Οι διώξεις εναντίον των Χριστιανών αποτελούν την βουβή και συνάμα αμείλικτη πραγματικότητα μιας εποχής η οποία παραπαίει κυριολεκτικώς ανάμεσα στους «χωρίς πυξίδα» αποχαυνωμένους, αφελείς ή παραπλανημένους Δυτικούς και στους χωρίς ανασταλτικούς φραγμούς οπαδούς του Σουνιτικού Ισλάμ.
Η κλιμακούμενη έξαρση της βίας εναντίον των Χριστιανών εκφράζεται με αιματηρές έως δολοφονικές επιθέσεις, βεβηλώσεις και εμπρησμούς σε ναούς σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο.Θυμίζουμε ενδεικτικά την αμφισβητήσιμη ως δήθεν «ατύχημα» περίπτωση της πυρκαϊάς στην Παναγία των Παρισίων κατά τον περασμένο Απρίλιο, αλλά και την δολοφονία δια αποκεφαλισμού, μετά από ομηρία, του Γάλλου Καθολικού ιερέα Ζακ Αμέλ, τον Ιούλιο του 2016, μέσα στην εκκλησία όπου υπηρετούσε, κοντά στην πόλη Ρουέν της Νορμανδίας. Ο κοσμαγάπητος ιερεύς ήταν 86 ετών, και οι δολοφόνοι του δύο νεαροί «στρατιώτες του Ισλαμικού Κράτους».
Είναι επίσης φρικαλέο γεγονός ότι ιδιαιτέρως οι Χριστιανοί της Ανατολής διώκονται απηνώς, και μάλιστα με μεγαλυτέρα ένταση μετά από την άνοδο στην εξουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την καλλιέργεια των ημιπαραφρόνων νέο-οθωμανικών οραμάτων του για την μείζονα ανατολική περιοχή, με την αφειδή υποστήριξη ευπόρων σουνιτικών κρατών.
Σε μια παράλληλη θέση (αλλ’ ευτυχώς όχι με την ίδια μαρτυρική κατάληξη), βρέθηκε ο Αμερικανός πάστορας Άντριου Μπράνσον, ο οποίος τον Οκτώβριο του 2016 συνελήφθη μαζί με την σύζυγό του Νόριν, στα πλαίσια του κύματος διώξεων που εξαπέλυσε ο «εμπνευσμένος ψυχοπαθητικός» Σουλτάν – Ερντογάν μετά την (υποτιθέμενη;) εναντίον του απόπειρα πραξικοπήματος.
Η Άγκυρα κατηγόρησε τον πάστορα για κατασκοπεία και …. «τρομοκρατικές δραστηριότητες»(καθώς παρείχε ανεπιφυλάκτως στήριξη στους διωκομένους Κούρδους και στους οπαδούς του ιμάμη Μοχάμεντ Φετουλάχ Γκιουλέν). Ο Μπράνσον, ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην Τουρκία πριν από 25 χρόνια, μαζί με την σύζυγό του, ηγείτο μιας αποστολής Πρεσβυτεριανών στην επαρχία της Σμύρνης. Ο πάστωρ κατεδικάσθη σε φυλάκιση 3 ετών και 45 ημερών, έχων ήδη προφυλακισθεί επί ενάμιση χρόνο και ενώ εν συνεχεία είχε τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό. Στην διάρκεια της απολογίας του είπε μεταξύ άλλων «Αγαπώ την Τουρκία, και προσεύχομαι για την Τουρκία εδώ και 25 χρόνια».
Η φυλάκιση και η δίκη του (51 ετών σήμερα), πάστορος Μπράνσον, τον έθεσαν στο επίκεντρο της σοβαροτέρας διπλωματικής κρίσεως μεταξύ της Τουρκίας και των ΗΠΑ κατά τα τελευταία 40 έτη. Οι ΗΠΑ του Τραμπ αποφάσισαν να επιβάλουν κυρώσεις σε βάρος της Άγκυρας. Ο Ερντογάν είχε προτείνει την ανταλλαγή του πάστορος Μπράνσον με τον ιμάμη Γκιουλέν, πρόταση που απέρριψε η Ουάσιγκτον. Παρά όμως τις σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην τουρκική Οικονομία, (με κατάρρευση της τουρκικής λίρας και κλυδωνισμό των διεθνών Αγορών), η Άγκυρα δεν υπεχώρησε. Ω του παραδόξου, όμως, για όσους κρίνουν «επικινδύνως» το ευρύτερο πολιτικό γίγνεσθαι από το… σαλόνι τους, η υπόθεση Μπράνσον, παρά τους διαξιφισμούς, συνέβαλλε εν τέλει στην… σύσφιξη των σχέσεων Τραμπ και Ερντογάν.
Αυτό υπεστήριξε απροκαλύπτως ο πατήρ Μπράνσον σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Μπράνσον ομίλησε για τις διώξεις εναντίον των Χριστιανών στην Τουρκία, συνεχείς διώξεις οι οποίες κυμαίνονται από τις απλές παρενοχλήσεις εκ μέρους των γειτόνων τους έως απολύσεις από την εργασία τους και ποικίλες εις βάρος τους αδικοπραξίες κατωτέρων αστυνομικών επειδή «αυτό τους αξίζει».
Ανεφέρθη επίσης στην περίοδο της αιχμαλωσίας του στο τουρκικό «Εξπρές του Μεσονυχτίου», και στην δίκη του κατά την οποία δεν του εχορηγήθη η δυνατότης οιασδήποτε νομικής συνδρομής. «Με ερωτούν εάν έχασα την πίστη μου», είπε. «Αντιθέτως στηριζόμουν στην πίστη μου. Έλεγα ότι ο Θεός μόνον ημπορεί να με βγάλει από την φυλακή. Το μόνο που φοβόμουν ήταν να μην τρελαθώ». Ομίλησε ακόμη για ένα αποκαλυπτκό όνειρο κατά την αιχμαλωσία του, που όπως είπε του εφανέρωσε την μελλοντική συμμαχία της Τουρκίας με το Ιράν και την Ρωσία.
«Η τακτική του κατευνασμού δεν έχει αποτέλεσμα», υπογράμμισε. «Μην ακούτε τι λένε, κοιτάξτε τι κάνουν!», ετόνισε μειλίχια αλλά εμφατικά.
Καθώς η Τουρκία ετοιμάζεται να εορτάσει τα 100 χρόνια από την δημιουργία της σύγχρονης τουρκικής κεμαλικής «δημοκρατίας», το 2023, οι εξελίξεις καταδεικνύουν σαφώς ότι, παρά την γενικευμένη παραφιλολογία περί «γίγαντα σε πήλινα πόδια» η Τουρκία εξακολουθεί ατάραχη την τακτική της Οθωμανικής διπλωματίας, η οποία κινείται μονίμως μεταξύ τερατώδους θράσους και σιχαμεράς δουλοπρεπείας, επιτυγχάνουσα να εκφέρει τον τελευταίον λόγο επί των εξελίξεων στην περιοχή. Αυτά τα προκλητικά δρώμενα όσον και οι συνάμα επιδεικνυόμενοι ακκισμοί, σχετίζονται ευθέως με την πλήρη ατολμία, αδυναμία και ανικανότητα των κυβερνήσεων της Ελλάδος, κυβερνήσεων οι οποίες αδυνατούν να προσδώσουν στην Ελλάδα τον ρόλο που δικαιωματικώς της ανήκει λόγω της σπουδαιοτάτης στρατηγικής της θέσεως, αλλά και εξ αιτίας της όντως μοναδικής (παγκοσμίως) ιστορικής και πολιτισμικής της διαδρομής.
Αθανάσιος Κωνσταντίνου