Υπάρχει ένας περίεργος ιός που ταλαιπωρεί το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης. Είναι ιδιαίτερα μολυσματικός και λέγεται «Χάγη». Ο ιός ξεκίνησε από την Ντόρα και μεταδόθηκε σε διάφορους βουλευτές και υπουργούς αλλά και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ο οποίος άφησε και εκείνος ανοιχτό το ενδεχόμενο να «πάμε στην Χάγη, αν δεν τα βρούμε με την τουρκία».
Ειλικρινά το λέω δεν αστειεύομαι. Πρέπει να είσαι άρρωστος για να ασκείς τέτοια πολιτική και μάλιστα σε ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα, όπως αυτό του Αιγαίου.
Η δήλωση αυτή του Πρωθυπουργού, μόνο απειλή δεν είναι για την τουρκία, η οποία ξέρει ότι διεκδικεί αυτά που δεν της ανήκουν και μια αρνητική για εκείνη απόφαση στην Χάγη, θα την γράψει στα παλαιά της υποδήματα, όπως έκανε με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που την καλούν να αποχωρήσει από την Κύπρο και όπως κάνει με τον διεθνή νόμο που την υποχρεώνει να δεχτεί 12 ναυτικά μίλια, αλλά απειλεί με πόλεμο, αν η Ελλάδα τα θεσπίσει.
Η τουρκία έχει πλεονέκτημα στην Χάγη, αφού επισήμως εκείνη διεκδικεί και η Ελλάδα όχι, μια που ακόμη και σήμερα δεν έχουμε οριοθετήσει ΑΟΖ. Θα πάμε λοιπόν σε διεθνές δικαστήριο/διαιτησία, και η τουρκία έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει! Αλλά κι αν δεν κερδίσει, καθόλου δεν την νοιάζει και δεν θα αλλάξει την τακτική της.
Άρα η δήλωση του Πρωθυπουργού, αν δεν είναι παιδαριώδης, αν δεν είναι τραγικό σφάλμα απειρίας, αν δεν είναι τραγική γκάφα κακής διπλωματίας, είναι σίγουρα «assist» πάσα, στην τουρκία, η οποία θα την εκμεταλλευθεί και θα βάλει τρίποντο…
Αν σκεφθούμε την περίπτωση της Χάγης, μόνο σαν υπόθεση εργασίας, για να έχει κάποιο νόημα η διαδικασία και να μπορέσει η Ελλάδα να κατοχυρώσει τα δικαιώματα που της δίνουν οι διεθνείς διατάξεις, πρέπει να έχουν προηγηθεί τα εξής σαφή βήματα: 1) πρέπει να οριοθετήσει ΑΟΖ και 2) πρέπει να ανακηρύξει 12 ναυτικά μίλια
Και στην Χάγη, πρέπει να απαιτήσει την παραδειγματική τιμωρία της τουρκίας, επειδή προσπαθεί να υφαρπάξει την Ελληνική ΑΟΖ και απειλεί τη Ελλάδα με πόλεμο αν εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο.
Αυτές είναι οι αναγκαίες συνθήκες αλλά δεν είναι απαραίτητα και ικανές, ώστε να δικαιωθούμε. Ακόμη λοιπόν και κάτω από αυτό το πλαίσιο, είναι λάθος τακτικής να θέσουμε υπό την κρίση τρίτου, το δεδομένο δικαίωμά μας. Άρα η υπόθεση Χάγη, μόνο ζημιά μπορεί να κάνει στην χώρα.
Εμείς οι απλοί πολίτες, το καταλαβαίνουμε. Οι διπλωματικοί, νομικοί, στρατηγικοί σύμβουλοι του Πρωθυπουργού, γιατί άραγε δεν το καταλαβαίνουν; Μήπως –και αυτό είναι το πιθανότερο- το καταλαβαίνουν αλλά ο Πρωθυπουργός ακολουθεί άλλη τακτική, κόντρα στις συμβουλές τους;
Αυτά είναι ζητήματα υψίστης εθνικής σημασίας. Και πριν είναι πολύ αργά, πρέπει να αντιληφθούμε σαν πολίτες ότι ο μαθητευόμενος μάγος της Αριστεράς μας στοίχισε την Μακεδονία και το χρυσό παιδί του φιλελευθερισμού θα μας στοιχίσει το Αιγαίο…
Μυρμιδόνας