Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων – οπαδών της Ν.Δ. που πανηγυρίζει, διότι ο Πρωθυπουργός (λένε) στρίμωξε πολιτικά τον Τσίπρα, προτείνοντας για την θέση του ΠτΔ μια γυναίκα, η οποία ανήκει στον «προοδευτικό χώρο» κι έτσι θα αναγκαστεί να την στηρίξει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση αυτή του Πρωθυπουργού, που για λόγους διαχείρισης της κοινής γνώμης, έγινε εν μέσω σοβαρότατων διαπραγματεύσεων για το πρόβλημα τουρκίας – Λιβύης, είναι προκλητική, και θρασύτατη. Η δε θριαμβολογία των οπαδών της Ν.Δ. είναι υποτιμητική και προσβλητική για τους ίδιους! Εξηγούμαι.
Αφού η Ν.Δ. έχει πλειοψηφία στην Βουλή, μπορεί να περάσει όποια υποψηφιότητα θέλει. Άρα τι νόημα έχει η δήθεν πολιτική «ντρίπλα», για την οποία πανηγυρίζουν; Στο ίδιο σκεπτικό, αφού η Ν.Δ. μπορεί να επιβάλλει όποιον υποψήφιο θέλει, γιατί προτείνει μιαν κυρία που θεωρείται του «προοδευτικού χώρου»; Γιατί δεν προτείνει κάποιον ή κάποιαν του κεντροδεξιού χώρου, που υποτίθεται ότι η Ν.Δ. εκπροσωπεί; Και πως γίνεται οι ψηφοφόροι της, να την ψήφισαν «για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ» αλλά τώρα να πανηγυρίζουν για μια υποψήφια ουσιαστικά του ΣΥΡΙΖΑ;
Γιατί την χαρακτηρίζω έτσι; Μα γιατί η κα Σακελλαροπούλου το 2018 (επί ΣΥΡΙΖΑ) είχε προταθεί για Πρόεδρος του ΣτΕ! Και το απίστευτο είναι ότι η Ν.Δ. που τότε δεν την στήριξε, προφανώς θεωρώντας ότι δεν είναι ικανή, σήμερα την προτείνει για ΠτΔ! Και το κάνει, κατά τους οπαδούς της Ν.Δ. για να «στριμώξει» τον ΣΥΡΙΖΑ… Κι αν όλα αυτά τα γελοία, αφορούσαν μόνο τους οπαδούς της Ν.Δ. που φαίνεται ότι κανένα πρόβλημα δεν έχουν να τους εμπαίζει το κόμμα τους και θριαμβολογώντας για τα παραπάνω να αυτό-βυθίζονται στην αναξιοπρέπεια, τότε λίγο θα πείραζε.
Όμως όλα αυτά, έχουν αντίκτυπο και μάλιστα σοβαρότατο, στην χώρα, και κατ’ επέκταση σε όλους μας. Όταν η ουσιαστική συνεργασία Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, γιατί περί αυτού πρόκειται, αφού τελικά είναι ταυτίζονται σε πολιτικές και πρόσωπα, προσβάλλει το κύρος της χώρας, τότε δημιουργείται πραγματικό αρνητικό αντίκτυπο, το οποίο βιώνουμε καθημερινά. Η για δεκαετίες πολιτική αλληλο-κάλυψης των αριστερών και δεξιών πτερύγων του κόμματος των κομμάτων, έχει δραματικά κατεβάσει, το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού που διαχειρίζεται τα εθνικά ζητήματα και έχει εκμηδενίσει την πολιτική αποτελεσματικότητα των κυβερνήσεών μας.
Έτσι βλέπουμε σήμερα, η Ν.Δ. προσπαθώντας σαν εκείνον που πνίγεται να πιαστεί από τα μαλλιά της, να φωνάζει δεξιά κι αριστερά ότι η διπλωματική πολιτική της έχει απομονώσει την τουρκία, αλλά να είναι η «απομονωμένη» τουρκία που καταφέρνει να αποκλείσει την Ελλάδα από την περιβόητη διάσκεψη του Βερολίνου! Και ακόμη και τώρα η κυβέρνηση της Ν.Δ. να αδυνατεί να ανακηρύξει ΑΟΖκαι να μην προβαίνει στις αυτονόητες διπλωματικές κινήσεις, δηλαδή να μην κάνει επίσημο διάβημα διαμαρτυρίας στην Γερμανική κυβέρνηση για τον προκλητικό αποκλεισμό της και να μην δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει την διάσκεψη και κανένα αποτέλεσμα της, δεν θα γίνει αποδεκτό από την Ελλάδα.
Και λέω αδυνατεί, διότι δεν πιστεύω ότι δεν θέλει. Αλλά είναι τόσες οι δεσμεύσεις της, είναι τόσες οι αγκυλώσεις της ως προς τον ξένο παράγοντα, που τελικά αδυνατεί να προστατεύσει την εθνική κυριαρχία της χώρας. Και για να υπογραμμιστεί αυτό τραγελαφικό πολιτικό θέατρο του παραλόγου, εμφανίζεται και ο Γιάννης με ένα «ν» και προτείνει για ΠτΔ την Μάγδα Φύσσα… Μεγάλο ατόπημα του Γιάνη. Μεγάλη αχαριστία προς το κόμμα του, δηλαδή. Γιατί να προτείνει κάποιον/κάποιαν άλλη, αφού στο κόμμα του υπάρχει η εξαιρετική υποψηφιότητα της «Πάολα»;
Δυστυχώς η πολιτική κατάσταση των ημερών, δεν χρήζει πλέον πολιτικής ανάλυσης αλλά ψυχιατρικής αξιολόγησης.
ΜΥΡΜΙΔΟΝΑΣ