(Κείμενο του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού, για τον θάνατο του Μεγάλου αυτού Έλληνα, σαν σήμερα, το 2016. Το αναδημοσιεύουμε στην μνήμη του Στρατηγού).
Το 2005, είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον αγνό και άδολο Στρατιώτη της Ελλάδος Στυλιανό Παττακό. Ήτο Απρίλιος και του πήρα μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για την εφημερίδα «Σημαία» των Καλαμών. Τότε ήτο 93 ετών.
Εθαύμασα το μυαλό του, που ήταν «ξουράφι», το μνημονικό του* και κυρίως το… σπίτι του, εις το οποίον ελήφθη η συνέντευξη. «Είναι κτισμένο το 1928 και το έχω πάρει προίκα από την γυναίκα μου. Το μόνο περιουσιακό μου στοιχείο…».
Σπίτι παλιό, φτωχικό, με ξύλινες σκάλες, τις οποίες κατέβηκε ο ευγενέστατος και ακούραστος Στυλιανός Παττακός δις: μία για να με προϋπαντήσει και μία για να με ξεπροβοδίσει. Στα Πατήσια ήταν, δίπλα στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, δεν εύρισκε ησυχία από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Ήταν ο μόνος πρώην Αντιπρόεδρος Κυβερνήσεως στην σύγχρονη ελληνική ιστορία που διέμενε σ’ ένα τόσο ταπεινό σπίτι και σε μια τόσο λαϊκή περιοχή. Φτάνει αυτό για να καταλάβουμε τι άνθρωπος ήταν!
Διαβάστε την συνέχεια στο ethnikismos.net