Ένας ουδέτερος, καλοπροαίρετος παρατηρητής της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα θα μπορούσε να αναρωτηθεί για ποιο λόγο πολεμάει ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της Χρυσής Αυγής.
Κατ’ αρχάς από τη στιγμή που δημιουργείται μια τέτοια απορία σημαίνει πως ο παρατηρητής δεν γνωρίζει γενικότερα και ειδικότερα την ιστορία, την καταγωγή των πολιτικών κομμάτων και τις θέσεις τους. Για το λόγο αυτό θα δώσουμε κάποιες επιγραμματικές απαντήσεις για την εμμονή του πολιτικού συστήματος με την εξουδετέρωση της ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗΣ.
Σχετικά με την εν Ελλάδι κομμουνιστική αριστερά πρέπει να πούμε πως το μίσος της προς τον Εθνικισμό δεν έχει σε καμία περίπτωση να κάνει με τα δικαιώματα των εργαζομένων που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται. Ο κομμουνισμός γνωρίζει πολύ καλά πως το αντίπαλο δέος είναι ο Λαϊκός Εθνικισμός εξαιτίας της πραγματικά φιλεργατικής πολιτικής του σε αντίθεση με το ταξικό μίσος κάποιων ξοφλημένων τεμπέληδων που συνδικαλίζονται από την ασφάλεια του δημοσίου. Είναι ο κομμουνισμός (απολίθωμα του οποίου είναι το ΚΚΕ) που γνωρίζει πως αν τυχόν οι θέσεις του Λαϊκού Εθνικισμού βρουν την απήχηση που πρέπει να έχουν στο κόσμο της εργασίας τότε η ύπαρξη του δεν έχει καμία ουσία.
Ο μόνος λόγος ύπαρξης είναι η οικονομική διαχείριση τεράστιων ποσών από μια σφηκοφωλιά ψευτοεπαναταστών που λιβανίζουν και αναλύουν μουχλιασμένες ιδέες. Τιμητές των μεγαλύτερων δολοφόνων της ιστορίας ονειρεύονται τον σοβιετικό παράδεισο, στον οποίο η θέση τους θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση στα κάτεργα της Σιβηρίας.
Οι δήθεν αυτοί επαναστάτες σε καμία περίπτωση δεν ονειρεύονται ένοπλες συγκρούσεις, απεναντίας τις φοβούνται σαν τον διάολο το λιβάνι και παραμένουν πιστοί σε χλιαρές επετειακές απεργίες όπου αναλώνονται σε συζητήσεις για το πώς θα κερδίσουν περισσότερα δουλεύοντας λιγότερο. Αυτοί οι τυχάρπαστοι τύποι μιλούν συνέχεια για μια ψεύτικη αντίσταση κατά των Γερμανών και τη σημαία που δήθεν κατέβασε ο Γλέζος, ενώ καμία δήλωση συμπαράστασης δεν έκαναν για την πράξη του νεαρού Κύπριου να κατεβάσει την κατοχική σημαία της μισητής ημισελήνου από τα ματωμένα χώματα της μεγαλονήσου.
Σχετικά με την ροζ, ρεφορμιστική νεοαριστερά αναφέρουμε μόνο πως είναι μια κλίκα νεόπλουτων, διακατεχόμενων από ψυχικές διαταραχές τις οποίες ονομάζει ιδεολογία με τελικό στόχο την εξουσία για ίδιο όφελος. Από την άλλη, η λεγόμενη κεντροδεξιά, με κύριο εκφραστή την ΝΔ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα συνονθύλευμα δήθεν ακραίων πατριωτών και συμβιβασμένων νεοφιλελεύθερων χωρίς πραγματικό πρόγραμμα ή θέσεις.
Η παρέα αυτή, αγκαλιά με τους περιούσιους τοκογλύφους, αποτελεί χρήσιμο σύμμαχο στο ομιχλώδες τοπίο που δημιουργούν τα διάφορα κοράκια και τρέμει την απήχηση ενός ισχυρού Λαϊκού και πραγματικά Δεξιού Κινήματος. Προσκυνώντας σε διάφορες μαζώξεις αποτελούν τα πιόνια ενός πολύπλοκου μηχανισμού ισοπέδωσης εθνών, αξιών, εργασίας στον βωμό του τεράστιου πλουτισμού λίγων εκλεκτών. Είναι οι ίδιοι απόγονοι των πραγματικών δοσίλογων της κατοχής, οι οποίοι δεν συνεργάστηκαν λόγω κάποιας ιδεολογικής ταύτισης, αλλά καθαρά για ιδιοτελείς σκοπούς, εις βάρος πάντα του Λαού. Ο αντικομουνισμός τους έφτανε μέχρι εκεί που απειλούνταν η τσέπη τους.
Για αυτούς και για άπειρους ακόμα λόγους όλο το πολιτικό σύστημα πολεμάει τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Για τις θέσεις της που δεν θέλουν να ακουστούν, για την δύναμη που επέδειξε στις διώξεις και για την εμμονή κάποιων ελεύθερων πολιορκημένων να επιμένουν πως υπάρχει και άλλος δρόμος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΟΚΟΣ