Η πρόσφατη επίθεση των κουκουλοφόρων της συμμορίας του Ρουβίκωνα εναντίον των γραφείων της εφημερίδας «Δημοκρατία» και ιδίως ο τρόπος με τον οποίο ο άεργος (;) επικεφαλής της την παρουσίασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποδεικνύουν πλήρως τόσο τον παρακρατικό ρόλο (και) της συγκεκριμένης ανθελληνικής γκρούπας όσο και την κραυγαλέα προστασία της ασυδοσίας της.
Διαβάζοντας, όμως, το πρωτοσέλιδο του Σαββάτου στην «Δημοκρατία» (δυο μέρες μετά την επίθεση), κάποιος ο οποίος δεν ήξερε ποιος ακριβώς έκανε την επίθεση μάλλον θα μπερδεύονταν: «Παρακράτος. Οι φασίστες με τις κουκούλες απειλούν όσους δεν υποτάσσονται». Θα νόμιζε κανείς, από τον τίτλο και μόνο, ότι κάποιοι «ακροδεξιοί» επιτέθηκαν στην πατριωτικών θέσεων αυτή εφημερίδα. Το μπέρδεμα, όμως, συνεχίστηκε και στις μέσα σελίδες, όπου στο ρεπορτάζ για την άνανδρη επίθεση διαβάζουμε για «τα φασισταριά του Ρουβίκωνα», για «νέα φασιστική – τρομοκρατική επίθεση» και «φασισταριά με τις κουκούλες». Λες και όντως ήταν φασίστες (με ή χωρίς εισαγωγικά) αυτοί που επιτέθηκαν και όχι ο χειρότερος κομμουνιστικός υπόκοσμος.
Ακόμη, όμως, και όταν κάποια στιγμή έγινε περιγραφή της ταυτότητας των επιτιθέμενων, διαβάσαμε χαρακτηρισμούς όπως «Τραμπούκοι με αριστερίστικο και αναρχικό περίβλημα» και «ο Ρουβίκωνας και άλλες αντίστοιχες δήθεν αναρχικές ομάδες». Εάν η περιγραφή αυτή έγινε για να δείξει ότι ο Ρουβίκωνας δεν είναι αναρχικοί αλλά κομμουνιστές στον τρόπο σκέψης και δράσης συμφωνώ απολύτως. Έχω όμως την εντύπωση ότι μάλλον έγινε για να δείξει το (δήθεν) ασυμβίβαστο των αριστερών (γενικά) απόψεων με τον τραμπουκισμό και την βία. Λάθος μέγιστο, εάν βεβαίως ισχύει κάτι τέτοιο. Πάλι καλά που δεν είδαμε να χρησιμοποιείται ξανά ο πολυσυζητημένος όρος «τάγματα εφόδου» για μια βίαιη επίθεση που προήλθε από κομμουνιστές τραμπούκους. Γιατί κομμουνιστές, χωρίς εισαγωγικά, είναι οι επιτιθέμενοι στην «Δημοκρατία» και όχι φασίστες (με η χωρίς εισαγωγικά).
Στις 25 Οκτωβρίου 2017 είχε δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της ΧΡΥΣΉΣ ΑΥΓΉΣ ένα κείμενο μου με τίτλο «’’Φασίστες’’; Όχι, απλώς αριστεροί!». Τα όσα υποστήριζα τότε ισχύουν στο έπακρο και στα σημερινά δεδομένα με την αλητήρια και θρασύδειλη επίθεση κατά της «Δημοκρατίας». Οι κομμουνιστές συμμορίτες του Ρουβίκωνα ακολουθούν… επάξια τις βίαιες παραδόσεις των τραμπούκων – δολοφόνων του «Κόκκινου Μετώπου», της ένοπλης παραστρατιωτικής οργάνωσης που είχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας. Κάτι που συνέβαινε άλλωστε με ΟΛΑ τα κόμματα της Γερμανίας του μεσοπολέμου, που είχαν τον δικό τους παραστρατιωτικό σχηματισμό. Και οι συντηρητικοί και οι σοσιαλδημοκράτες και οι εθνικοσοσιαλιστές.
Γι’ αυτό, λοιπόν, ας μην πέφτουμε στην παγίδα που, για ευνόητους λόγους αποπροσανατολισμού και σύγχυσης, στήνει η αριστερά. Οι κατά καιρούς επιδρομές των κάθε λογής τραμπούκων της αριστεράς, σε όποια ιδεολογική «συνιστώσα» και αν αυτοί ανήκουν, έχει ξεκάθαρα κομμουνιστικό (δεν λέω αναρχικό, γιατί αναρχικοί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πλην πολύ ελαχίστων εξαιρέσεων. Οι υπόλοιποι που αυτοχαρακτηρίζονται ως «αναρχικοί» είναι στην πραγματικότητα κομμουνιστές που φορούν την «μάσκα» του αναρχικού) χαρακτήρα. ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ πρέπει να περιγράφεται η συμπεριφορά τους: ως κομμουνιστική επίθεση ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ…
ΓΙΏΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ