταν δεν μετράνε το παραδάκι…) για να αποδείξουν περίτρανα και… ταξικά ότι το χρήμα είναι ο μόνος «θεός» στον οποίο πιστεύουν…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/theos-tou-pame-to-chrhma.-den-apochwrei-apo-thn-poulhmenh-gsee-gia-na-chrhm#ixzz5kVzRoBEj