Κάτι λιγότερο από μήνας πέρασε από την 7η Ιουλίου, ημερομηνία των (πρόωρων) εκλογών που σταμάτησαν την παρατεταμένη περίοδο αναμονής για την αλλαγή σκυτάλης στην εξουσία του «Συνταγματικού τόξου». Τώρα πια, οι νέοι συσχετισμοί στο συστημικό πολιτικό σκηνικό αποτυπώθηκαν και οι τάσεις στο εσωτερικό έχουν αρχίσει ήδη να διαμορφώνονται.
Βασικό χαρακτηριστικό των νέων πολιτικών εξελίξεων και συσχετισμών θα είναι το είδος και το εύρος της συνεννόησης ανάμεσα στους δύο πόλους εξουσίας για τα όσα έρχονται. Βλέποντας τα γεγονότα της πραγματικότητας μακριά από τον παραμορφωτικό φακό της μικροπολιτικής αντιπαράθεσης, θα δούμε (για πολλοστή φορά) ότι αυτά που ενώνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ περισσότερα απ΄αυτά που τους χωρίζουν. Επομένως, ας αφήσουμε απ΄ έξω τις «αψιμαχίες» του τύπου πόσους υπουργούς έχει η νέα κυβέρνηση ή αν βρήκαν κατσαρίδες στα γραφεία τους οι καινούργιοι υπουργοί, καθώς στα σημαντικά θέματα είναι ήδη φανερές οι μεγάλες συμφωνίες. Το στίγμα φρόντισε να δώσει λίγο πριν τις κάλπες η Μέρκελ, δηλώνοντας: «Και βέβαια δεν παίζει ρόλο σε ποιο κόμμα ανήκει ο εκάστοτε πρωθυπουργός, αλλά αυτά είναι προγράμματα, για τα οποία έχει γίνει εκτεταμένη διαπραγμάτευση».
Αλλά και λίγο μετά, ο πρέσβης των ΗΠΑ, Τζέφρι Παιάτ, μιλώντας θερμά για απερχόμενους και επόμενους , διαπιστώνει ότι «η Ελλάδα παίζει μεγάλο ρόλο στην περιοχή και ζούμε την καλύτερη συγκυρία στις Ελληνοαμερικανικές σχέσεις», καθώς και ότι η Χώρα «μετατράπηκε από πηγή προβλημάτων σε πηγή λύσεων». Στο θέμα της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών η ΝΔ… ανακαλύπτει τώρα τα «θετικά της στοιχεία» και προχωρά στην κατά γράμμα εφαρμογή της. Το είχε πει και προεκλογικά, αλλά οι μόνοι που φαίνεται πως δεν το άκουσαν είναι όσοι «πατριώτες» την ψήφισαν, νομίζοντας πως έτσι αντιδρούσαν «στην προδοσία της Μακεδονίας από τον ΣΥΡΙΖΑ».
Θυμίζουμε ενδεικτικά ότι ο νέος υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας επιβεβαίωσε την σημασία του «στρατηγικού διαλόγου» με την κυβέρνηση της «Βόρειας Μακεδονίας» στη συνάντησή του με τον αμερικανό ομόλογό του Μ. Πομπέο. Ενός «διαλόγου» που θεμελιώθηκε και επιταχύνθηκε μετά την «συμμόρφωση» της Χώρας μας στην his master’s voice εντολή των ΗΠΑ για άμεση επίλυση του ονοματολογικού και το άνοιγμα του δρόμου ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Ακόμη πιο εύγλωττα, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, μιλώντας στο συνέδριο του Economist, δήλωσε πως «τα πολιτικά ζητήματα που έχουμε μεταξύ μας έχουν επιλυθεί σε μεγάλο βαθμό με την Συμφωνία των Πρεσπών». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η ομιλία του ενός ακόμη πρώην «μακεδονομάχου», του υπουργού Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου, που στο ίδιο συνέδριο σημείωσε ότι «η Συμφωνία επιτεύχθηκε για καλό σκοπό, για να ενισχύσει τις γεωπολιτικές σταθερές της περιοχής, έτσι ώστε να μην υπάρξουν ανατροπές».
Η κωλοτούμπα της ΝΔ (και) στο ζήτημα της Μακεδονίας ΜΑΣ αποδεικνύει περίτρανα ότι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ (καθώς και τα υπόλοιπα κόμματα του «Συνταγματικού τόξου») έχουν κοινές θέσεις για την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας και την στάση της στο διεθνές στερέωμα. Στον κοινωνικό και οικονομικό τομέα, με τα υπερπλεονάσματα και τις αποκρατικοποιήσεις, δεν χρειάζεται φαντασία, καθώς το τελευταίο (μέχρι στιγμής) μνημόνιο τα ξεκαθαρίζει όλα με συγκεκριμένες φάσεις και χρονοδιαγράμματα, με την όποια αντιπολίτευση να κινείται εντός του πλαισίου διαχείρισης. Έτσι, λοιπόν, εξηγείται και ο «πολιτικός πολιτισμός» που επιδεικνύεται μετά τις εκλογές. Ο Μειμαράκης «δίνει γραμμή» και η ΝΔ στηρίζει τον ανεκδιήγητο Παπαδημούλη για αντιπρόεδρο στο ευρωκοινοβούλιο. Από τη δική του πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει τον Νεοδημοκράτη νέο πρόεδρο της Βουλής, ενώ στις παραλαβές των υπουργείων, τα καλά λόγια ανταλλάσσονται σε κλίμα αβρότητας. Πολύ περισσότερο, όμως, από τον «πολιτικό πολιτισμό», υφίσταται η κοινή προσήλωση των δύο πόλων εξουσίας προς το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης, του εθνομηδενισμού, του κοσμοπολιτισμού και των πολυπολιτισμικών κοινωνιών.
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου έφερε την «κανονικότητα», δυνάμωσε τον δικομματισμό σε επίπεδα πριν το 2012, οδήγησε την Πατρίδα και το Λαό, τα Εθνικά και Κοινωνικά συμφέροντα, πολλά βήματα πίσω. Η «κανονικότητα» της εθνικής υποδούλωσης, της κοινωνικής εξαθλίωσης, της απάθειας και της απελπισίας είναι εδώ, με τους όρους καταπολέμησής της να δείχνουν αρκετά πιο δυσμενείς, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, για το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα και την ιδεολογικοπολιτική έκφρασή του, την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Με την Αλήθεια στις Καρδιές μας, την Συνέπεια στα Λόγια μας, την Πρακτική Εφαρμογή στα Έργα μας, ας Ανασυνταχθούμε για την Αντεπίθεση! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xrisiavgi.com/enimerosi/view/to-meteklogiko-skhniko#ixzz5vkPlPX9Y
