Διανύοντας τον ένα μήνα διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία και με δεδομένο ότι η νέα βουλή ξεκίνησε τις εργασίες της με τη ψήφιση νομοσχεδίων, τα οποία υποτίθεται ότι μας οδηγούν σε ένα ομαλό μέλλον, οδεύουμε προς τον δεύτερο κύκλο «μεταρρυθμίσεων», οι οποίες θα αφορούν στην σταδιακή αποκατάσταση της ζημίας που προκάλεσε η κυβέρνηση Τσίπρα στη χώρα και στους Έλληνες.
Το κατά πόσο αποτελεσματικές και ωφέλιμες θα είναι αυτές οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις το αντιλαμβανόμαστε από το αποτέλεσμα του ήδη παραγόμενου κυβερνητικού έργου της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο ναι μεν αποτιμάται «βαρύ» σε επικοινωνιακή αξία, αλλά είναι εντελώς κενό σε ουσία. Στην πράξη τίποτα δεν έχει αλλάξει και η μόνη διαφορά που εντοπίζεται ανάμεσα στις πολιτικές των δύο κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία είναι οι διατυπώσεις και το ιδεολογικό πρόσημο.
Οι διαπιστώσεις όμως είναι απολύτως ταυτόσημες. Τόσο οι νεοφιλελεύθεροι της Νέας Δημοκρατίας όσο και οι μπολσεβίκοι του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου υπεύθυνοι για την διάλυση της χώρας και για την διαιώνιση των ολέθριων πολιτικών που οδήγησαν σε παρακμή την κοινωνία και την οικονομία. Είναι το ίδιο υπόλογοι απέναντι στο λαό τον οποίο εξαπάτησαν, υποδούλωσαν και συνεχίζουν να εμπαίζουν, όταν ετεροχρονισμένα παριστάνουν τους ανήμπορους ενώπιον προβλημάτων τα οποία οι ίδιοι δημιούργησαν.
Τώρα ξαφνικά ξέσπασε μεγάλος θόρυβος για τα εργασιακά και συγκεκριμένα για την ψήφιση της τροπολογίας του Υπουργού Εργασίας για τη θεσμοθέτηση του «βάσιμου λόγου απόλυσης». Για ποιο λόγο; Τι έκπληξη μπορεί να προκαλεί ένα τέτοιο μέτρο σε όσους ψήφισαν στο παρελθόν κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα; Τι διαφορετικό δηλαδή εισάγει η τροπολογία της Νέας Δημοκρατίας στον απόηχο των μνημονιακών μέτρων που θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα εφαρμόζει, όντας δεσμευμένη, η πρώτη; Ποια η ένσταση στις «λεπτομέρειες», όταν η συμφωνία ανάμεσα στη βασική γραμμή σε ό,τι αφορά την εργασία και την οικονομία επικυρώθηκε με την από κοινού ψήφιση του 3ου μνημονίου (πλην Χρυσής Αυγής) τον Αύγουστο του 2015;
Είναι προφανές ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση αναζητούν έναν νέο ρόλο και ένα αφήγημα που θα δικαιολογεί τη κοινοβουλευτική τους υπόσταση. Είναι όμως δεδομένο ότι οι διαφωνίες που προκύπτουν και αυτές που θα προκύψουν στο μέλλον δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, αφού το νεοφιλελεύθερο κράτος της ΝΔ δεν υπολείπεται σε «ηθικό πλεονέκτημα» από το αντίστοιχο μαρξιστικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ως εκ τούτου είναι δεδομένη η άσκηση μνημονιακών πολιτικών, αφού αυτές αποτελούν τη γέφυρα που ενώνουν τα δύο φαινομενικά αντίθετα άκρα.
ΑΡΤΕΜΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΠΟΥΛΟΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xrisiavgi.com/enimerosi/view/oi-neofileleutheroi-ths-nd-ws-ajioi-sunechistes-twn-mpolsebikwn-tou-suriza#ixzz5wK29828W
