10 Ιανουαρίου 1993 – 10 Ιανουαρίου 2020. 27 χρόνια ύπαρξης της Λαϊκής Εθνικιστικής Εφημερίδας ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μια πολύτιμη έντυπη συνεισφορά στον συνολικό ιδεολογικό και πολιτικό αγώνα του ομώνυμου Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών. Ένας ακόμη χρόνος προστέθηκε στο σύνολο αυτών, όπου η συγκεκριμένη έντυπη έκφραση υπεράσπισης του Έθνους, της Τιμής και της Αλήθειας έπραττε με συνέπεια το Καθήκον της απέναντι στην Ιερή Αποστολή της.
Για μια ακόμη χρονιά, αυτή η ημερομηνία γίνεται αφορμή για αναμνήσεις, αναλύσεις, εκτιμήσεις, για όλα όσα προηγήθηκαν, για αυτά που δεν έγιναν, αλλά και για εκείνα που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στο μέλλον. Μια ολόκληρη γενιά αντιστοιχεί σ’ αυτά τα 27 χρόνια ύπαρξης της εφημερίδας ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, με εβδομαδιαία, δεκαπενθήμερη ακόμη και μηνιαία μορφή. «Κανένας συμβιβασμός για την Μακεδονία μας» έγραφε το προφητικό εξώφυλλο του πρώτου φύλλου της εφημερίδας μας. Χρησιμοποιούμε την λέξη «προφητικό», ακριβώς γιατί μια τραγική ειρωνεία της τύχης και της ιστορίας έφερε το ζήτημα του ξεπουλήματος της Μακεδονίας ΜΑΣ από το εγχώριο πολιτικό προσωπικό του «Συνταγματικού τόξου» στους σκοπιανούς σφετεριστές ξανά στην επικαιρότητα.
Γυρίζοντας νοερά στον χρόνο πίσω θα δούμε ότι η αυγή του 1993 βρίσκει στο αποκορύφωμά της την δυναμική του πολιτικού κατεστημένου της Μεταπολίτευσης. Τα κόμματα εξουσίας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ελάμβαναν συνολικά εκλογικά ποσοστά άνω του 85%, το πελατειακό κράτος με τους συνεχείς διορισμούς στο δημόσιο και τα λοιπά «βολέματα» οργίαζε, η πολιτική διαφθορά βρισκόταν σε δυσθεώρητα ύψη, η μαζική λαθρομετανάστευση είχε ένα χρονικό ιστορικό δύο περίπου ετών, με κύριο ανθρώπινο υλικό τότε τους παράνομα εισερχόμενους αλβανούς. Η καραμανλική λαίλαπα και ο ασφυκτικός κλοιός της πασοκικής εξουσίας φρόντισαν επί σειρά ετών να στήσουν ανυπέρβλητα τείχη στο Εθνικιστικό Κίνημα, αλλά και να το «λοξοδρομήσουν» από την Εθνική και Κοινωνική αποστολή του, με πρόσωπα και καταστάσεις που δεν είναι του παρόντος να αναδειχθούν και να αναλυθούν.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, βγαίνοντας από μια κατάσταση περισυλλογής, περιχαράκωσης, εσωστρέφειας και ξεκαθαρίζοντας την ιδεολογική της σύσταση στο 2ο Συνέδριό της (11-12 Απριλίου 1992), αποφάσισε να ασχοληθεί ενεργά μ’ αυτό που ονομάζεται πολιτική στην Χώρα μας. Χωρίς να απεμπολήσει τον χαρακτήρα της και χωρίς ποτέ να επιχειρήσει να γίνει ένα με ό,τι κατηγορούσε τόσα χρόνια, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ξεκίνησε ουσιαστικά την πολιτική της προσπάθεια μετά τις αποφάσεις αυτού του Συνεδρίου. Λίγους μήνες αργότερα, βγαίνει η απόφαση για την έκδοση μιας εβδομαδιαίας εφημερίδας με πανελλαδική κυκλοφορία. Επρόκειτο πραγματικά για ένα αποφασιστικό όσο και τολμηρό βήμα, το οποίο, ακόμη και σε εμάς, δημιουργούσε απορίες για το μέγεθος των αντοχών μας.
27 χρόνια αργότερα, η απάντηση είναι ξεκάθαρη, κρυστάλλινη, στεντόρεια: Η Ψυχή και η Πίστη του Χρυσαυγίτη είναι έννοιες αδιαπραγμάτευτες και απρόσβλητες στα κάθε λογής μικρόβια και ιούς που μολύνουν «πολιτικά ορθώς» την ήδη βεβαρυμμένη ατμόσφαιρα. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η εφημερίδα μας. 27 ολόκληρα χρόνια κατέγραψε, με το δικό της ιδεολογικό και πολιτικό κριτήριο, την κατάσταση στην οποία βρισκόταν (και συνεχίζει να βρίσκεται) η Πατρίδα και ο Λαός. 27 χρόνια με συνεχείς αγώνες και μάχες ιδεολογικοπολιτικού χαρακτήρα, στα οποία συναντήσαμε νίκες, ήττες, χαρές, λύπες, στιγμές απαράμιλλης συντροφικότητας, αλλά και ποταπής προδοσίας απέναντι στις Αρχές και τις Αξίες Ζωής της Εθνικιστικής Ιδέας.
27 χρόνια, στα οποία ο Πανδαμάτωρ Χρόνος με την Θεϊκή ιδιότητα που τον διέπει έριξε το φως του στον πραγματικό χαρακτήρα προσώπων και καταστάσεων, αποθεώνοντας τους Αληθινούς, τους Αυθεντικούς, τους Ανθεκτικούς, τους Δυνατούς, τους Αναλλοίωτους ψυχικά στην φθορά των ετών που πέρασαν. Αλλά ταυτόχρονα, ξεσκεπάζοντας και αποκαλύπτοντας τους κενούς ουσιαστικού περιεχομένου, τους φτηνούς και φαιδρούς πολιτικάντηδες, τα «ψώνια» και τα «τσόκαρα» που αυτοανακηρύχθηκαν σε σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα και δεσπότες «προσωπικών ψήφων» που ποτέ δεν τους ανήκαν, τους αρνητές και τους προδότες μιας Αθάνατης και Αλώβητης μέσα στην Αιωνιότητα του Χρόνου Ιδέας που δεν είναι δυνατόν να υπόκειται σε εμπορευματικές διαδικασίες «προσφοράς και ζήτησης».
27 χρόνια, με Εμπνευστή, Δημιουργό και Ηγέτη αυτής της έντυπης προσπάθειας και του Πολιτικού Φορέα τον οποίο υπερασπίζει, τον Αρχηγό της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Νίκο Μιχαλολιάκο. Τον Άνθρωπο που έδωσε το «ευ ζην» αρχικά σε δεκάδες, μετέπειτα σε εκατοντάδες, σήμερα σε χιλιάδες συμπατριώτες μας, που αντιλαμβάνονται άψογα πού κρύβονται οι Αληθινές Χαρές μιας Υγιούς Ελληνικής Ζωής. Που συνεχίζει επάξια, ακόμη και σήμερα, να καθοδηγεί τους Άνδρες και τις Γυναίκες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στον συνεχή Αγώνα για Πατρίδα, Πίστη, Τιμή, Ελευθερία, για έναν Νέο Τρόπο Ζωής με Καρδιά από Ατσάλι και Όνειρα από Σίδερο. Η εξοικείωση με όλα τα προαναφερόμενα και -πάνω από όλα- η θέλησή μας να αποδείξουμε ότι μπορούμε και -κυρίως- θέλουμε να ζήσουμε ουσιαστικά και αποτελεσματικά πριν από τον θάνατο είναι η μεγάλη κληρονομιά που αφήνει σ’ όλους μας η επίγνωση της ύπαρξης αυτών των 27 ετών Δύναμης και Δημιουργίας της εφημερίδας μας. Η θαυμαστική τελεία του τέλους προσδιορίζει την Αξία του Βάθους αυτής της γραπτής κατάθεσης και την ανάγκη για μια ανάλογη συνέχεια.
27 χρόνια Εφημερίδα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ για Χίλια Χρόνια!
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
