Ακόμη και νεκρός, ο πιο πρόσφατος Εθνομάρτυρας του Ελληνισμού Κωνσταντίνος Κατσίφας συνεχίζει να προκαλεί την ανίερη ασέβεια και το απύθμενο μίσος των εθνομηδενιστών, με μια εκ των χαρακτηριστικότερων περιπτώσεων να είναι και αυτή του γνωστού «δικαιωματάκια» και λυσσαλέου διώκτη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Κωστή Παπαϊωάννου. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο τύπος αυτός ασελγεί πάνω στην Μνήμη του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Πέρυσι, λίγες μόνο μέρες μετά την δολοφονία του από τους αλβανούς, με εντελώς χυδαίο τρόπο έγραφε στο facebook για «το μελαγχολικό αγόρι με το καλάσνικοφ»! Η εφετινή επαναφορά του στον ποταπό κόσμο των ειρωνικών ύβρεων έγινε με ακόμη πιο προκλητικό τρόπο, δείχνοντας ότι η όλη συμπεριφορά του επί ενός δολοφονημένου ανθρώπου μόνο ως «στιγμιαία» ή ως «ατυχής δήλωση» δεν μπορεί να θεωρηθεί εκ μέρους του.
Ας γίνουμε, όμως, πιο συγκεκριμένοι. Στην προσωπική σελίδα του στο facebook έγραψε, πριν από δύο περίπου εβδομάδες, ανάμεσα σε άλλα, τα εξής: «Αλβανία, Δερβιτσάνη, σήμερα 27 Οκτωβρίου. Έτοιμοι για την αυριανή παρέλαση. Κάθε χρόνο γιορτάζουν την επέτειο. Αξίζει να ακούσει κανείς τι λένε Έλληνες κάτοικοι για τον Κατσίφα, πόσα προβλήματα δημιουργούν οι υπερπατριώτες, πόσο αναμενόμενη εντέλει βρήκαν την αντίδραση των αρχών και πόσο αυτονόητο το βίαιο τέλος του “ήρωα” με το καλάσνικοφ. “Budalla extremist” τον χαρακτήρισε μια κυρία στο μπακάλικο. Ελληνίδα».
Ας ξεκινήσουμε την (σχετικά ήπια, σε σχέση με μια άλλη) ανάρτηση αυτή, από την πρώτη κιόλας λέξη: «Αλβανία». Το «Βόρεια Ήπειρος» είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι «χαλάει» (και) τον τύπο αυτόν. Κατά τα άλλα, οι μόνοι «Έλληνες κάτοικοι» που θα ήταν δυνατόν να μιλήσουν αρνητικά για τον Κωνσταντίνο Κατσίφα είναι είτε οι εναπομείναντες ελληνόφωνοι συνεργάτες και καταδότες του κομμουνιστικού καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα, που τον βοήθησαν τα μέγιστα στην 45χρονη προσπάθεια αποεθνικοποίησης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού είτε οι πολιτικοί επίγονοί τους. Όσο για την «μια κυρία στο μπακάλικο. Ελληνίδα» που (υποτίθεται ότι) χαρακτήρισε ως «Budalla extremist» τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, αλήθεια, γιατί δεν χρησιμοποίησε στα λεγόμενά της την Ελληνική γλώσσα; Ή μήπως τελικά αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν υπάρχει καμία «Ελληνίδα κυρία» και ο υποτιθέμενος χαρακτηρισμός της;
Πάμε, όμως, στην άλλη ανάρτηση του Παπαϊωάννου σχετικά με τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, η οποία χρονικά προηγείται αυτής που μόλις σχολιάσαμε, όπου υπό τον τίτλο «Viral φασίστες μιας χρήσης»,αναφερόμενος στον Κατσίφα γράφει, συν τοις άλλοις, στις 19 Οκτωβρίου, ότι «Πέρσι τέτοιες μέρες ήταν ο “ονειροπόλος νέος με το καλάσνικοφ”, ο στρατόκαυλος ήρωας Κωνσταντίνος Κατσίφας που άνοιξε πυρ κατά των ειδικών δυνάμεων στην Αλβανία». Ο… ευπρεπής και (οινο)πνευματώδης Παπαϊωάννου χρησιμοποιεί τον πρόστυχο όρο «στρατόκαυλος» για τον Κωνσταντίνο Κατσίφα. Είναι, μάλιστα, τόσο συνειδητοποιημένος στην λεκτική αυτή χυδαιότητα, ώστε στην ένσταση κάποιου σχολιαστή του συγκεκριμένου κειμένου για τον χαρακτηρισμό αυτόν, πως «δυστυχώς μερικές φορές οι φράσεις προωθούν φανατισμό», ο Παπαϊωάννου απαντά λέγοντας «Κώστα μου, ψάξτον λίγο τον Κατσίφα. Το στρατόκαυλος είναι απολύτως αντιπροσωπευτικό και δεν το έγραψα διόλου τυχαία ή επιπόλαια. Ήταν ένας παραστρατιωτικός εθνικιστής. Γι’ αυτό και η επίφαση ηρωισμού άντεξε λίγα 24ωρα. Μετά τον απέσυραν».
Ο Παπαϊωάννου θα μπορούσε, αν ήθελε, να σταθεί απλά αρνητικός απέναντι στην πράξη του Κωνσταντίνου Κατσίφα, θεωρώντας την ως μια λανθασμένη ενέργεια. Αντ’ αυτού, φρόντισε να προεκταθεί σε πρόστυχες ειρωνείες («το μελαγχολικό αγόρι με το καλάσνικοφ») και χυδαίες ύβρεις («στρατόκαυλος»). Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για τους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς εναντίον ενός όχι απλώς νεκρού, αλλά δολοφονημένου ανθρώπου. Ακόμη και αν όταν έγραφε αυτά τα λόγια είχε πιει μερικά ποτήρια κρασί παραπάνω (αφού όπως έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του αρέσκεται σε οικιακές νυχτερινές οινοποσίες) και πάλι δεν μπορεί να υπάρξει η παραμικρή δικαιολόγηση χρησιμοποίησης ποταπών χαρακτηρισμών.
Θυμίζουμε ότι ο Παπαϊωάννου ήταν υποψήφιος με την ΔΗΜΑΡ το 2012, αλλά με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015 τοποθετήθηκε στην θέση του Γενικού Γραμματέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ σε κυβερνητικά πόστα τοποθετήθηκαν επίσης τόσο η σύζυγός του όσο και ο αδελφός του (και όμως αυτός ο τύπος μιλούσε για την… οικογενειοκρατία στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ). Κατά την διάρκεια της θητείας του ως γραμματέας είχε κάνει «ψωμοτύρι» τις εκφράσεις «μισαλλοδοξία», «μνησικακία», «ρητορική μίσους», σε τέτοιον βαθμό που να προκαλέσει την απορία και την αγανάκτηση ακόμη και του «ούλτρα» αντιεθνικιστή δημοσιογράφου Πάσχου Μανδραβέλη. Με αυτήν ακριβώς την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα, ο Παπαϊωάννου είχε την δυνατότητα να ποινικοποιεί ό,τι θεωρούσε μέσα στο μυαλό του πως μπορούσε να συνάδει με τις προαναφερθείσες εκφράσεις «ψωμοτύρι». Άραγε, ο χαρακτηρισμός «στρατόκαυλος», προορισμένος μάλιστα προς έναν δολοφονημένο άνθρωπο, δεν εμπίπτει στις κατηγορίες «της μισαλλοδοξίας, της μνησικακίας και την ρητορικής μίσους»; Αν ναι, δεν είναι ποινικά κολάσιμος, σύμφωνα με τη λογική του ίδιου του Παπαϊωάννου; Επίσης, η εξύβριση νεκρών εμπίπτει στα ποινικά αδικήματα ή μήπως έχει καταργηθεί;Εάν κάποιος χρησιμοποιούσε ειρωνικές και υβριστικές εκφράσεις για τον Ζακ Κωστόπουλο, εμπνευσμένες από τις σεξουαλικές δραστηριότητες και το είδος ντυσίματος του θανόντος, τι θα έκανε σε αυτήν την περίπτωση ο Παπαϊωάννου; Μήπως θα κουνούσε επιδεικτικά το δάχτυλό του και θα ζητούσε την παραδειγματική τιμωρία των υβριστών του νεκρού Κωστόπουλου; Τι ρωτάμε, ε;
Όπως και να έχει, ο Λαός μας για τις υβριστικές συμπεριφορές απέναντι στους νεκρούς και τους εκφραστές αυτών των θρασύδειλων τακτικών έχει συγκεκριμένο χαρακτηρισμό: σκατόψυχος… Γι’ αυτού του είδους τα αναιδή, άξεστα και ασεβή ανθρωπάκια, που «πουλάνε μαγκιά» απέναντι σε έναν δολοφονημένο άνθρωπο, γι’ αυτούς τους θλιβερούς τύπους, θεωρούμε ότι δεν αξίζουν ούτε μία τρίχα από οποιοδήποτε μέρος του σώματος του ανθρώπου τον οποίο υβρίζουν. Και βεβαίως, η μόνη επιβεβλημένη απάντηση απέναντί τους οφείλει να είναι η αηδία και η περιφρόνηση, καθώς η εκτόξευση ακόμα και μιας σταγόνας από σάλιο θα τους έδινε έστω και μια ελάχιστη αξία.
Τους Ήρωες του Ελληνισμού, όπως ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, που με την Θυσία τους έγραψαν Ιστορία και έμειναν εντός της ως Παντοτινοί Πρωταγωνιστές, δεν μπορεί να τους υβρίσει και να τους μειώσει κανένας φουκαράς «δικαιωματάκιας», προορισμένος στον ρόλο του περαστικού κομπάρσου…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
