Το πολυδιαφημισμένο ταξίδι για την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων αφέντη-υπαλλήλου μπορεί να μη κύλησε ιδανικά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά στον απόηχο της αποτυχημένης επίσκεψης του στην Αμερική τα ΜΜΕ φρόντισαν να διατηρήσουν ατσαλάκωτο το προφίλ του, ανάγοντας τον σε ηγέτη με κύρος παγκόσμιου βεληνεκούς.
Η είδηση αφορά στο κλείσιμο του γραφείου του ΔΝΤ στην Αθήνα και τις σχετικές δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος περιχαρής επικαλέστηκε για μια ακόμη φορά το σημαντικό έργο που έχει παραχθεί από τη βραχύβια κυβέρνηση του και τους στόχους που έχει επιτύχει στην οικονομία, στόχοι οι οποίοι ικανοποιούν πλήρως τους ξένους δανειστές αναγκάζοντας τους στην χαλάρωση των ασφυκτικών μέτρων εποπτείας.
Όλα αυτά δεν έχουν παρά μόνο επικοινωνιακή αξία αφού το κλείσιμο του γραφείου του ΔΝΤ δε συνεπάγεται σε έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια ούτε και οδηγεί σε άρση του εποπτικού ρόλου των ευρωπαϊκών κλιμακίων που αξιολογούν τη δυνατότητα (υπερ)δανεισμού και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέγραψε η ΝΔ μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη μνημονιακή σύμβαση. Το μνημόνιο, με τη μορφή που υπεγράφη από σύσσωμη τη Κ.Ο. της ΝΔ κατόπιν νομοθετικής πρωτοβουλίας του ΣΥΡΙΖΑ έχει ισχύ για πολλές δεκαετίες και στην ουσία υποθηκεύει το μέλλον της χώρας μέσω της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας του λαού.
Αντιλαμβανόμαστε πως η ΝΔ έπρεπε να βρει κάτι να πει μετά το χαστούκι από τον Αμερικανό πρόεδρο και την περιφρονητική στάση του απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση…
‘Ομως η εμμονή της τελευταίας στην οικονομία και τα ανύπαρκτα επιτεύγματα της την αφήνει επικοινωνιακά και πολιτικά εκτεθειμένη αφού όλοι αντιλαμβάνονται ότι για τα πραγματικά ουσιαστικά ζητήματα, όπως λόγου χάρη η έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας, οι ραγδαίες εξελίξεις στην Μ. Ανατολή και η λαθρομετανάστευση δεν έχει να πει το παραμικρό προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να αποκρύψει την ενοχή της.