Ο Κώστας Καραμανλής, «ο τζούνιορ», ο άνθρωπος που «ενοχλήθηκε» σφόδρα από μία αφίσα εναντίον των αμβλώσεων είναι, συν τοις άλλοις, και αγράμματος. Όπως αποκαλύφθηκε σε σχετικό βίντεο, ο Καραμανλής έδειξε την αγραμματοσύνη του, καθώς δεν ήξερε πως γράφεται ο ποταμός Αχελώος! Ενώ στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του τηλεοπτικού σταθμού TV10 Τρικάλων διαβάζουμε:
«Στο ταμπλό, που με ευθύνη των διοργανωτών είχε στηθεί στο φουαγιέ του ξενοδοχείου που φιλοξένησε το συνέδριο, οι υπουργοί που συμμετείχαν σε αυτό καλούνταν να γράψουν τις δεσμεύσεις τους, ώστε να μην ξεχαστούν στο διάβα του χρόνου… «Δεσμεύομαι να βρούμε την τελική λύση στο αδιέξοδο του Αχε…» γράφει ο υπουργός και σταματάει. «Δύο λάμδα ή ένα»; Ρωτάει τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστό… «Ένα», του απαντάει ο περιφερειάρχης… «Ωμέγα ή όμικρον;» ξαναρωτάει… «Ωμέγα» του ξαναλέει ο περιφερειάρχης… Οπότε, ενθουσιασμένος που τα κατάφερε, ο υπουργός βάζει τον τόνο στο «ου» και δίνει μια γαλλική εσάνς στην προφορά του Αχελώου».
Διαπίστωση πρώτη: κάτι τέτοιοι άσχετοι αγράμματοι και αστοιχείωτοι τύποι, σαν τον Κωστάκη Καραμανλή, έχουν τις τύχες της Χώρας στα χέρια τους, και τολμούν να λένε ότι έχουν «άποψη» για το ζήτημα των αμβλώσεων, την οποία, όμως, τους την επιβάλλουν οι κήρυκες της «πολιτικής ορθότητας».
Διαπίστωση δεύτερη: ο Κωστάκης Καραμανλής, εάν δεν είχε την τύχη να διαθέτει το συγκεκριμένο επώνυμο και έχοντας υπόψιν μας την κακή του σχέση με την ορθογραφία και την ασχετοσύνη στα ζητήματα της ζωής, αναρωτιόμαστε τι είδους εργασία θα μπορούσε να κάνει με επιτυχία, χωρίς να γίνει ρεζίλι και να απολυθεί από αυτήν.
Διαπίστωση τρίτη: ο Κωστάκης Καραμανλής βαδίζει «επάξια» στα χνάρια του ψευτοεθνάρχη θείου του, ο οποίος προκειμένου να εκφωνήσει έναν λόγο του υποχρέωνε τον λογογράφο του να ξενυχτάει ολόκληρα μερόνυχτα μιας και ο ίδιος ήταν εντελώς ανίκανος για κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό, άλλωστε, και δεν έγραψε ΟΥΤΕ ΕΝΑ βιβλίο σε όλη την διάρκεια της πολιτικής του καριέρας.
Διαπίστωση τέταρτη: τέτοιου είδους αμόρφωτα ανθρωπάκια ψηφίζονται λόγω της νοσηρής έννοιας της οικογενειοκρατίας, που ανέκαθεν μάστιζε την πολιτική ζωή του Τόπου από τον ειρωνικά αποκαλούμενο «κυρίαρχο λαό».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
