Η Τουρκία συνεχίζει ακάθεκτη το επιθετικό της δόγμα που φέρει τον τίτλο «Μαβί Βατάν» (γαλάζια πατρίδα), αφού ουδεμία αντίσταση προβάλλει η Αθήνα πέραν των γνωστών φληναφημάτων περί «διεθνούς δικαίου» που σχεδόν καθημερινά αναμασούν ο πρόεδρος Παυλόπουλος και ο δικηγόρος των Ρότσιλντ, υπουργός Εξωτερικών Δένδιας.
Με την κατάθεση χαρτών στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ, όπου η ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ περιορίζονται κατά 50% στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία για πολλοστή φορά στην νεότερη ιστορία προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα εις βάρος του Ελληνισμού. Βέβαια τα επιχειρήματα και οι ισχυρισμοί της Άγκυρας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο είναι σαθρά, αλλά δυστυχώς το διεθνές δίκαιο δεν έχει στρατό ούτε όπλα για να επιβάλλει όταν απαιτηθεί την άποψη του.Εξ άλλου η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 καταδικάστηκε από την διεθνή κοινότητα και ήταν προφανής παραβίαση του διεθνούς δικαίου, όμως η Κύπρος εξακολουθεί μετά από 45 χρόνια να είναι διχοτομημένη και τα τουρκικά στρατεύματα να απειλούν και το νότιο τμήμα της Μεγαλονήσου.
Σε αυτό το πλαίσο άκρας επιθετικής δραστηριότητας της Τουρκίας εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας και της Κύπρου, στις 27 Νοεμβρίου ο Ερντογάν υπέγραψε με τον υπό διωγμό πρωθυπουργό της Λιβύης Σαράζ μνημόνιο κατανόησης (Memorandum of Understanding), με το οποίο οριοθετούνται οι θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. Ουσιαστικά αυτή η οριοθέτηση εξαφανίζει την ελληνική ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης και αυτήν του Καστελόριζου.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο πρωθυπουργός της Λιβύης Σαράζ υποστηρίζεται από τους εξτρεμιστές μουσουλμάνους, από το ΝΑΤΟ και από πολλές χώρες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα. Είναι βέβαιο ότι δεν θα μακροημερεύσει στην εξουσία, καθώς ο αντίπαλος του στρατηγός Χαφτάρ που είναι σύμμαχος της Ρωσίας ήδη πολιορκεί την πρωτεύουσα Τρίπολη και είναι θέμα ολίγων εβδομάδων να κυριαρχήσει σε όλη την χώρα.
Το ελληνικό πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο μη έχοντας εθνική στρατηγική, αναμασώντας μέχρι γελοιότητας τα περί «διεθνούς δικαίου», υποτάσσεται στην ληστρική Τουρκία ως σύγχρονος ραγιάς. Οι Τούρκοι ανενόχλητοι και ανεξαρτήτως αν θα ευδοκιμήσει το μνημόνιο τους με την Λιβύη, σφετερίζονται τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Το συνταγματικό τόξο που κυβερνά την Ελλάδα μετά το 1974 μετατρέπει την χώρα ολοκληρωτικά σε «μπανανία» της Τουρκίας.
