Εάν μας ζητούσαν να χρησιμοποιήσουμε μια μόνο λέξη για να περιγράψουμε αυτό για το οποίο αγωνιζόμαστε, συλλογικά και προσωπικά, αυτή η λέξη θα ήταν η Αλήθεια. Η Αλήθεια, ως μη λήθη, είναι καθαρή από κάθε ψευδούς περιεχομένου ζώσα μνήμη. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία, ο θεμέλιος λίθος κάθε άποψης και-κυρίως- πρακτικής εφαρμογής της Χρυσαυγίτικης Σκέψης, που επιθυμεί να συμβάλει ενεργά στην απελευθερωτική διαδικασία από τις καθεστωτικές νοοτροπίες καθίζησης και όχι να μπερδέψει, να συγχύσει, να στρεβλώσει. Κάθε τέτοια άποψη οφείλει – πρώτα απ’ όλα – να είναι γνήσια ειλικρινής, να αποκαλύπτει την Αλήθεια σ’ όλο της το εύρος, να μην μπερδεύει, αλλά, αντιθέτως, να βοηθά κάθε έναν που την «κοινωνεί», να ξεδιαλύνει μέσα και γύρω του το σκότος της διεστραμμένης μορφής της πολιτικής, που ονομάζεται πολιτικαντισμός και παραμορφώνει σκόπιμα την πραγματικότητα.
Η χειρότερη μορφή ψεύδους προκύπτει όταν μικρές δόσεις αλήθειας αναμιγνύονται με τερατώδη ψέματα. Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ότι δεν αγωνιζόμαστε για έναν γενικό και αόριστο «εθνικισμό», αλλά για τον πλήρως συγκροτημένο Εθνικισμό ως Ιδέα, Πίστη και Πολιτική Εφαρμογή, που έχει την κωδική ονομασία Χρυσαυγιτισμός. Πολύ περισσότερο από την περιγραφή ενός «πολιτικού συστήματος» ο Εθνικισμός της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ο Χρυσαυγιτισμός αποτελεί έναν Τρόπο Ζωής, μια αέναη κίνηση βασισμένη σε αντίστοιχες αιώνιες Αξίες και Αρχές. Γι’ αυτό, λοιπόν, Αλήθεια σημαίνει, πρώτα και πάνω απ’ όλα, Ειλικρίνεια, σημαίνει αναζήτησή της, δίχως τους παραμορφωτικούς φακούς οποιουδήποτε «βολέματος». Επομένως, κάθε (σοβαρή) επιλογή στην ζωή μας οφείλει να είναι συνειδητή και όχι τυχαία. Κι αυτό αποτελεί ένα θέμα καίριας σημασίας, αν θέλουμε να λειτουργήσει ενεργητικά και ευεργετικά στην κατεύθυνση ανακάλυψης και κατοχής της Αλήθειας.
Εάν χρειάζεται να προσθέσουμε κάποιες ακόμη λέξεις δίπλα στην Αλήθεια ως απαραίτητες συνοδευτικές έννοιες, αυτές θα ήταν Γνώση, Κατανόηση, Συνείδηση. Σε μια κλιμακωτή πορεία αυτοαναγνώρισης, η Γνώση είναι ανώτερη από την άποψη, η Κατανόηση από την Γνώση, η Συνείδηση από την Κατανόηση. Οι άνθρωποι εκείνοι που κατανοούν ή έστω επιχειρούν έντιμα και σοβαρά να δρομολογήσουν τον εαυτό τους σε μια τέτοια πορεία, μπορούν να συνεννοηθούν, να συνυπάρξουν και να δράσουν από κοινού σε πολύ σημαντικά θέματα, ακόμη κι αν τυχόν έχουν διαφορετικές απόψεις σε επιμέρους ζητήματα. Εάν μας ενδιαφέρει η Συνείδηση ως πρώτιστο προτέρημα, αυτό γίνεται γιατί ενδιαφερόμαστε να εμφανιστεί κάποια στιγμή (εκτεταμένα, σε ευρεία κλίμακα και όχι μεμονωμένα) το είδος του Συνειδητού Ανθρώπου. Κι αυτό, γιατί οι πράξεις ενός τέτοιου ανθρώπου, ακόμη και μέσα από τις όποιες αναμενόμενες ατέλειες και πιθανά «στραβοπατήματα» στην καθημερινή συμπεριφορά του, είναι που μπορούν να έχουν πραγματική Σημασία και Αξία, εφόσον αποτελούν το προϊόν συνειδητών πράξεων.
Για Εμάς, τους Άνδρες και τις Γυναίκες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, το περιεχόμενο των συνειδητών πράξεων έχει να κάνει με το ότι ξέρουμε τι κάνουμε, γιατί το κάνουμε, πώς το κάνουμε, ποιο είναι το εσωτερικό υπόβαθρο και οι εξωτερικές συνθήκες την «ώρα» που δημιουργούμε και πράττουμε, ποια είναι τα κίνητρα και οι προθέσεις μας, ποιες είναι οι επιρροές που δεχόμαστε. Ο άνθρωπος αυτός γνωρίζει το πώς να είναι χρήσιμος στον εαυτό του, στην Κίνηση Ιδεών στην οποία συμμετέχει, στην προσπάθεια διαμόρφωσης μιας Κοινωνίας, όπως η Αλήθεια που υπερασπίζεται επιθυμεί. Ένας τέτοιος άνθρωπος, ακριβώς επειδή είναι Συνειδητός και Ξεχωριστός, δεν μπορεί να είναι δούλος. Ακόμη κι αν χρειαστεί να φυλακιστεί για την ιδιότητά του αυτή. Ακόμη κι αν χρειαστεί να χάσει την ζωή του…
Αυτός ο Συνειδητός και Ξεχωριστός Άνθρωπος βρίσκεται σε ολοκληρωτική αντιδιαστολή με τις απόψεις και τις επακόλουθες πράξεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνανθρώπων μας, οι οποίοι στην ουσία δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και γιατί το κάνουν, αλλά παρόλα αυτά αρέσκονται να νομίζουν (και όχι να πιστεύουν) ότι γνωρίζουν τα πάντα, παγιδευμένοι σε μια σταθερή – όσο και πολύ βολική γι’ αυτούς – ψευδαίσθηση. Μακριά από Εμάς, εξυπνακιστές, «ιδεολόγοι», «ξερόλες», οι οποίοι ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν την ιδεολογία «μας», αλλά στην πραγματικότητα διαστρεβλώνουν και προσβάλλουν βάναυσα με την συμπεριφορά τους τον βαθύ πυρήνα μιας Αιώνιας Ιδέας, στην οποία δεν ανήκουν ούτε καν ως λαθρεπιβάτες…
Σε πείσμα των μοντέρνων καιρών της ατιμίας και της λήθης, οι Συνειδητοί Χρυσαυγίτες και Χρυσαυγίτισσες θα συνεχίσουν να προσπαθούν να αφαιρούν από την πραγματικότητα το ψεύδος που δημιουργεί, συντηρεί, εξελίσσει και ανασυνθέτει συνεχώς η αφύσικη και ανθελληνική κυριαρχία του συστήματος, προσδοκώντας να υποβιβάσει τους Έλληνες με ένα μόνιμο καθεστώς Εθνικής και Κοινωνικής, Συλλογικής και προσωπικής, δουλείας. Γι’ αυτό και δεν καταφεύγουμε σε εύκολες «λύσεις» αποπροσανατολισμού, δεν επιλέγουμε την φυγή σε «θερμά κλίματα», αλλά μένουμε σταθεροί στις μεταβολές των εποχών της Πατρίδας μας, πολεμώντας για να φέρουμε το ζεστό φως του Ήλιου στον πιο κρύο χειμώνα καταχνιάς και κατοχής του Έθνους και του Λαού των Ελλήνων. Ο αγώνας για την απόκτηση της Ελευθερίας, η αναζήτηση της Ευτυχίας, η προσπάθεια ανακάλυψης και συμπόρευσης δια βίου με την Αλήθεια, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Χρυσαυγίτικης Φύσης.
Ακόμη κι αν στην μακρόχρονη και δύσκολη αυτή πορεία «σκοντάψουμε» και πέσουμε, επιβάλλεται να ξανασηκωθούμε. Ακόμη κι αν κάνουμε «λάθη», οφείλουμε να τα διορθώσουμε. Ακόμη κι αν «χάσουμε» μάχες σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, αυτό που μετράει είναι να κερδίσουμε τον Πόλεμο, τόσο τον «μικρό» όσο και τον «μεγάλο», σύμφωνα με τις διδαχές του Ιούλιου Έβολα.
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ