Πριν από 2.500 περίπου χρόνια ο ρήτορας Αντισθένης, ιδρυτής της σχολής των κυνικών φιλοσόφων, είχε υποστηρίξει ότι «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», δηλαδή ότι κάποιος αρχίζει να αποκτά την σοφία και την γνώση όταν μπορεί να φτάσει στο σημείο να ερμηνεύει σωστά τις έννοιες των λέξεων, να καθορίζει επακριβώς την σημασία τους και με βάση αυτό να νοηματοδοτεί τα λεγόμενά του. Στην σημερινή εποχή κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς οι λέξεις έχασαν εντελώς το νόημά τους. Έτσι, λοιπόν, η τρόικα μετονομάστηκε σε «θεσμούς», το μνημόνιο σε «σύμφωνο», η προδοσία σε «έντιμο συμβιβασμό» και οι σκοπιανοί σε «Βορειομακεδόνες». Η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών θα συνεχίσει να ταλαιπωρεί την Πατρίδα μας στο (άμεσο κιόλας) μέλλον, καθώς με την υπογραφή της «δεν λύθηκε το πρόβλημα». Αντιθέτως, «λύθηκε» μια εκκρεμότητα και δημιουργήθηκε ένα άλλο μεγαλύτερο πρόβλημα, με τις εξελίξεις που πλέον τρέχουν να είναι απολύτως δυσμενείς για τα Εθνικά μας συμφέροντα. Ένα σχετικά παρόμοιο έργο είχαμε παρακολουθήσει και το 2004, όταν οι τότε «ρεαλιστές» του εθνομηδενισμού πίεζαν αφόρητα για την αποδοχή του «σχεδίου Ανάν», σε πλήρη αντίθεση και τότε με τις πεποιθήσεις του Ελληνικού Λαού σε Ελλάδα και Κύπρο. Έλεγαν τα «παπαγαλάκια» ότι αν οι Έλληνες της Κύπρου δεν ψηφίσουν «Ναι» στο δημοψήφισμα, το αποτέλεσμα θα ήταν περίπου παρόμοιο με το να… καταστραφεί το νησί.
Τα ίδια φαιδρά επιχειρήματα υποστήριζαν και το 2009, με το… επιχείρημα ότι αν η Ελλάδα συναινέσει για την είσοδο της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ, τότε αυτή «θα σοβαρευτεί και θα τηρήσει τις υποσχέσεις της»… Στην πραγματικότητα, συνέβη ακριβώς το αντίθετο, καθώς η Αλβανία αποθρασύνθηκε κι άλλο και σε συστηματική βάση παραβιάζει κατάφωρα και ασύστολα τα δικαιώματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, έχοντας πλέον απενεργοποιήσει το Ελληνικό veto που έως τότε αποτελούσε έναν σημαντικό μοχλό πίεσης. Επομένως, στους φτηνούς εξυπνακισμούς του στυλ «δεν θα τους επιβάλουμε εμείς το πώς θα ονομάζονται» απαντούμε πως έχουμε απόλυτο δικαίωμα και καθήκον να επιμείνουμε πως ΔΕΝ θα ονομάζονται, όταν μια πιθανή ονομασία τους προσβάλλει τόσο την Ιστορική ταυτότητα, παράδοση και πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδος όσο και την Εθνική της Ασφάλεια στην σημερινή εποχή. Από την στιγμή, μάλιστα, που από το 1993 τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν στην Ελλάδα το δικαίωμα να είναι αυτή που θα εγκρίνει το οριστικό όνομα των Σκοπίων. Δυστυχώς, οι άκαπνοι «κουραμπιέδες», που επί δεκαετίες χειρίζονται τις τύχες της Χώρας, με τον «φερετζέ» της «σύνθετης ονομασίας» παρέδωσαν το Ιερό Όνομα της Μακεδονίας ΜΑΣ στους σκοπιανούς σφετεριστές της. Για να γίνει αντιληπτό το πόσο μεγάλη απάτη είναι η σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» και γιατί σε λίγο χρονικό διάστημα όλοι θα αποκαλούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», ιδού ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:
α) Η Ιορδανία όταν δημιουργήθηκε το 1946 ονομαζόταν Υπεριορδανία. Είναι κανείς σήμερα που την ονομάζει με την σύνθετη ονομασία της;
β) Η επίσημη ονομασία της Ουρουγουάης είναι «Ανατολική Δημοκρατία της Ουρουγουάης». Ομοίως, κανείς δεν την αποκαλεί με την «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό»…
γ) «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας» είναι η επίσημη ονομασία της Βενεζουέλας. Κι εδώ, ουδείς αποκαλεί το κράτος αυτό με την συνταγματική ονομασία του.
δ) Ακόμη και το Μεξικό έχει ως επίσημη ονομασία το «Ηνωμένες Μεξικανικές Πολιτείες», αλλά, όπως προφανώς γίνεται αντιληπτό σ’ όλους, κανείς στον κόσμο δεν ασχολείται με την επίσημη ονομασία του. Όσο για την «τεράστια επιτυχία» της αλλαγής του Συντάγματος των Σκοπίων, οι ίδιες οι δηλώσεις του Ζόραν Ζάεφ είναι που ξεσκίζουν κι αυτό το κουρελόχαρτο: «Ένα σύνταγμα μπορεί να αναθεωρηθεί, όμως αυτή η αλλαγή μπορεί να τροποποιηθεί και πάλι». Με άλλα λόγια, όποτε το θελήσουν οι σκοπιανοί μπορούν να τροποποιήσουν ξανά το σύνταγμά τους, αφού όμως προηγουμένως θα έχουν επιτύχει τους στόχους τους με την ένταξή τους σ’ όλους τους διεθνείς οργανισμούς που επιθυμούν.
Και στο κάτω-κάτω, όταν κάνεις τόσες μεγάλες υποχωρήσεις σε έναν «αδύναμο γείτονα», τότε ποιο είναι το μήνυμα που δίνουμε στην σαφώς πολύ πιο ισχυρή Τουρκία; Ας αφήσουν λοιπόν, οι ριψάσπιδες, που δυστυχώς έχουν τις τύχες του Έθνους μας στα ανίκανα όσο και επικίνδυνα χέρια τους, τις αθλιότητες περί «έντιμου συμβιβασμού». Συμβιβασμό κάνουν μόνο οι ηττημένοι, οι ασόβαροι, οι δειλοί. Οι υπόλοιποι διαπραγματεύονται μέχρι να νικήσουν ουσιαστικά. Δυστυχώς, όμως ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις της Ελλάδας που χειρίστηκαν το ζήτημα της Μακεδονίας ΜΑΣ απέδειξαν με τον χειρότερο τρόπο ότι στερούνταν Εθνικής Συνείδησης, γνώσης του θέματος, αποφασιστικότητας, με αποτέλεσμα το όνειδος της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ένα Έθνος, ένας Λαός και μια Ιστορία προδομένοι από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους…
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Reblogged this on Macedonian Ancestry.