Φίλε και Συναγωνιστή Παναγιώτη, έζησες την ζωή του στο έπακρο και έφυγες όρθιος και υπερήφανος, νέος στο Σώμα και το Πνεύμα, ως γνήσιος Έλλην υπό την αιώνια σκιά του Ταϋγέτου.
Από μικρό παιδί πρώτος στους Αγώνες, μέχρι το τέλος Πιστός στην Ιδέα και την Ελλάδα.
Θα θυμόμαστε πάντα την παρουσία σου στην πρώτη γραμμή του Εθνικιστικού Κινήματος, από τα παλιά γραφεία της Χρυσής Αυγής, όταν λίγοι και καλοί κρατήσαμε ψηλά την Σημαία σε χρόνους σκληρούς και υπέροχους.
Πρωτοπόρος στις δράσεις και τις πορείες σε όλη την Ελλάδα, με το χαμόγελο και την ευγενική σου μορφή να ξεχωρίζει και στις πιο δύσκολες στιγμές να είναι πάντα εκεί.
Υψιπετής, ανιδιοτελής, παρών στις πιο δύσκολες μάχες, στις πιο ψηλές κορυφές και στον μεγάλο καθημερινό Αγώνα για μία ελεύθερη Ελλάδα.
Έτσι θα σε θυμόμαστε και θα σε τιμάμε πάντα. Η όμορφη οικογένεια που δημιούργησες, τα τρία παιδιά σου και η μεγάλη οικογένεια της Χρυσής Αυγής.
