Εάν εξετάσουμε προσεκτικά την προπαγανδιστική τακτική του κυβερνώντος κόμματος θα αντιληφθούμε πως αυτή χωρίζεται σε δύο κεφάλαια εκ των οποίων το καθένα χαρακτηρίζεται κι από ένα κυρίαρχο αφήγημα. Προεκλογικά η συμφωνία των Πρεσπών και το Μακεδονικό ζήτημα αποτέλεσε το στρατηγικό όπλο για την επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, θέμα το οποίο και κατέστη επικοινωνιακά άχρηστο αμέσως μετά την επικράτηση επί του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
Μετεκλογικά το νέο αφήγημα αφορά στην αναδιάρθρωση της οικονομίας και στην επούλωση των πληγών που άφησε η λανθασμένη οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Με όχημα λοιπόν τη δημιουργία προσδοκιών η κυβέρνηση επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να κατευνάσει τη δυσαρέσκεια του λαού, του οποίου η απογοήτευση για την νεοσύστατη κυβέρνηση αποτυπώνεται με υψηλά ποσοστά ακόμα και στις συστημικές δημοσκοπήσεις.
Η στρατηγική σκέψη της Νέας Δημοκρατίας λοιπόν αφορά σε ένα αφήγημα νηπιακού επιπέδου, όπου η σύγχυση και η αοριστολογία αναμένεται να έχουν θετικό αντίκτυπο στους επιφυλακτικούς και να δημιουργήσουν αίσθημα ενθουσιασμού και ελπίδας στους απεγνωσμένους, αφού κοινή παραδοχή παραμένει το γεγονός πως η ελληνική οικονομία παραμένει στάσιμη ως προς τα χαρακτηριστικά και τη δυναμική της παρά τις όποιες -αποτυχημένες- απόπειρες εξυγίανσης της.
Σε ένα κράτος που έχει χρεοκοπήσει, που πνίγεται από τα δάνεια και την τοκογλυφία των ξένων «επενδυτών», που επαιτεί την Ευρώπη για την εκταμίευση δόσεων, που μαστίζεται από ανεργία και εξαναγκάζει σε φυγή εκατοντάδες χιλιάδες νέους στο εξωτερικό προς αναζήτηση καλύτερων εργασιακών συνθηκών, που θυσιάζει το μέλλον της νέας γενιάς για να παρασιτεί ο κομματικός στρατός του δημοσίου το κυβερνών κόμμα επαναφέρει στο προσκήνιο της πολιτικής αντιπαράθεσης την έννοια της ανάπτυξης, ανάπτυξης «που θα έρθει» μετά από δέκα έτη μνημονιακής κρίσης.
Όλα αυτά θυμίζουν τις εξοργιστικές αοριστολογίες προηγούμενων πολιτικών αρχηγών που καθησύχαζαν τους Έλληνες διαβεβαιώνοντας τους πως επέτυχαν σπουδαίες εθνικές νίκες αφού κατάφερναν να αποσπάσουν θετικές κριτικές από οικονομικούς παράγοντες της Ευρώπης ή οίκους αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που η χώρα μαστίζοντας από ανεργία και πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Στα ίδια πρότυπα, το κόμμα που χρεοκόπησε μαζί με τα υπόλοιπα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου τη χώρα και που χρωστάει εκατομμύρια ευρώ στο δημόσιο έρχεται τώρα με τη σειρά του να παρουσιάζεται ως ειδικό επί οικονομικών θεμάτων και ως το μοναδικό υπεύθυνο για την «επενδυτική έκρηξη» που συντελείται στη χώρα, επιχείρημα το οποίο θα αποδειχθεί ψευδέστατο και όσοι από αφέλεια ή συμφέρον πείθονται από τέτοιου είδους διαβεβαιώσεις σύντομα θα δουν τις προσδοκίες τους να εξανεμίζονται.
Ας θυμηθούν πως τα ίδια έλεγε ο Σαμαράς, τα ίδια υποστήριζε μετέπειτα ο Τσίπρας, τα ίδια αναμασά σήμερα η ΝΔ του Μητσοτάκη με στόχο να κοροϊδέψει το λαό που ήδη εξαπάτησε με προεκλογικές δεσμεύσεις οι οποίες αναμένεται να καταρρεύσουν υπό το βάρος της πραγματικότητας που διαμορφώνεται και στον τομέα της οικονομίας. Προετοιμάζοντας το έδαφος με υποσχέσεις και δίνοντας στο λαό… κουράγιο και μάταιη ελπίδα η ΝΔ αφελώς πιστεύει πως θα αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα εναντίον της, αλλά καλό θα είναι να θυμάται πως μία νίκη στις εκλογές δεν σημαίνει τίποτα, όπως για εμάς μία περιστασιακή ήττα στις εκλογές επίσης δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αποτελέσουμε φάρο ελπίδας για έναν λαό που θα δοκιμαστεί σκληρά στα χρόνια που έρχονται.
Ματθαιόπουλος Αρτέμης
