Ενός λεπτού σιγή στη Βουλή ως φόρος τιμής για την επέτειο του Πολυτεχνείου – Ο εκπρόσωπος του Βελόπουλου Κ. Χήτας, χαρακτήρισε την εξέγερση του Πολυτεχνείου, «φάρο και πυξίδα για τον αγώνα που δίνει η Ελλάδα για πραγματική δημοκρατία».
Μόλις πριν λίγους μήνες η Νέα Δημοκρατία διακήρυττε σε όλους τους τόνους το πόσο μεγάλη ανάγκη είχε αυτή η χώρα από τον ερχομό μιας πολιτικής αλλαγής, με την οποία θα απαλλασσόταν η χώρα από την κηδεμονία της αριστεράς.
Σήμερα οι Έλληνες είχαν την ευκαιρία να γευτούν λίγο από αυτήν την περίφημη «πολιτική αλλαγή» η οποία δεν αποδείχθηκε παρά… μία από τα ίδια, καθώς σύσσωμο το κοινοβούλιο τήρησε σε στάση προσοχής ενός λεπτού σιγή για να τιμήσει έτσι τους ανύπαρκτους ήρωες του αριστερού αφηγήματος που ακούει στο όνομα «Πολυτεχνείο».
Την πρωτοβουλία της κυβέρνησης μάλιστα σεβάστηκαν όλα τα κόμματα, ακόμα και τα… «σκληρά» πατριωτικά, γεγονός που καθιστά με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τον λόγο για τον οποίο το σύστημα επιδίωκε με κάθε τρόπο να κρατήσει το λαϊκό εθνικιστικό κίνημα εκτός πολιτικού παιχνιδιού, όπως επίσης το πόσο ελεγχόμενα είναι τα κάθε λογής κι εκ δεξιών αναχώματα, τα οποία αφού εξετέλεσαν το σκοπό τους ως προς την άλωση των ψήφων των αγνών πατριωτών σπεύδουν τώρα να στηρίξουν κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία, ακόμα κι αν αυτή ρίχνει νερό στο μύλο των φαντασιώσεων της αριστεράς.
Απέναντι τους όμως παραμένει όρθιο ένα ιδεολογικό κίνημα, το κίνημα της Χρυσής Αυγής στην οποία το μόνο που μπορούν να της προσάψουν είναι ότι ουδέποτε προσκύνησε τα κάλπικα είδωλα του μπολσεβικισμού και πως ουδέποτε συμμορφώθηκε προς τις σύγχρονες προσταγές του πολιτικάντικου καθωσπρεπισμού, όπως κάνει για παράδειγμα η Νέα Δημοκρατία και οι συνοδοιπόροι της.
Ας μη μιλάνε για εμάς λοιπόν αυτοί που τιμούν τη γενιά που κατέστρεψε την Ελλάδα, γιατί ο μύθος του Πολυτεχνείου δεν αποτελεί επέτειο για την πτώση της χούντας, αλλά αντίθετα, για την καθιέρωση της κόκκινης χούντας που δυστυχώς εξουσιάζει μέχρι σήμερα την πατρίδα μας.
A.M.