Ένα άρθρο του Γεωργίου Αγγέλου Βλάχου στην “Καθημερινή” τον Φεβρουάριο του 1945
Οι αριστεροί γράφουν μια ιστορία εντελώς ψεύτικη στα μέτρα τους. Για την συμφωνία της Βάρκιζας δεν λένε λέξη για το γεγονός ότι ξεπούλησαν τους απλούς αγωνιστές της αριστεράς, ενώ εξασφάλισαν το ακαταδίωκτο για τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ. Έτσι χιλιάδες απλοί άνθρωποι οδηγήθηκαν για τα εγκλήματα του Δεκέμβρη στις φυλακές και στα εκτελεστικά αποσπάσματα, ενώ η ηγεσία του ΚΚΕ δεν είχε καμία συνέπεια. Για το γεγονός αυτό έγραφε ο περίφημος ιδιοκτήτης της “Καθημερινής” ΓΑΒ τότε:
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΟΙ…
«Εις την Βάρκιζαν ημνηστεύθησαν χθες οι ηθικοί αυτουργοί της καταστροφής. Δεν λυπούμεθα δια το Κράτος το οποίον υπό την πίεσιν της ανάγκης και των πραγμάτων υπεχώρησε μέχρι αυτού. Η ελευθέρα Βάρκιζα δεν είχε το δικαίωμα να είναι αδιάλλακτος δια τον λογαριασμόν της άλλης, της αιχμαλώτου Ελλάδος. Λυπούμεθα όμως δι’ αυτούς οι οποίοι προέτειναν, απήτησαν και εδέχθησαν την αμνηστίαν. Μεγάλοι άνθρωποι ε;
Για σκεφθήτε. Εις μιαν στιγμήν της ιστορίας του τόπου αυτού, όπου ενόμιζες ότι κατέβησαν άγγελοι εκ των ουρανών δια να τον υψώσουν εις τα σύννεφα με τας πτερύγας των, όπου συνέβη να συντριβούν όλοι γύρω του οι εχθροί του, όπου συνώδευε το άκουσμα του ονόματός του η παγκόσμια ζητωκραυγή, όπου της μικράς αυτής γωνίας η ευτυχία εφέρετο ως χρέος και μέλημα και καθήκον των ισχυρών, παρουσιάσθησαν αυτοί οι μεγάλοι.
Και είπαν: Πατρίδες!…Δεν χρειάζονται αι Πατρίδες. Σύνορα. Δεν χρειάζονται σύνορα. Ιδανικά. Δεν χρειάζονται. Θρησκείαι. Δεν χρειάζονται. Λαιμοί. Δεν χρειάζονται. Θα τα κόψωμεν όλα. Και τα έκοψαν όλα. Ανέβηκαν εις τα βουνά και ευρήκαν τους νέους που έφυγαν από τας πόλεις δια ν’ αναπνεύσουν αέρα και τους εδίδαξαν. Κατέβηκαν εις τας πόλεις και τα χωριά και έβαψαν με μπογιές και δρέπανα και σφυριά τους τοίχους και τους ανθρώπους. Εχώθηκαν στις γειτονιές και καθοδήγησαν και ώπλισαν τα παιδιά. Εκράτησαν εδώ Γερμανούς, έφεραν απ’ έξω Βουλγάρους και, όταν η κατάλληλος ώρα εσήμανε, όταν αντήχησε η σάλπιγξ του Εωσφόρου,μ εξεχύθησαν κατά της Ελλάδος.
Εσκότωσαν τους προδότας; Όχι. Εσκότωσαν τους πλουσίους; Όχι. Εσκότωσαν τους αστούς; Ούτε. Εσκότωσαν την φτωχολογιά. Υπηρέτριες επήραν από τα σπίτια που εγκατέλειψαν τα αφεντικά και τις έσφαξαν. Επειδή δεν ήσαν «οργανωμένες». Εργάτας επήραν, συνταξιούχους επήραν, γέρους επήραν, και από τον κόσμον των αστών τους αγαθούς, τους ακάκους, τους φιλανθρώπους. Και τους έπαιρναν τα παπούτσια των εις τους δρόμους και τις φανέλλες και τα παλτά και τους έσερναν μέσα εις τα χιόνια του Δεκεμβρίου γυμνούς δια μέσω δρυμών και ορέων. Και τους εξετέλουν και τους επετούσαν στη λάσπη άμα δεν ημπορούσαν να προχωρήσουν.
Έργον τρομακτικόν, το οποίον όμως εξηγίαζε μέγας σκοπός. Δεν είναι έτσι;.. Αυτά που λέγονται και γράφονται και κατηγορούνται, δεν είναι μωρά; Ο σκοπός δεν εξαγιάζει τα μέσα; Δεν αποτελούν δια τους μεγάλους ιδεολόγους, δια τους μεγάλους ιεροφάντας πτωχά εμπόδια αι ζωαί και τα κτίσματα και τα επί γης πλούτη του κόσμου;.. Σύμφωνοι. Αλλ’ άμα οι μεγάλοι ιδεολόγοι τα’ απολακτίσουν όλα αυτά, άμα ανατινάξουν σπίτια εις τον αέρα, άμα πνιγούν εις το αίμα των συνανθρώπων των, άμα καταστρέψουν όχι την έννοιαν της Πατρίδος, αλλ’ αυτήν την Πατρίδα των, δεν παρουσιάζονται εις την Βάρκιζαν δια να ζητήσουν από την Πατρίδα των αμνηστίαν.
Παρουσιάζονται γενναίοι, όρθιοι και εν κακουργία μεγάλοι και της λένε: «Φταίμε εμείς. Ανοίξτε τις φυλακές, ελευθερώστε τους κρατούμενους, αφήστε τους ανεύθυνους, τα όργανά μας. ΚΑΙ ΠΙΑΣΤΕ ΕΜΑΣ. Βάλτε εις τα χέρια μας σίδερα, καρφώστε μας στο εδώλιον και εκεί, μάρτυρες των ιδεών και των πεποιθήσεών μας, ολίγον πριν φθάση το τιμωρόν απόσπασμα θα σας τα ειπούμεν». Έτσι παρουσιάζονται, έτσι φέρονται, έτσι κάνουν οι μεγάλοι ιδεολόγοι. Δεν στέλλουν τα θύματά των εις την εκτέλεσιν, δεν αφίνουν τους μαθητάς των στα κρατητήρια, δεν στέλλουν εις τους μικρούς και μωρούς και αρρώστους προς εξόφλησιν τον λογαριασμό των.
Ο Ιησούς-ας μας συγχωρήσει ο Ύψιστος διότι κατεβάζομεν πάλιν εις τον βόρβορον της γης τον Υιόν του- ο Κορυφαίος των μεγάλων Ιδεολόγων δεν εζήτησε αμνηστίαν. Ο Σωκράτης δεν εζήτησε αμνηστίαν. Ήπιε το κώνειον. Και αυτός ο Σαβοναρόλας, ο μέγας καλόγηρος, δεν εζήτησε αμνηστίαν. Επροτίμησε να καή ζωντανός. Ενώ εδώ;.. Εδώ συνεζήτησαν, υπέκυψαν, υπήρξαν πρόθυμοι εις υποχωρήσεις οι μεγάλοι ιδεολόγοι μας-αλλά δια τους άλλους. Τους επιάσατε με τα όπλα στα χέρια; Να τους σκοτώσετε. Εμείς είμεθα εις τα σπίτια μας, δεν είχαμε ούτε σουγιά. Τους ευρήκατε με την δυναμίτιδα να τινάζουν σπίτια εις τον αέρα; Να τους δικάσετε. Εμείς είμαστε στα βουνά. Τους συνελάβατε οδηγούς και βασανιστάς των ομήρων;.. Φανήτε αμείλικτοι. Εμείς σ’ αυτές τις πράξεις είμαστε ξένοι. Ξένοι παντού, παντού ανεύθυνοι, παντού ασύλληπτοι, πάντα ιδεολόγοι. Ανεύθυνο το χέρι που επήρε το όπλον. Υπεύθυνη η σκανδάλη. Ανεύθυνος ο νους που ετύφλωσε τους ανθρώπους. Υπεύθυνοι οι τυφλοί. Ανεύθυνοι αρχηγοί, οι καθοδηγηταί, οι κατά Νόμον ηθικοί Αυτουργοί, οι Ιδεολό
οι. Υπεύθυνοι οι αγράμματοι, οι μικροί, ο λαός.
Αλλ’ ας μείνουν ανεύθυνοι, με την αμνηστίαν των. Αν το Κράτος, κύψαν υπό το βάρος των περιστάσεων τους ημνήστευσε, και το αθώον αίμα που εχύθη εις τους δρόμους και το ένοχον αίμα που θα χυθεί δια να το πληρώσει, δεν θα τους αμνηστεύσουν ποτέ. Ένοχοι, απέναντι του Νόμου και των ανθρώπων και του Θεού, κατάδικοι ενώπιον της δημοσίας γνώμης του κόσμου, δοσίλογοι της τρομακτικής καταστροφής της Ελλάδος, θα προσθέσουν εις τον σωρόν των αμαρτιών των την κορωνίδα: Την εγωπάθειαν, την δειλίαν…»
Γ.Α.Β.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-sumfwnia-ths-barkizas-kai-h-deilia-ths-hgesias-ths-aristeras#ixzz5uWjQH42t