Μέγα σφάλμα η λήθη. Η λησμονιά. Είναι το αντίθετο της αλήθειας. Και οποιος δεν πορεύεται μεσκοό την αναζήτηση της αλήθειας, της αποτίναξης της λήθης δηλαδή, ακολουθεί δρόμο επικίνδυνο και κατά κανόνα κίβδηλο.
Παρακολουθήσαμε την δήλωση του ΠτΔ σχετικά με την στάση του τουρκικού κράτους απέναντι στις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου. Η δήλωση έσφυζε από ανακρίβειες και προσπάθεια υποταγής στον τουρκικό επεκτατισμό:
«Η τουρκία θα αποκτούσε διεθνές κύρος αν αναγνώριζε τις γενοκτονίες» δήλωσε με εμφανή σημάδια πολιτικής αδαημοσύνης και ξύλινου πολιτικού λόγου.
Ας την αναλύσουμε λοιπόν:
α. επίσημη πολιτική της τουρκίας ήταν και συνεχίζει να είναι η αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η πολιτική αυτή ενυπάρχει σε όλες τις κινήσεις και τις δράσεις, από την παιδεία, την οικονομία, την θρησκεία και αυτή την ίδια την διπλωματία τους. Αδιάφορη φαντάζει λοιπόν η αξίωση ενός πολιτειακού αξιωματούχου της εχθρικής χώρας, να προβούν σε κάποια αναγνώριση.
β. ιστορικά και διαχρονικά ο αιώνιος εχθρός των τούρκων ήταν οι Έλληνες. Με το ζόρι τους ανέχονταν πριν την εθνοκάθαρση των κεμαλικών ακόμη και στον κρατικό μηχανισμό τους, καθώς τους χρειάζονταν ώστε να μπορεί αυτός να κινείται και να λειτουργεί.
γ. μεγαλύτερη απόδειξη της αδιαλλαξίας, του μένους, της ουτιδανότητας αλλά και της ιστορικής συνέπειας προσφέρει κάθε χρόνο το τουρκικό κράτος, μέσω της γαλούχησης της νεολαίας του.Εκατοντάδες νέοι μεταφέρουν χώμα σε μια τελετή μίσους από την Σαμψούντα στην Άγκυρα και το παρουσιάζουν στον Ερντογάν, καταδεικνύοντας το σαφές: η τουρκία είναι εδώ, θυμάται, κομπάζει και επιζητεί τον παραδειγματισμό των επόμενων γενεών, ώστε να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτών που ξερίζωσαν τους Έλληνες από τις προαιώνιες πατρίδες του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Οι τούρκοι λοιπόν δεν ξέρουν τίποτα άλλο και δεν υπολογίζουν ούτε τα ευχολόγια, ούτε τα φληναφήματα και τα κούφια λόγια. Ξέρουν μόνο να υποτάσσονται στην ανώτερη πολεμική αρετή και την επιτυχημένη διπλωματία. Πνίγοντας μάλιστα με τις ανεξέλεγκτες ροές μουσουλμάνων λαθρομεταναστών την Ευρώπη, απλά εφαρμόζουν το δόγμα του «Σοκ και Δέος», ενώ οι ευρωπαϊκοί λαοί σφυρίζουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αδιάφορα.
Νικόλαος Κυριακίδης