Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, υποτίθεται ότι, θα νομοθετούσε «σκληρή» στάση απέναντι στο τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, σε σχέση με την μέχρι τότε πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα. Στην πραγματικότητα, όμως, κατόρθωσε να οξύνει ακόμη περισσότερο την ήδη τεταμένη κατάσταση, μετατρέποντας σε hot spot όλη την επικράτεια, ευθυγραμμιζόμενη πλήρως με τα σχέδια εθνοαποδόμησης της παγκοσμιοποίησης, η οποία θέλει να μετατρέψει την Χώρα σε χώρο και τον Ομοιογενή Ελληνικό Λαό της σε ετερογενή πληθυσμό αλλοφύλων.
Ταυτόχρονα, η «πατριωτική» κυβέρνηση Μητσοτάκη παριστάνει, με απύθμενο θράσος, την ανήξερη σε σχέση με το τι γίνεται στα Σκόπια (τα οποία η ίδια εντελώς ανερυθρίαστα αποκαλεί ως «Βόρεια Μακεδονία»), δηλώνοντας με τον πλέον αισχρό τρόπο ότι «τιμά το εθνόσημο»(!), δηλαδή την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία (δήθεν) κατήγγειλε προεκλογικά, για προφανείς ψηφοθηρικούς λόγους, για να την εφαρμόζει η ίδια κατά γράμμα τώρα, γιατί έτσι θέλουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.
Στο Κυπριακό και τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη υιοθετεί εντελώς εθελόδουλα στην πράξη τις υποδείξεις των «ισχυρών», για «συνεννόηση» με την Τουρκία, έστω και αν χρειαστούν παραχωρήσεις. Ο «διάλογος»-ξεπούλημα καλά κρατεί. Ένας «διάλογος» σαν αυτόν που η ανεκδιήγητη Μπακογιάννη επεδίωξε με τα ανιστόρητα «σούργελα» που επιχείρησαν να βεβηλώσουν την Παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, για να δώσει και αυτή με τη σειρά της τα διαπιστευτήρια και τις αποδείξεις ότι η ΝΔ αποτελεί ένα απόλυτα υπάκουο κόμμα στα κελεύσματα του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης.
Η «πλάκα» στην όλη υπόθεση είναι ότι ενώ ο Μητσοτάκης αφαιρεί καθημερινά το χαλί κάτω από τα πόδια του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας επακριβώς την ανθελληνική πολιτική του, ο τελευταίος ωρύεται ότι η ΝΔ ακολουθεί… «ακροδεξιά πολιτική». Στην πραγματικότητα, το πολιτικό σύστημα στήνει, εδώ και καιρό, πολύ μεθοδικά ένα νέο κομματικό διπολισμό μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Και τα δύο αυτά κόμματα συμφωνούν σ’ όλα τα καίρια και ουσιαστικά ζητήματα: λαθρομετανάστευση, εξωτερική πολιτική, μνημόνια, πλεονάσματα, σχέσεις με ΗΠΑ, ΕΕ, Τουρκία. Μένουν μόνο κάτι «ψιλά» για να μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα, ακίνδυνα και ανώδυνα η «αντιπαράθεση».
Μετά από μια 10χρονη περίπου περίοδο πολιτικής αστάθειας, με συνεχείς επιθέσεις εναντίον της Πατρίδας και του Λαού, με τις ελπίδες, τις προσδοκίες και τις απογοητεύσεις να εναλλάσσονται και να αναστατώνουν, άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά, μοιάζει σήμερα σαν να οδηγούμαστε σε μια κοινωνική κατάσταση παρεμφερή με την έννοια της «αφασίας». Ο ιατρικός ορισμός της είναι χοντρικά ο εξής: «Πρόκειται για διαταραχή της επικοινωνίας που αφορά την ολική απώλεια της ικανότητας κατανόησης και εκφοράς γραπτού και προφορικού λόγου». Και αυτή η κατάσταση κυριαρχεί μέσα σε συνθήκες όπου γύρω μας, γύρω από την Χώρα και την Κοινωνία, συμβαίνουν πολλά και σημαντικά. Σε τέτοιο βαθμό που, αργά ή γρήγορα, θα έχουν σοβαρότατες επιπτώσεις, καθώς η άγνοια κινδύνου οδηγεί σε όξυνση αυτής ακριβώς της «αφασίας» και σε πολλαπλασιασμό των εκδηλώσεών της.
Είναι πολύ πιθανό να υποστηριχτεί από κάποιους ότι όλα αυτά οφείλονται στην έλλειψη ή στην απώλεια μιας ουσιαστικής νοηματοδότησης που θα μπορούσε να αγκαλιάσει και να ζεστάνει τις πιο ενεργητικές και ευεργετικές διαστάσεις της ζωής, της Χώρας, του κοινωνικού συνόλου. Αλίμονο, όμως, εάν κάτι τέτοιο αποτελέσει το «άλλοθι», την φτηνή δικαιολογία, προκειμένου να μας πάρει η «κάτω βόλτα». Αντιθέτως, πρέπει να αναφερθούμε, να επικεντρωθούμε, να στηριχθούμε στην ανάγκη υπέρβασης και καταπολέμησης της δικτατορίας της παρακμής που χαρακτηρίζει τον Ελληνισμό εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Στο παρακμιακό είδωλο του νεοέλληνα, οι Άνδρες και Γυναίκες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ας προτάξουμε το πρότυπο του Συνειδητοποιημένου Έλληνα. Ας ξεκινήσουμε την ιδεολογική και πολιτική αντεπίθεση για την ανακατάληψη της αντίστοιχης ιδεολογικής και πολιτικής εξουσίας, που σήμερα κατέχουν οι σταθερά ανθελληνικές δυνάμεις του «Συνταγματικού τόξου». Σε μια κρίσιμη ιστορική συγκυρία, με τις Γνήσιες Εθνικολαϊκές Δυνάμεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ να προέρχονται από την πολιτική ήττα της 7ης Ιουλίου, πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε τον τρόπο να αντλήσουμε την αισιοδοξία και την απαραίτητη δύναμη που απαιτούνται για την συνέχεια. «Σκάβοντας» στην Λαϊκή Ψυχή, που παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένη με την Παράδοση, τις Αξίες, τις Αρχές, το Ήθος και τον Πολιτισμό του Ενδόξου Παρελθόντος, ας «σπείρουμε» την Ελπίδα του Αγώνα και της Μάχης για Εθνική Επιβίωση σήμερα και Εθνική Ανόρθωση αύριο.
Ας κάνουμε τα πάντα έτσι ώστε ο κύκλος της δικτατορίας της παρακμής να ολοκληρωθεί και στο κενό του χάους να δώσουμε το πρόσωπό μας, το οποίο πρέπει να σημάνει το έναυσμα για Εθνική και Κοινωνική Αφύπνιση. Έτσι ώστε επιτέλους να ξαναπάρουμε την Πατρίδα μας πίσω! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ