Μοναδική ευκαιρία για την επιθεώρηση από κλιμάκιο εμπειρογνωμόνων του Ελληνικού Στρατού των τουρκικών συστημάτων υποστήριξης μη-επανδρωμένων εναέριων οχημάτων που παράτησε πίσω του ο GNA από την προέλαση των στρατευμάτων του Στρ. Χαφτάρ στην Σύρτη.
Πριν περίπου δύο εβδομάδες, στις 22 Δεκεμβρίου 2019, ο Δένδιας με την ιδιότητα του σημερινού υπουργού Εξωτερικών πήγε να συναντήσει στην Βεγγάζη τον επικεφαλή του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA), Στρατάρχη Κ. Χάφταρ. Προφανώς η κύρια ατζέντα αυτής της συνάντησης ήταν η ομολογουμένως ανυπόστατη συμφωνία μεταξύ τουρκίας και της σημερινής κυβέρνησης της Τρίπολης (GNA).
Δυστυχώς όπως και όλη η σχετική πάγια εξωτερική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, ο σκοπός του Δένδια στην παραπάνω συνάντηση ήταν μόνο στην ανάδειξη της αντίθεσης αυτής της συμφωνίας της τουρκίας στο Διεθνές Δίκαιο και στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Όμως οι τούρκοι καταλαβαίνουν μόνο από το “δίκαιο” του δυνατότερου στρατού. Γι’ αυτό το λόγο η μόνη τους διέξοδος για την επιβίωση αυτής της συμφωνίας ήταν η στρατιωτική υποστήριξη της σημερινής κυβέρνησης της Τρίπολης με στρατεύματα αλλά και με αρκετά τεχνολογικά επιτεύγματα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, όπως τα μη-επανδρωμένα εναέρια οχήματα.
Όμως στην πρόσφατη απελευθέρωση της Σύρτης από τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό έπεσαν στα χέρια των στρατευμάτων του Στρ. Χαφτάρ αρκετά συστήματα που υποστηρίζουν την λειτουργία των τουρκικών μη-επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, όπως κέντρα ψηφιακού ελέγχου και διαχείρισης των UAV Bayraktar TB2.
Σε αντίθεση με τις αναιμικές διπλωματικές κινήσεις της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή με μια ορθή και δυναμική διπλωματική προσέγγιση, που αδιαμφισβήτητα θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο από στελέχη μιας Εθνικής Κυβέρνησης της Χρυσής Αυγής, θα είχαν ήδη αρχίσει οι προσεγγίσεις για την μετάβαση ενός επιτελείου εμπειρογνωμόνων του Ελληνικού Στρατού στην Σύρτη με άμεσο σκοπό την κοντινή επιθεώρηση και απώτερες ενέργειες την αντίστροφη μηχανική (reverse engineering) αυτών των εξαιρετικά επικίνδυνων τουρκικών οπλικών συστημάτων.
Θεόδωρος Γ. Κωστής