Το όνομα μου είναι Γιάννης… Για την ακρίβεια ίσως με λένε Γιώργο. Θα μπορούσαν να με φωνάζουν και Νίκο, Μανώλη, Σταύρο ή Γεράσιμο. Πιο σωστά, δεν έχει καμία σημασία το όνομα μου.
Είμαι απλά ένας Έλληνας πολίτης, πληρώνω υπέρογκους φόρους, ίσως και μη ανταποδοτικούς, το ίδιο κάνουν εδώ και δεκαετίες και οι προγόνοι μου. Ο κόπος και η εργασία μου έβαλαν ένα λιθαράκι στην εξέλιξη αυτής της χώρας. Της χώρας μου. Ψηφίζω κιόλας. Ναι, πράττω το μέγιστο όπως μου λένε δημοκρατικό μου δικαίωμα, να εκλέγω εγώ τους ανθρώπους που θα συμμετέχουν στα κοινά του τόπου μου. Κι όπως μου λένε έχω και το Συνταγματικό δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Ναι, μπορώ να θέσω κι εγώ τον εαυτό μου ανάμεσα στους συμπολίτες μου που μαζί θέλουμε να συμμετέχουμε στα κοινά.
Γιατί όπως με μάθανε στα σχολειά τους, η προσήλωση στο ατομικό και η αδιαφορία για το κοινό συμφέρον απεργάζεται την παρακμή των κρατών. Κατά τον Αριστοτέλη, “Όταν το πλήθος πρός το κοινόν πολιτεύηται συμφέρον, πολιτεία καλείται”. Σύμφωνα με τον ορισμό αυτό, για να έχει κάποιος δικαίωμα να φέρει τον τίτλο του πολίτη και να λογίζεται οργανικό μέλος μιας κοινωνίας, πρέπει τα ενδιαφέροντά του να μην στρέφονται αποκλειστικά γύρω από το ατομικό του συμφέρον, αλλά να επεκτείνονται ευρύτερα μέσα στον κύκλο της ολότητας.
Όσοι κατά την αρχαιότητα έδειχναν αδιαφορία για τα κοινά και αποκλειστική μεριμνά τους ήταν η προαγωγή του ατομικού μόνο συμφέροντος ονομάζονταν “ιδιώτες”. Ο όρος αυτός προσέλαβε σταδιακά ονειδιστική σημασία. Στις επερχόμενες εκλογές είμαι υποψήφιος με ένα κόμμα που νόμιμα συμμετέχει στις εκλογές. Πλήρωσα και αρκετά χρήματα στο δημόσιο για το παράβολο και τα λοιπά έξοδα της συμμετοχής μου στο μέγιστο Συνταγματικό μου δικαίωμα όπως μου έχουν πει. Όπως ξέρω, υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μου, που ακολουθούν την δική μου διαδρομή. Και υπάρχουν και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μου, που μας ψηφίζουν, μας υποστηρίζουν και μας ακολουθούν.
Ο Δήμος Χανίων ή μάλλον καλύτερα μερικοί “ιδιώτες” με προσήλωση στο ατομικό και ιδεολογικό τους συμφέρον καπηλευόμενοι τις θέσεις που προσωρινά βρίσκονται ως να είναι το αμπέλι του παππού τους, πήραν… απόφαση να απαγορεύσουν με φασιστικό τρόπο και φυσικά παράνομο, το δικαίωμα στο κόμμα μου να χρησιμοποιήσει δημόσιο χώρο για την προβολή του, όπως κάθε νόμιμα συμμετέχων στις εκλογές κόμμα.
Το όνομα μας είναι Γιάννης…, Γιώργος, Νίκος, Σταύρος ή Γεράσιμος και είμαστε πολίτες ενός φασιστικού καθεστώτος που αυτοπροσδιορίζεται σαν… δημοκρατία.
Σταύρος Καρεφυλλάκης
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/apofash-tou-dhmou-chaniwn-na-mhn-dwsei-dhmosio-chwro-sthn-chrush-augh#ixzz5nd1UoNzq