Ο ζωντανός θρύλος των απανταχού της Ευρώπης Εθνικιστών, Γάλλος Ηγέτης Ζαν-Μαρί Λε Πεν (Jean-Marie Le Pen) γεννήθηκε το 1928 και έμεινε ορφανός όταν το σκάφος του πατέρα του ανετινάχθη από θαλάσσια νάρκη το 1942. Ανετράφη ως πιστός ρωμαιοκαθολικός και εσπούδασε στο γυμνάσιο των Ιησουιτών «François Xavier» στο Βαν. Κατόπιν εισήλθε στην πανεπιστημιακή σχολή των Παρισίων και άρχισε να πωλεί στο δρόμο την θρυλική εθνικιστική εφημερίδα «Action Francaise». Εξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία ως επικεφαλής της εθνικιστικής φοιτητικής ενώσεως στην Τουλούζη και κατέστη πρόεδρος του φοιτητικού σωματείου «Corporative des étudiants en droit», μιας ενώσεως φοιτητών της νομικής που ησχολείτο εντόνως με την καταπολέμηση των κομμουνιστών.
Αφού έλαβε το δίπλωμά της Νομικής, κατετάγη στην Λεγεώνα των Ξένων, στο 1ο Σύνταγμα των Αλεξιπτωτιστών. Υπηρέτησε στην Ινδοκίνα, μετά την ηρωική και καταστροφική μάχη του Ντιέν Μπιέν Φου το 1954, που τερμάτισε τον πόλεμο της Ινδοκίνας στην Διάσκεψη της Γενεύης. Κατόπιν υπηρέτησε επίσης, στο Σουέζ και στην Αλγερία.
Η μαχητική Εθνικιστική πολιτική του δεν έπαυσε να εστιάζει σε ποικίλα ουσιώδη θέματα σχετικά με την μετανάστευση στην Γαλλία και στην Ευρώπη, τον ζητούμενο νέο ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τον παραδοσιακό πολιτισμό και τις αξίες του, τον απαραίτητο δρόμο ισχυράς εφαρμογής «νόμου και τάξεως» και την υψηλή ανεργία στην πατρίδα του. Είναι αμετακίνητα υπέρμαχος των εκτενών περιορισμών της μεταναστεύσεως, υπέρ της θανατικής ποινής, καθώς και απολογητής των οικονομικοκοινωνικών κινήτρων υπέρ των νοικοκυριών, όπως και κήρυκας ενός δραστικού «εκλεκτικού ευρωσκεπτικισμού». Με την πολιτική του κατόρθωσε να αναδείξει το «Εθνικό Μέτωπο» σε κόμμα με διψήφια ποσοστά.
Υπήρξε πέντε φορές υποψήφιος για Πρόεδρος της Γαλλίας και επέτυχε να εισέλθει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στις 21 Απριλίου του 2002 προκαλώντας πραγματικό τρόμο στο Καθεστώς για την «άνοδο της ακροδεξιάς». Οι διαπρύσιες ομιλίες του και η ευφυέστατη ενσωμάτωσή του στην πολιτική ζωή τον κατέστησαν μια πολωτική μορφή της γαλλικής (και όχι μόνον) κοινής γνώμης, ενώ λόγω της ανθηράς μακροβιότητός του, έγινε μια μείζων μεταπολεμική πολιτική μορφή της Γαλλίας. «Απεβλήθη» από το Εθνικό Μέτωπο… από την κόρη του Μαρίν Λε Πεν στις 20 Αυγούστου 2015, μετά από κάποιες «μη πολιτικά ορθές» αμφιλεγόμενες δηλώσεις του.
Στις 16 Απριλίου 2019, ο ακατάβλητος Ζαν Μαρί, ο θρυλικός «Μενίρ», όπως τον αποκαλούν με αγάπη οι οπαδοί του αλλά και με δέος οι εχθροί του, έδωσε στο βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, την τελευταία βουλευτική ομιλία του, μετά από 35 έτη δραστήριας παρουσίας του εκεί (όταν πρωτοεξελέγη τον Ιούνιο του 1984). Οι Ευρωβουλευτές του «Εθνικού Μετώπου», του κόμματος που αυτός ίδρυσε τo 1972 και διοίκησε επί 40 χρόνια, τον καταχειροκρότησαν ξέφρενα όρθιοι. Εκείνος ήταν όπως πάντα χειμαρρώδης και δεν απογοήτευσε το ακροατήριό του, ούτε τώρα, περίπου στα 91 του χρόνια, ενώ τελεί υπό το καθεστώς μιας νέας διώξεως για … παράνομη οπλοκατοχή (μετά από νέα άρση της βουλευτικής ασυλίας του), και υπό χρηματική «ποινή» – επιβάρυνση των 320.000 ευρώ από το Κοινοβούλιο.
O μεγάλος Γάλλος Εθνικιστής ηγέτης απαξίωσε τους συναδέλφους του ευρωβουλευτές λέγοντας πως είναι «κωφοί και βωβοί» («sourds et muets») εμπρός στην εξελισσομένη «μεταναστευτική εισβολή», οπότε και κατεδίκασε τον θεσμό του σιωπηλού και απαθούς αυτού Κοινοβουλίου, ως εν τέλει «άσκοπο», καθώς ουδείς αντιδρά στο φρικτό δρώμενο.
Συνέκρινε το συγκρότημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο με έναν «ανεμόμυλο» στον οποίον οι ευρωβουλευτές φέρνουν «μόνο σάκους με άμμο αντί για σάκους σιταριού, δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση». Έτσι, εμφατικά και ξεκάθαρα προειδοποίησε, για μιαν ακόμη φορά, σχετικά με το «γιγαντιαίο μεταναστευτικό φαινόμενο» που λόγω της ραγδαίας αυξήσεως του εισελαύνοντος εξωευρωπαϊκού πληθυσμού πράγματι «απειλεί να συντρίψει την βορινή ήπειρο, της οποίας η Ευρώπη είναι μέρος και η οποία ευρίσκεται σε δημογραφικό έλλειμμα» («menace de submerger le continent boréal dont fait partie l’Europe, qui est elle en déficit démographique»)
Κατά την παραχωρηθείσα συνέντευξη Τύπου προ της τοποθετήσεώς του από βήματος, είπε ότι στην τρομερή φωτιά της Νοτρ Νταμ που ξέσπασε την ίδια μέρα, είδε «ένα σημείο των απειλών που επιβαρύνουν την Γαλλία». Επίσης εχαιρέτησε τον πανέμορφο κατεστραμμένο εμβληματικό ναό ως «έναν προγονικό τόπο λατρείας, ο οποίος συμμετέχει πολύ άμεσα στην γαλλική ταυτότητα».
Εδήλωσε: «Το Έθνος είναι το νομικό, ηθικό και πολιτικό πλαίσιο όλων των χωρών του κόσμου, το φυσικότερο και το αποτελεσματικότερο πλαίσιο που μπορούμε να υπερασπιστούμε». Επίσης ετόνισε ότι το εθνικό συναίσθημα είναι «η αγάπη της γης σου, της Ιστορίας σου, η αγάπη της Πατρίδας σου. Είναι αυτή που υπερβαίνει και επιμηκύνει τα πεπρωμένα των ανθρώπων ως μονάδων, είναι δε ο φύλακας του μέλλοντος των γενεών».
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-apochairetismos-enos-megalou-eurwpaiou#ixzz5lNrRwfu3