Με αφορμή κάποιο παλαιότερο σύνθημα της Χρυσής Αυγής το οποίο αποτελεί παράφραση ενός σπουδαίου Ευρωπαίου στοχαστή η νέα αγωνιστική χρονιά βρίσκει το Κίνημα μας σε μία ιστορική καμπή, καθώς εξέρχεται ενωμένο από τις αλλεπάλληλες κακουχίες των προηγούμενων ετών κι αρχίζει να βρίσκει ξανά το βηματισμό του προς μία ανοδική κατεύθυνση.
Το προηγούμενο έτος ήταν αναμφισβήτητα ένα έτος αγωνιστικό, ένα έτος δοκιμασιών με αλλεπάλληλες επιτυχίες αλλά και ήττες, όμως αυτό που πραγματικά έχει μεγαλύτερη σημασία για τους αληθινούς Χρυσαυγίτες είναι η επιμονή, η συνεχής προσπάθεια και η συνέπεια σε Ιδέες και Ιδανικά που επέδειξε η ηγεσία του Κινήματος, συνέπεια η οποία δε δύναται να αμαυρωθεί από τις ατιμωτικές επιλογές κάποιων περαστικών όταν και έσπευσαν να καταδικάσουν το Κίνημα σε αφανισμό εξαιτίας ενός μεμονωμένου ατυχούς εκλογικού αποτελέσματος.
Παρά το συνεχόμενο κλίμα απομόνωσης, τους διωγμούς και την ομηρία εξαιτίας μιας πολιτικής σκευωρίας που επιτέλους οδεύει προς το τέλος της αλλά και την εσωστρέφεια που κάποιοι σκόπιμα καλλιέργησαν για να εξασφαλίσουν προσωπικά οφέλη η Χρυσή Αυγή κατάφερε να επιβιώσει αλλά και να πρωτοστατήσει σε όλους τους αγώνες για τα εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα που απασχολούν την πατρίδα μας.
Ακόμα και μετά την ήττα των εθνικών εκλογών και τα όσα ακολούθησαν το λαϊκό εθνικιστικό κίνημα παρέμεινε στην πρώτη γραμμή του αγώνα με μοναδικό όπλο της τους αγνούς πιστούς που δεν επηρεάστηκαν από μία περιστασιακή ήττα, ήττα για την οποία όπως αποδείχτηκε εργάστηκαν μεθοδικά πρώτοι απ’ όλους όλοι εκείνοι που σήμερα βρίσκονται εκτός Κινήματος με την ιδιότητα -τιμητική για το καθεστώς που τους πατρονάρει- του «πρώην».
Τίποτε, όμως, από όλα αυτά δεν έχει σημασία όσο υπάρχουν οι αμετανόητοι, οι ιδεολόγοι, οι αληθινοί πιστοί που συνεχίζουν να μάχονται χωρίς να λογαριάζουν τις πιθανότητες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις συγκυρίες και προπαντός χωρίς να ντρέπονται να δηλώνουν την εμπιστοσύνη τους στο Κίνημα και στον Αρχηγό. Δυστυχώς για τους εχθρούς της Χρυσής Αυγής υπάρχει ένας πυρήνας του Κινήματος που παρέμεινε όρθιος, που ύψωσε το λάβαρο του εθνικισμού απέναντι σε έναν κόσμο που βουλιάζει στην παρακμή και οδηγείται σε μία έρημο από αξίες κατά τα πρότυπα της παγκόσμιας τάξης που εξουσιάζει την πατρίδα μας.
Αυτό και μόνο αποτελεί τη μεγαλύτερη κατάκτηση της Χρυσής Αυγής και αποτελεί προνόμιο και περιποιεί τιμή σε εκείνους που όταν όλα μοιάζουν χαμένα να δηλώνουν πως παραμένουν αμετακίνητοι και έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις των καιρών που έρχονται. Στον ερχομό λοιπόν της νέας δεκαετίας που βρίσκεται στο κατώφλι μας η Χρυσή Αυγή παραμένει ΠΑΡΟΥΣΑ και ΔΥΝΑΤΗ όντας το ζωντανό παράδειγμα πως η πίστη είναι πιο δυνατή και από τη φωτιά και πως πάνω στα ερείπια αυτού του κόσμου παραμένουμε όρθιοι με Πίστη στην Ιδέα και ελπίδα για το αύριο με συντροφιά τη σκέψη πως το μέλλον μας ανήκει.