Θλιβερή επέτειος σήμερα, ενδεικτική της δουλοπρέπειας του ελλαδικού κράτους της ξενοκρατίας εκείνης της εποχής, αλλά και της συνέχειας αυτού μέχρι και σήμερα.
Σαν σήμερα, λοιπόν, το δοτό δικαστήριο του βαυαρού αντιβασιλέα, κατ’ εντολή των γνωστών παγκόσμιων συνωμοτών, καταδικάζει σε θάνατο δια καρατομήσεως του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας» και της «προσπάθειας ανατροπής του πολιτεύματος».
Μάρτυρες υπερασπίσεως σε εκείνη την δίκη–ντροπή ήταν 115 Έλληνες, αλλά και ολάκερος ο Ελληνικός Λαός, αλλά και η Ιστορία. Απέναντί τους, μάρτυρες κατηγορίας, 44 βαυαροί ψευδομάρτυρες. Όπως χαρακτηριστικά περιέγραψε στα απομνημονεύματά του ο Κολοκοτρώνης:
«Μ’ έβαλαν εννέα μήνες φυλάκιση, χωρίς να βλέπω κανέναν εκτός από τον δεσμοφύλακά μου. Δεν ήξερα τόσους μήνες τι γίνεται έξω, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει, ποιον άλλον έχουν φυλακισμένο. Δεν ήξερα γιατί μ’ έχουν φυλακισμένο. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο να φτιάξουν ψευδομάρτυρες».
Δύο δικαστές, ο Τερτσέτης και ο Πολυζωίδης, δεν υπέγραψαν για λόγους συνειδήσεως την επαίσχυντη αυτή απόφαση, βασανίστηκαν και οδηγήθηκαν στην περιβόητη «Δίκη των Δικαστών». «Δεν θα με έχετε συνεργό στον ΦΟΝΟ δύο ΑΘΩΩΝ ανθρώπων», είπε ο Τερτσέτης, ενώ ο Πολυζωίδης στο ίδιο μήκος κύματος ανέφερε: «Προτιμώ να μου κόψετε το χέρι, αλλά δεν υπογράφω. Το σώμα μου μπορείτε να κάμετε όπως θέλετε, μα τον στοχασμό μου, την συνείδησή μου, ποτέ δεν θα μπορέσετε να την παραβιάσετε».
Σήμερα, 185 χρόνια μετά δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στο προτεκτοράτο του Ελλαδιστάν. Σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χρυσής Αυγής βρέθηκε στην φυλακή ή με αυστηρούς περιοριστικούς όρους με βάση τις καταθέσεις «ανώνυμων» ψευδομαρτύρων και δικάζονται σε μία δίκη – παρωδία άνευ ουσιαστικά κατηγορητηρίου. Είχε προηγηθεί, βέβαια, η «παρέλαση» με τις χειροπέδες μπροστά από τις κάμερες, προκειμένου να σπάσει το φρόνημα των Χρυσαυγιτών.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται, σαφώς, αφού το πραγματικό κατηγορητήριο της Χρυσής Αυγής είναι ενάντια στην βούλησή της να φέρει πραγματική Ανεξαρτησία στην χώρα. Το ίδιο κατηγορητήριο αντιμετώπισε και ο Κολοκοτρώνης με τον Πλαπούτα το 1834.
Τότε ο Κολοκοτρώνης στο άκουσμα της απόφασης και απαντώντας σε ένα από τα πρωτοπαλίκαρά του, ο οποίος του ψιθύρισε «Άδικα σε σκοτώνουν στρατηγέ…» απάντησε «Γι’ αυτό λυπάσαι; Καλύτερα να σε σκοτώνουν άδικα, παρά δίκαια!».
Σήμερα, η εικόνα του Αρχηγού μας, Νικόλαου Μιχαλολιάκου, να περπατά χαμογελαστός δίπλα στους πραίτορες, όντας Ελεύθερος παρά τις χειροπέδες, μας δίνει το έναυσμα για ανένδοτο αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, έναν αγώνα εναντίον όλων.
Κώστας Αλεξανδράκης
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/san-shmera-to-1834-oi-jenodouloi-katadikazoun-se-thanato-ton-theodwro-kolok#ixzz5oua4CdjE
