Επί δεκαετίες η προπαγάνδα της «πολιτικής ορθότητας» σε παγκόσμιο επίπεδο επιδιώκει να «πληροφορήσει» τους πάντες ότι το κράτος του Ισραήλ είναι νόμιμο και ειρηνικό και βεβαίως αποτελεί «την μοναδική δημοκρατία στην Μέση Ανατολή». Η αλήθεια, όμως είναι πολύ πιο διαφορετική, καθώς το ισραηλινό κράτος είναι (διαμέσου των πράξεών του) ένα ρατσιστικό, απάνθρωπο και βάρβαρο διοικητικό μόρφωμα που «διαπρέπει» σήμερα σε διεθνές επίπεδο. Με μεγάλη δυσκολία θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι το αυτοαποκαλούμενο «εβραϊκό κράτος» συνιστά όντως κράτος με την σύγχρονη έννοια, καθώς υπάρχουν τέσσερις συγκεκριμένες αιτιολογήσεις αυτής της θέσης.
Α) Το Ισραήλ είναι ένα από τα τρία κράτη στον κόσμο που δεν έχουν Σύνταγμα (τα άλλα δύο είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Νέα Ζηλανδία, για πολύ διαφορετικούς λόγους το καθένα βέβαια). Από το 1948 μέχρι και σήμερα οι ισραηλινοί απέρριψαν οποιαδήποτε συζήτηση για υιοθέτηση Συντάγματος. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή σε ένα γραπτό Σύνταγμα πρέπει να ορίζεται ποιος είναι πολίτης του Κράτους. Σ’ αυτήν την περίπτωση, όμως, πώς θα εξαιρούσαν τους Παλαιστινίους, χωρίς να δεχθούν ταυτόχρονα ότι κατέχουν ξένα εδάφη; Επίσης, ένα Σύνταγμα θα πρέπει να εγγυάται κάποια συγκεκριμένα ατομικά δικαιώματα σε όλους όσοι ζουν στην επικράτειά του. Τότε, όμως, πώς θα νομιμοποιούσε τον σαφή διαχωρισμό κατά των Παλαιστινίων κατοίκων του, τις διαφορετικές ταυτότητες, τις επίσης διαφορετικές πινακίδες αυτοκινήτων, την απαγόρευση ελεύθερης κυκλοφορίας, τις έρευνες και συλλήψεις χωρίς καμία εγγύηση και φυσικά τις εξώδικες εκτελέσεις κατοίκων της επικράτειάς του από τις υπηρεσίες του; Τέλος, ένα σύγχρονο αστικό Σύνταγμα προϋποθέτει διάκριση της εξουσίας. Αλλά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πώς θα δικαιολογούσε τα έκτακτα στρατοδικεία κατά πολιτών, την διοικητική κράτηση με στρατιωτική εντολή, την αόριστη φυλάκιση, τον διαρκή στρατιωτικό νόμο στα Κατεχόμενα του 1967;
Β) Το Ισραήλ δεν έχει διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα. Η συνοριακή γραμμή, η οποία ορίστηκε από τον ΟΗΕ το 1948 για την ίδρυσή του, καταπατήθηκε από το ίδιο ταυτόχρονα με την εξαγγελία της. Ως επικράτειά του θεωρεί μονομερώς κάποιες από τις γραμμές ανακωχές προηγούμενων κατακτήσεων. Ταυτοχρόνως, διακηρύσσει ότι έχει δικαίωμα βομβαρδισμού και στρατιωτικών επιχειρήσεων στο έδαφος όλων των κρατών της Μέσης Ανατολής, και το ασκεί σε διαρκή βάση επί σχεδόν 70 χρόνια. Και βεβαίως, για την Λωρίδα της Γάζας δεν διευκρινίζει τι ακριβώς την θεωρεί: Επικράτειά του; Παλαιστινιακή επικράτεια; Ξένο κατεχόμενο έδαφος; Το ίδιο ισχύει και για την Δυτική Όχθη.
Γ) Το Ισραήλ είναι το μόνο κρατικό μόρφωμα στην γη, το οποίο δηλώνει επίσημα θρησκευτικό (εβραϊκό) κράτος και αναγνωρίζει ιδιότητα πολίτη αποκλειστικά με κριτήριο το θρήσκευμα. Πολιτογραφεί πρόσωπα εβραϊκού θρησκεύματος αποκλειστικά, ανεξαρτήτως της εθνικότητάς τους, υπό την προϋπόθεση της εγκατάστασής τους ως εποίκων στην Παλαιστίνη και της συμμετοχής τους (ανδρών και γυναικών) στις κατοχικές στρατιωτικές δυνάμεις. Πρόκειται για τον λεγόμενο «νόμο για την επιστροφή».
Δ) Η συμπεριφορά του, διεθνώς και εσωτερικά, συνιστά ένα διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας: Στο εσωτερικό διατηρεί μόνιμο καθεστώς απομόνωσης των Παλαιστινίων, οργανώνει κάθε 2-3 χρόνια συστηματική εξόντωση του κατακτημένου λαού τους (με ιδιαίτερη έμφαση στα γυναικόπαιδα), εποικίζει έδαφος που είναι απόλυτα αναγκαίο για την επιβίωση των υπόδουλων, περιφράσσει τις πόλεις τους με τείχη και τις μετατρέπει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, οργανώνει συστηματικά την εξόντωσή τους με εξώδικες εκτελέσεις, σκόπιμους τραυματισμούς πολιτών (ιδίως ανηλίκων), εκτοπίσεις και αποκλεισμούς από τροφή και περίθαλψη. Στο εξωτερικό διαπράττει συστηματικά το τυποποιημένο από το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου έγκλημα της «επίθεσης», και δολοφονεί πολίτες άλλων κρατών επί ξένου εδάφους! Όλα όσα εκτέθηκαν παραπάνω δεν είναι σε καμία περίπτωση χαρακτηριστικά κρατικής υπόστασης, διεπόμενης από τις αρχές του κράτους δικαίου της νομιμότητας, του σεβασμού του διεθνούς δικαίου. Το Ισραήλ κινείται ολοένα και περισσότερο στους ρυθμούς και τις δομές ενός αυταρχικού ολοκληρωτικού κράτους, ενώ ταυτόχρονα οι ανάλγητες πρακτικές του θυμίζουν τις ανάλογες διεργασίες των αγγλοσαξόνων αποικιοκρατών τον 19ο και 20ο αιώνα, με ολοκληρωτική εκκαθάριση του τοπικού πληθυσμού και εγκατάσταση εποίκων.
Και όμως, όλα αυτά όχι μόνο δεν καταγγέλλονται από τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των «πολιτισμένων» κρατών του δυτικού κόσμου, αλλά μια «ατάκα», η οποία συχνά-πυκνά ακούγεται από διαφόρους είναι το περιβόητο «Το Ισραήλ αποτελεί την μοναδική φιλελεύθερη δημοκρατία στην Μέση Ανατολή»! Κάπως έτσι, το σιωνιστικό-ρατσιστικό κράτος του Ισραήλ «ξεσαλώνει» εντελώς και εκτραχύνεται πλήρως, με αποτέλεσμα η βάναυση συμπεριφορά του να προκαλεί την δυσαρέσκεια και την οργή ακόμη και πολλών εβραίων, οι οποίοι προς τιμήν τους δεν μπορούν να κλείσουν τα μάτια στα όσα διαπράττει αυτό το κράτος-δεσμοφύλακας και καταγγέλλουν ανοιχτά τις απάνθρωπες και δολοφονικές πρακτικές του. Την ίδια ώρα, βεβαίως, κάποια θρασύδειλα και πωρωμένα πρακτοράκια του σιωνισμού ανά την υφήλιο φροντίζουν να εκμεταλλεύονται ευκαιρίες και… ψαρεύοντας στα θολά νερά που δημιούργησαν τα αποτελέσματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου να ταυτίζουν εκ του πονηρού και με σαφείς σκοπούς τον αντισιωνισμό με τον αντιεβραϊσμό, επιχειρώντας μια ξεκάθαρη τρομοκράτηση με ιδεολογικό-πολιτικό περιεχόμενο, έτσι ώστε να μπορούν οι εντολείς τους να διαπράττουν όσο το δυνατόν απερίσπαστοι και ανενόχλητοι το «θεάρεστο» έργο τους. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ